menu

The Twilight Sad - Forget the Night Ahead (2009)

mijn stem
3,56 (33)
33 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: FatCat

  1. Reflection of the Television (4:57)
  2. I Became a Prostitute (5:20)
  3. Seven Years of Letters (4:34)
  4. Made to Disappear (4:52)
  5. Scissors (3:16)
  6. The Room (4:33)
  7. That Birthday Present (5:02)
  8. Floorboards Under the Bed (3:26)
  9. Interrupted (3:59)
  10. The Neighbours Can't Breathe (5:23)
  11. At the Burnside (3:53)
totale tijdsduur: 49:15
zoeken in:
2,5
Lijkt het toch niet te halen bij hun veel atmospherischere debuut. Meeste nummers worden dicht geplamuurd door een loodzware laag gruizelige noise, een formule die ik op zich bij tijd en stond wel kan smaken maar hier lijkt de noise net iets te vaak een middeltje om te verhullen dat het nummer eronder feitelijk niet al teveel om het lijf heeft. I Became a Prostitute is wel een geweldig nummer en het prijsbeest van de CD, naast andere uitschieters Interrupted & at the Burnside.

avatar van Helicon
4,0
Het geluid is inderdaad een stuk zwaarder geworden, maar dat bevalt mij wel moet ik zeggen. Ik ben altijd wel een liefhebber van dit soort verzengende gitaarstormen..

Ik las ergens dat de teksten op dit album nog een stuk donkerder zijn dan het vorige en op die manier is gierende gruizige geluid wel te plaatsen.

I became a prostitute is een fenomenaal nummer! Daarintegen kan ik aan That Birthday present geen touw vastknopen, vind ik niet al te best.

Al met al een goed album vind ik. Live zal dit een omverblazende ervaring worden

4,0
Toch wel een stap voorwaarts. Toch kan ik begrijpen dat mensen deze plaat afstandelijker vinden. De zang is door het zware accent vaak slecht te verstaan en de zware gitaarmuur eroverheen helpt dan niet mee.

Net zoals bij veel andere shoegaze en noiserock, maken de gitaren de melodie hier voor een groot deel. The Twilight Sad heeft wel een duidelijk eigen geluid, mede door het herkenbare geluid van de zanger, maar ook door de productie en de manier hoe ze met hun muziek omgaan.
Zo hoor ik Mogwai, shoegaze en Interpol, maar komt het nergens in de buurt van jatwerk.

Kanappe plaat dus, met een rauwere productie en donkere sfeer, die als je even moeite doet, ook uit de lyrics te halen valt.
Kan nog verhogen

avatar van Barend G
Prachtplaat!

thedude1975
Dikke, vette 5 na een keer of 4 geluisterd te hebben. Wat een steengoed album!

avatar van wendyvortex
4,0
Hele aangename verrassing dit.
De kritieken zijn over het algemeen wat matigjes namelijk.
Blijkt dus maar weer eens dat die critici er allemaal geen hol van snappen, want dit is toch wel één van de Britpop-toppers van 2009.
Ik verwachtte een soort van Arab Strap met gitaren.
Blijkt behalve het vette schotse accent niet zo heel erg daarop te lijken.
Klinkt meer als jaren tachtig new wave met name de eerste albums van The Comsat Angels en The Sound.
Compositiepeil: zeer hoog.
Harde gierende gitaren: behoorlijk stevig voor Britpop.
Kortom: Negeren die critici!!
Eigen oren maar even gebruiken.
Heel fijn plaatje dit!!

avatar van Tha)Sven
4,5
Neiging naar krautrock deze plaat ?

avatar van Barend G
wendyvortex schreef:
De kritieken zijn over het algemeen wat matigjes namelijk. Blijkt dus maar weer eens dat die critici er allemaal geen hol van snappen, want dit is toch wel één van de Britpop-toppers van 2009.


Hmm.. dus alle critici hebben 't mis en alleen jij hoort 't goed? Yeah right. Lekker geloofwaardig Wendy

avatar van Henjo
Ik vind het een beetje een combinatie tussen The National, Mogwai, joy division en wat eigen inbreng. Prima plaat, maar niet fantastisch.

avatar van blonde redhead
Barend G schreef:
(quote)


Hmm.. dus alle critici hebben 't mis en alleen jij hoort 't goed? Yeah right. Lekker geloofwaardig Wendy


Ik vind het ook onzin om dan maar de recensenten gelijk te geven. Muzikaal is een subjectief iets en vaak praten vaal recensenten elkaar na. Om later niet raar aangekeken te worden dat jij het als enige wel wat vond. Kijk maar eens hoe weinig het voor komt dat de meningen van recensenten erg van elkaar verdeeld zijn.


avatar van nachtschade
4,5
Doet me erg aan jaren tachtig new wave denken. Het donkere melancholeike van Joy division, de scheurende gitaren van The jesus en marychain, het bombastische van the Swans en niet te vergeten onmiskenbaar Sonic Youth invloeden maken dit tot een juweeltje. Hoogtepunt wat mij betreft scissors, wat zo van een Sonic Youth plaat afkomstig had kunnen zijn. Folk? No way! Veel meer post-punk.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:53 uur

geplaatst: vandaag om 15:53 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.