menu

Cult of Luna - Cult of Luna (2001)

mijn stem
3,66 (43)
43 stemmen

Zweden
Metal
Label: Rage of Achilles

  1. The Revelation Embodied (7:45)
  2. Hollow (10:00)
  3. Dark Side of the Sun (3:13)
  4. Sleep (14:02)
  5. To Be Remembered (5:56)
  6. Beyond Fate (8:45)
  7. 101 (1:43)
  8. The Sacrifice (9:05)
totale tijdsduur: 1:00:29
zoeken in:
avatar van Dr-Gonzo
3,5
Heb ooit ergens gelezen dat op deze plaat soms liefst zes gitaren tegelijkertijd worden gebruikt. Krachtig genoeg in ieder geval. Vooral Hollow vind ik een erg fijn nummer.
4*

avatar van HammerHead
4,0
Ik heb het releasejaar van deze plaat even aangepast naar 2001, toen deze CD voor het eerst uitkwam op het Engelse Rage of Achilles label. In 2003 is dit album vervolgens opnieuw uitgebracht bij hun destijds nieuwe label Earache.

Een mooi rotsvast debuut trouwens, dit schijfje. Met enige regelmaat is inderdaad een volledig dichtgetimmerde muur van gitaargeweld te horen.
Nog wat minder uitgebalanceerd dan bijvoorbeeld hun meest recente, maar toch al zeer volwassen. 4* is wel een mooie waardering.

avatar van HammerHead
4,0
En hup, een halfje erbij. Cult of Luna, misschien wel mijn beste ontdekking die ik op MuMe heb gedaan.

avatar van Paalhaas
3,5
En alweer een band die heeft afgekeken bij Neurosis. Cult of Luna weet echter af en toe nóg lompere 'volledig dichtgetimmerde muren van gitaargeweld' uit hun apparatuur te toveren. Jammer is wel dat de nummers misschien voor een iets te groot deel uit deze zelfde hamerende gitaarriffs bestaan. Imposant, dat zeker, maar wel wat minder uitgekiend en geraffineerd qua spanning en neurose dan hun idolen (dat mag ik toch wel aannemen? ). Maar ik ben wel blij dat ik ze ontdekt heb, want dit blijft gewoon een lekker knalharde traktatie. 3,5/5

avatar van Dr-Gonzo
3,5
Net verhoogd naar 4,5*. Ik blijf dit toch de beste CoL plaat vinden. Ik ben dan ook erg blij met die 'nóg lompere 'volledig dichtgetimmerde muren van gitaargeweld''.
Jammer dat ze na dit album steeds minder geweld zijn gaan gebruiken..

Parabola
Ergens gelezen: "De muziek die Cult of Luna maakt laat zich het beste omschrijven als een gigantische ijsberg die langzaam afbrokkelt en zich dan langzaam maar zeker met een donderend geraas op je tere lichaam stort om een complete complete stilte achter te laten".

In deze mooie beschrijving kan ik me wel vinden. Dit album bevast meer geraas dan bij het latere werk, waardoor het eentoniger kan overkomen, maar als je erdoorheen prikt, maakt het deze cd tot een overtuigend debuut.

Joy
ik herken enorme gelijkenissen met Paradise Lost (icon)

beluister het nu op koptelefoon, kende het vaag, klinkt aardig

stem inorm irri, dit soort muziek hoor ik liever met echt goede melodieuze zang en niet dat gebleer

avatar van andnino
4,5
Zoiets magisch als 'Sleep' ben ik alleen tegengekomen op de nieuwe Porcupine Tree. Super goede cd, ben verder alleen bekend met de laatste cd (2006). Deze vind ik dan toch wat sterker.

avatar van andnino
4,5
Even een nieuwe post. De vorige sloeg nergens op.
'Sleep' is niet magisch, het is meeslepend, en hoe... Dit album laat toch wel de hardste Cult of Luna horen, en straalt af en toe (Sleep en Sacrifice) al de brilliance uit van hun volgende albums.

avatar van Joy4ever
3,5
Prima debuutalbum van een geniale band. Ik heb al het een en ander van de heren gehoord en weet dat hun finest moment later zou komen. Sleep is het prijsnummer. Schitterend.

avatar van Maiky
3,0
Geweldig debuutalbum. Niet te snel, maar ook niet te traag, heerlijke gitaarmuren, interessante songstructuren met oog voor herhaling en detail. Qua zang ben ik dit niet gewend, maar vocalen in een andere vorm zouden hier simpelweg misstaan. Overigens lijkt me dit een album om met de koptelefoon op te leren kennen; over de speakers komt het allemaal om een of andere reden niet helemaal aan.

Als het beste van dit achttal nog moet komen, staan er nog mooie luisterbeurten te wachten.

avatar van essence
4,0
Cult of Luna laat op hun debuut al de blauwdruk horen van hun genialiteit als het op post-metal aankomt. Heerlijk heavy album, waar enkel nog een beetje gezocht wordt naar de juiste structuur en cadans bij sommige nummers, maar al bij al een meer dan geslaagd debuut. En ze worden van hieruit steeds maar beter.

avatar van andnino
4,5
Ik heb inmiddels een beetje een zwakke plek ontwikkeld voor Somewhere Along the Highway. Ik kan het album maar eens in de zoveel tijd luisteren, en dan alleen in alle rust en ik weet nooit van tevoren wat het met me gaat doen.

Dat is zo'n beetje de reden dat ik tijdenlang weinig Cult of Luna heb geluisterd, maar met de nieuwe plaat Vertikal kwam de impuls toch weer. Ik werd eraan herinnerd hoe goed de band is, maar ook vooral hoe degelijk de band is, oftewel hoe bijna al hun materiaal tegen veelvuldig luisteren bestand is.

Zo heb ik ook dit debuut weer opgezet, en dit is toch ook een geweldig album. Die sfeer, hoe The Revelation Embodied alleen al begint, dat is wat mij ooit zo'n liefhebber van dit genre maakte. Op deze plaat was daarnaast het recept nog origineel, tegenwoordig hangt het hele genre van de copycats aan elkaar.

Maar hoewel het niet echt origineel (meer) is, beukt Cult of Luna (de plaat) als een olietanker door een zee van hobbyzeilbootjes. En zoals ik al zei, bestand tegen veelvuldig luisteren. Ik heb er nu in totaal 13 luisterbeurten op zitten, zie ik aan Last.fm, maar als ik in de stemming ben kan ik hem zo iedere dag luisteren.

Wat mij betreft een klassieker!

bennerd
Wat een heerlijk meeslepende brok wondermooie melancholie. Het is bot en rauw, maar het werkt wel.

avatar van Môrthul
4,5
Dit blijft mijn favoriete Cult of Luna album. Salvation is voor mij zo (veel te) glad vergeleken met dit album. Hier is elk nummer raak, een ware ruwe diamant. Dat einde van Sleep blijft maar doorgaan en doorgaan

avatar van Lau1986
3,5
Geweldig debuut van deze band. Het is inderdaad bot en rauw, maar met veel melancholie. Als je goed luisterst dan hoor je in het botte en rauwe ook erg mooie melodieuze stukken. Ja dit is genieten.

avatar van james_cameron
3,5
Dit debuut is wat minder gepolijst en vooral rauwer dan het latere werk van de band, mede door de net toereikende maar weinig gedetailleerde productie, maar de duistere sfeer en de ongenadige stootkracht van de muziek zijn hier al dik in orde. De overwegend lang uitgesponnen, intense tracks zijn hier reeds van hoog niveau.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:15 uur

geplaatst: vandaag om 02:15 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.