menu

Vijay Iyer Trio - Historicity (2009)

mijn stem
3,84 (16)
16 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: ACT

  1. Historicity (7:48)
  2. Somewhere (6:57)
  3. Galang [Trio Riot Version] (2:39)
  4. Helix (4:00)
  5. Smoke Stack (8:07)
  6. Big Brother (4:48)
  7. Dogon A.D. (9:18)
  8. Mystic Brew (4:55)
  9. Trident: 2010 (9:05)
  10. Segment for Sentiment #2 (4:03)
totale tijdsduur: 1:01:40
zoeken in:
pretfrit
Modern jazz album en ik ben behoorlijk onder de indruk....en dat bij het ACT label dat vooral bekend staat om zijn commerciele jazz (lees pop/rock/klef romantische jazz)

Klinkt voor mij als kruising tussen stevige en toegankelijke jazz zoals we dat kennen van b.v. EST trio en 'intelligente' postbop à la Andrew Hill.

Ik kan het natuurlijk helemaal mis hebben, maar het zou zo maar kunnen dat ze dit album over een jaartje of 20 een jazz-klassieker noemen. ...

Maar serieus: bijzonder album! Ben ik de enige die iets nieuws hoort ? zo ja, wat heb ik gemist ?

thejazzscène
Die hoes is een foto van een kunstwerk van Anish Kapoor. Ook bijzonder man hoor!

avatar van Paalhaas
4,0
Normaal gesproken heb ik het niet zo op covers. Maar als je ze doet zoals Vijay Iyer en zijn kornuiten op dit album, dan heb ik er helemaal geen probleem mee. Liefst zes van de tien tracks zijn covers. Zo wordt de beroemde West Side Story-song Somewhere onder handen genomen, is het geen toeval dat pretfrit hierboven Andrew Hill noemt aangezien zijn Smoke Stack wordt gecoverd, en is er zelfs plek voor een verrassende (en verrassend leuke) cover van Sri Lanka's beroemdste popartieste M.I.A. Ook Stevie Wonder moet eraan geloven (Big Brother), net als avant-jazzcomponist Julius Hemphill (Dogon A.D.) en loungejazz-organist Ronnie Foster (Mystic Brew).

Al deze covers hebben gemeenschappelijk dat het eigenlijk niet eens echte covers meer te noemen zijn: het trio geeft er een dusdanig eigen draai aan dat het bijna op zichzelfstaande werkjes worden. Het heeft meer weg van samplen dan coveren. Iyer noemt het zelf geloof ik 'versioning'.

En dan staan er natuurlijk ook nog 4 Iyer-composities op, waarvan vooral de titeltrack en Trident eruit springen. Een heerlijk fris en modern jazz-album inderdaad!

pretfrit
Paalhaas schreef:
covers.
[....]
Iyer noemt het zelf geloof ik 'versioning'.


Covers zijn in de jazzwereld gemeengoed. en zeker geen gebrek aan inspiratie...Ze worden gebruikt om de improvisatorisch talent (en dus creativiteit ??) te tonen De kunst is om bepaalde delen te gebruiken en er vervolgens een eigen draai aan te geven..terwijl de "standard" melodie in je hoofd zit...razend moeilijk dus. Ik geef direct toe dat niet iedere jazz muzikant daar even goed in is, en "covers" vaak misbruikt zijn om lekker snel een plaatje vol te blazen (z.g. blowing sessions )

Dat 'versioning' is leuk bedacht hoor maar.....mischien bedoelt hij een door hem bedachte manier van improvisatie op een gegeven thema...of zioiets. ik zoek het niet eens op, boeit me niet, maar als het deze muziek oplevert dan moet Iyer er vooral mee doorgaan

Je moet het maar zo zien: John Coltrane coverde My Favorite Things Het was zijn favoriete "cover" om het vervolgens de rest van zijn carriere verder uit te bouwen...met als resultaat uiteindelijk half uur durende freejazz feestjes.

Maar dat weet jij natuurlijk allemaal al lang...ik dacht ik meld het even ter informatie/educatie van iedereen

Gast
geplaatst: vandaag om 13:30 uur

geplaatst: vandaag om 13:30 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.