menu

Dexter Gordon - One Flight Up (1964)

mijn stem
4,24 (29)
29 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: Blue Note

  1. Tanya (18:21)
  2. Coppin' the Haven (11:20)
  3. Darn That Dream (7:32)
  4. Kong Neptune * (11:03)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 37:13 (48:16)
zoeken in:
avatar van Minneapolis
4,5
One flight up; saxophone heaven. Het 18 minuten durende laid back gespeelde Tanya zeker.
Iets minder bekend dan Go! en Our man in Paris, maar toch wel een klassieker die gehoord mag worden.
Misschien steelt Donald Byrd zelfs nog meer de show in Tanya en Coppin' the haven.
Vervolgens laat Gorden met Darn That Dream één van zijn mooiste ballads horen.

avatar van Mssr Renard
5,0
Wat een warme deken is deze plaat. Een heerlijke ontspannen postbop-plaat, met een wel erg goede Donald Byrd en een erg ingetogen en relaxte en zelfverzekerde Dexter Gordon. Een erg onbekende plaat, maar zo te zien een plaat met veel liefhebbers. Ik denk dat ik er ook toe ga behoren.

Dardan
Een van die albums die al erg lang op de playlist stond, en wat was dit het wachten waard

Bij sommige artiesten ga je in vogelvlucht door het oeuvre (MJQ), bij Dexter Gordon volg ik wat betreft het luistertempo het gemoedelijke karakter van zijn stijl

En wat een volgende stap is me dit: mooi om te zien dat dit album zo gewaardeerd wordt op MusicMeter - zoals hierboven al terecht wordt gesteld: "een warm deken", op deze sfeervolle herfstdag meer dan in dank aangenomen. Aan zijn relaxte solo's in 'Tanya' en 'Coppin' the Haven' lijken haast geen einde te komen; a-dem-be-ne-mend is dat! Donald Byrd - die ik voorheen enkel van naam kende maar ook dringend moet gaan luisteren - speelt hier eveneens de sterren van de hemel, met name hoe hij een solo weet in te zetten is simpelweg verbluffend. Ook hoedje af voor die ritmesectie, die eigenlijk in plaats van gewoon te volgen heel vaak hier en daar verrassend uit de hoek durf te komen en de wat langere nummers voorziet van aangename wendingen! 'Darn that Dream', zal ik het maar zeggen dan? Zo'n nummers hoor je in je mooiere dromen in de achtergrond gespeeld worden, darn those dreams...

Wat een dijk van een album is dit zeg. Heerlijk onserieus! Maar zo ontzettend goed gebracht.

avatar van aERodynamIC
4,0
Ook hier heb ik de Tone Poet versie van en dat is het dubbel en dwars waard. Echt een ongelooflijk goed album waar ik doorlopend weer nieuwe dingen in hoor.

avatar van Mssr Renard
5,0
Fantastische hoes ook. Zelfverzekerd staat onze Dexter erbij. Ik weet alleen zelf niet of ik een Tone Poet-versie of eerder een Blue Note Classic Vinyl (als die er is) in huis zal halen. Dit is wel typisch zo een plaat die in mijn collectie thuis hoort.

avatar van aERodynamIC
4,0
Mssr Renard schreef:
Fantastische hoes ook.

Dat helpt bij mij ook vaal wel om net even wat meer aandacht te trekken.

avatar van Sandokan-veld
4,0
Leuk dat er wat aandacht voor deze is.
Dit was toevallig één van mijn eerste jazz-cd's, omdat ik hem destijds ergens op een lijstje tegenkwam ofzo. Ik luister er eerlijk gezegd niet zo héél vaak naar, maar 'Tanya' is natuurlijk twintig minuten pure smeuïgheid.

avatar van Tony
4,5
Voor de eerste keer beluisterd na al dat enthousiasme hier. Fijn om te zien dat er de laatste tijd wat meer aandacht voor jazz platen op de site.

De plaat dan.... Lekker laid back laat op de avond album, wat wel een mooie geluidsweergave verdient. Gaat op het lijstje evt. in overweging te nemen Tone Poets...

avatar van Mssr Renard
5,0
Nu is Dexter Gotdon wel echt fantastiscj, hoor Tony.

Ik denk dat hij, door waar hij (in de jaren 50) doorheen moest, hij op z'n 60's-platen zo positief en frivool klinkt. Het was een intelligente man en had een hoop te vertellen. En de mooie en speelse muziek die heeft achtergelaten staat wat mij betreft als een huis.

Bovendien heb ik een zwak voor de muzikanten die ook wat humor in hun muziek verwerkten, zonder dat het plat wordt.

5,0
Gisteren voor het eerst geluisterd. Het volume medium hard en de ogen dicht. En het was juist het werk van Art Taylor dat mij er helemaal in trok. Vandaag tijdens het werk weer opgezet en het gebeurt gewoon weer.

avatar van Mssr Renard
5,0
Halve punt erbij voor dit meesterwerk. Melancholisch en meeslepend met lange modale solo's. Tanya is gewoon perfectie.

avatar van Mssr Renard
5,0
Zo langzamerhand ben ik wat dieper in de buidel aan het tasten om ook wat Tone Poets in huis te nemen. Ik heb al enkele (McCoy Tyner, Wayne Shorter), maar deze mag toch ook niet ontbreken.

Nu ik deze weer zo opzet, valt me weer direct op hoe briljant Tanya is. De laidback-stijl van mijn favoriet Dexter wordt prima opgepakt door de rest van de band en met name Taylor en NHØP passen prima bij deze stijl. Kenny Drew is niet per sé een favoriet van mij, maar als sideman levert hij wel altijd. Hetzelfde geldt voor Donald Byrd, die trouwens Tanya heeft geschreven.

Misschien wel de kalmste plaat uit die periode. Ik kan me trouwens ook wel voorstellen dat sommigen het geduld niet hebben voor muziek als dit. Maar ik vind de plaat heerlijk warm en subtiel en er is zoveel ruimte. Nergens gehaast, nergens volgepropt. Waarom wordt muziek niet meer op deze manier gemaakt tegenwoordig?

Voor mij is dit echt een fantastisch mooie plaat, die ook extra opleeft door de Tone Poet-editie.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:34 uur

geplaatst: vandaag om 12:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.