Pop in Je Moerstaal Deel 1 (1990)

eigenlijk best vreemd dat deze serie nog niet op deze site stond want het was een zeer populaire cd reeks.

Sterker nog; ik had deze op cd. Later heb ik het weggegeven omdat er uitgebreidere versies van verschenen waar deze nummers ook op stonden.
Leuk om er op deze manier weer mee 'geconfronteerd' te worden

ja inderdaad, het werden dubbel cd's!

Man man man, wat konden ze die hoezen toen vreselijk ontwerpen

Klopt; ik heb hier thuis volume 1 t/m 3 liggen en alle nummers van deze cd zijn daar op terug te vinden en toen vond ik ook wel dat deze cd overbodig was geworden.
Best fijne verzamelaars trouwens.

Ik heb veel plezier beleefd aan Pop in je Moerstaal deel 1 en deel 2 (zaten zelfs samen in een mooi boxje..!)
De meeste essentiële namen uit de hoogtijdagen van de Nederpop zijn wel vertegenwoordigd; Doe Maar, het Goede doel, Kadanz, Toontje Lager, Hans de Booij, Frank Boeyen.
Clouseau had er niet op hoeven staan van mij, en ook nummer 14 en 15 beschouw ik als vullertjes. Het zijn van die songs die maatschappij CNR voordelig op deze compilatie kon zetten (immers uit de eigen 'back-catalogue') maar het is ze vergeven. CNR is van enorm belang geweest voor de opleving van de Nederpop in de vroege jaren '80.
Mijn favoriet op dit deel is 'Als je wint' van Brood en Vrienten.

Dat nummer van Normaal afdoen als vullertje vind ik onterecht. Het is verplichte kost op een plaat met een naam als deze. Al vind ik er zelf op z'n zachts gezegd niet veel aan. (edit: dat nummer, niet de hele plaat)

Kijk nog eens goed naar de tracklist, Dungeon. Het zijn het Benny Neyman-(14) en het Boeyen / Pennings (15) nummertje die van mij niet hadden gehoeven.
Normaal beschouw ik allerminst als vullertje, integendeel, eerder als klassieker.

O, dat was dom. Excuses...

Deel 1 van Pop In Je Moerstaal . Deels geslaagd , net als de opvolgers . Er zitten zonder meer liedjes bij waar de jeugdsentiment van afdruipt en nog steeds erg lekker zijn .
Het gekweel van zuiderbuurtjes Clouseau heeft van mij nooit gehoeven , Maar Doe Maar's is dit alles blijft toch een heerlijk lui nummertje . De Dijk is eigenlijk altijd wel lekker en het misschien te nette Kadanz ( toch een wat statisch bandje ) levert een aardige bijdrage met Dagen dat ik je vergeet .
Stiekem Gedanst van Toontje Lager is natuurlijk erg 80's en wat naief , maar tegelijkertijd hadden ze ook wel een pakkende sound.
De studentensound van Bloem vind ik een pak minder .Zanger Joost Timp ( zoon van Mies Bouman ) ging gelukkig snel wat anders doen . Belgie van het Goede Doel is 1 van de sterkste werkjes hier . Wellicht iets te veel gehoord , maar het blijft een eerste klas Nederknaller .
Doe Maar keert wederom terug met Pa ( niet hun sterkste hit ) en Erik Mesie kan mij als soloartiest veel minder bekoren met het drakerige Zonder Jou .
PeterKoelewijn overtrof zichzelf met KL 204 en zelfs de critici reageerde louter positief op dit kleine meesterwerkje .
Annabel van Hans de Booij is catchy , en het gelegenheidsduo Vrienten / Brood maakten het nog altijd verdomd leuke en enigzins melige Als je Wint .
Benny Neyman is de vreemde eend in de bijt hier , past er eigenlijk niet tussen . Boeijen / Pennings met Vriend is niet onaardig , maar wellicht wat onbekend op een verzamelaar als deze .
Oerend Hard van Normaal is een klassiekertje , niets op af te dingen .

Op enkele missertjes na , een heel aardig overzichtje van Nederpop door de jaren heen . Goeie zet toendertijd en het verkocht als een tierelier .

Opvallend hoe deze cd's aftrappen met Clouseau-liedjes. Het was 1990, het ijzer moest gesmeden worden. Maar ook nu nog vind ik het helemaal niks. Veruit de slechtste liedjes uit de serie. Zelfs Bloem en Circus Custers vind ik beter te verteren, al is Verliefd helemaal niet onaardig. Een echte Frits Spits-plaat. Zonder Jou vind ik juist opvallend stevig voor de voormalig Toontje Lager-zanger. Het ultra-cynische Als Je Wint, waarin wordt gesuggereerd dat de ware winnaars verliezers zijn -duidelijk bezien vanuit Vrienten's standpunt-, vind ik misschien het beste. Binnen Zonder Kloppen en Belgie zijn ook hoogtepunten.
De toevoeging van Benny Neyman valt helemaal te begrijpen; geschreven en geproduceerd door -daar is ie weer- Henny Vrienten en dat hoor je wel. Gevoelsmatig vind ik het helemaal geen Neyman-liedje. Normaal is een vreemde eend in de bijt, maar mag niet ontbreken.

Zeker als inwonende in Amerika zijn alle 4 delen een feest der herkenning en alleszins een welkome aanvulling op de muziekcollectie.