Volgens mij de eerste compilatie van Al Green, in 1975 op vinyl verschenen en ergens eind jaren 80 door Motown integraal op CD gezet zonder dat iemand zich daarbij druk maakte om het feit dat dat wel een èrg karige digitale release was, want bijvoorbeeld
Greatest hits volume 2 (1977) had er probleemloos bij gekund, zelfs in de tijd dat CD's niet langer dan 74 minuten waren. Maar ja, de kassa moest ook tóén al rinkelen, en gelukkig zijn er sindsdien diverse uitgebreidere en dus completere verzamelaars verschenen. Déze echter voldoet mij nog altijd uitstekend (in combinatie met deel 2), met acht Amerikaanse hits (waaronder Greens enige nummer 1
Let's stay together) plus zijn lekkere cover van
I can't get next to you van de Temptations, stuk voor stuk geweldige soul-klassiekers. De enige misser is een drakerige cover van het drakerige
How can you mend a broken heart van de Bee Gees, zo mogelijk nog erger dan de vergelijkbare draak op
Greatest hits 2, Kris Kristoffersons
For the good times. Die nummers zie ik dan maar door de vingers, en ik geniet van Greens kirrende falset die zo heerlijk contrasteert met het zware maar swingende drumwerk van Al Jackson (ik heb vaak het idee dat Antonie Broek, de drummer van De Dijk, goed naar de sound van dat slagwerk heeft geluisterd). Kortom een uitstekende verzameling van één van de meesters van het genre (die in Nederland in de jaren 70 overigens núl hits had).
Wel apart overigens (maar verder totaal niet relevant) is dat mijn versie (van deel 1 dus) de juiste CD met de juiste opdruk, het juiste boekje en het juiste achterkantje heeft, maar op het dunne ruggetje staat de tekst "Al Green Greatest Hits vol. 2", precies hetzelfde dus als bij deel 2 (maar met een catalogusnummer dat 1 lager is). Je zou kunnen denken dat zo'n fout vooral voorkomt wanneer een ontwerper het ruggetje van deel 1 voor gebruik bij deel 2 kopieert en daarbij vergeet de juiste aanpassingen te doen, maar hier is het dus precies andersom.