menu

Manic Street Preachers - Everything Must Go (1996)

mijn stem
3,90 (297)
297 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Epic

  1. Elvis Impersonator: Blackpool Pier (3:28)
  2. A Design for Life (4:16)
  3. Kevin Carter (3:24)
  4. Enola / Alone (4:07)
  5. Everything Must Go (3:41)
  6. Small Black Flowers That Grow in the Sky (3:02)
  7. The Girl Who Wanted to Be God (3:35)
  8. Removables (3:31)
  9. Australia (4:04)
  10. Interiors (Song for Willem de Kooning) (4:17)
  11. Further Away (3:38)
  12. No Surface All Feeling (4:13)
totale tijdsduur: 45:16
zoeken in:
Pieter Paal
Ik heb dit album in het verleden veel gedraaid en het is net alsof Phil Spector hier met het geluid bezig geweest is. 'Know your enemy' is ook zo'n topper van The Manics.

avatar van aERodynamIC
4,0
Duidelijk een van de betere albums als je het mij vraagt. Op de een of andere manier klopt het hier allemaal en valt alles goed samen waar ik andere albums vaak deels geslaagd vind en deels niet zo bijzonder.

avatar van gemaster
4,0
Na de fantastische laatste plaat toch ook maar eens deze beluisterd. Uiterst fijne rock, met prachtige strijkers die voor een warmer geluid zorgen van de Manics.

Ben ik trouwens de enige of moeten andere mensen bij dat laatste ook een beetje denken aan My Bloody Valentine ten tijde van Loveless? Prachtig nummer hoor.

4*

avatar van starsailor
4,5
gemaster schreef:
Ben ik trouwens de enige of moeten andere mensen bij dat laatste ook een beetje denken aan My Bloody Valentine ten tijde van Loveless?


euhm......nee niet echt.
Hoor hier een zuiver en strak geluid in tegenstelling tot de stofzuigersound van MBV

avatar van gemaster
4,0
MBV had ten tijde van Loveless geen stofzuigergeluid.

Maar als ik de intro van 'No Surface All Feeling' hoor, met die gitaarmuur en daar die drumroffel overheen, dan denk ik meteen aan MBV.

avatar van starsailor
4,5
gemaster schreef:
MBV had ten tijde van Loveless geen stofzuigergeluid.


Niet? Wat mij betreft staat er tijdens Loveless een Nilfisk van 2200 watt te zuigen.
Maar goed, ieder zijn eigen opvatting. Als we het maar eens zijn dat No Surface All Feelings een geweldig nummer is.

avatar van gemaster
4,0
Bij het stofzuigergeluid moet ik meer denken aan Psychocandy van The Jesus and Mary Chain.

Maar het is idd een geweldig nummer, daar zijn we het over eens

beaster1256
a design for life is hemels , die zanger , maar ook kevin carter , small black flowers en no surface no feeling zijn beklijvende nummers .

avatar van evil23
4,0
Pracht album die ik pas een aantal jaren geleden voor het eerst heb gehoord (beter laat dan nooit) ik was meteen verkocht , en heb gelijk ook alle andere platen van de band in huis gehaald.

avatar van battersea
Nog niet zo sterk als This is my truth maar ik geef hem nog een paar draaibeurten en wellicht dattie dan valt.

avatar van steven
5,0
De meest consistente en beste manics plaat vind ik. Niet alleen de singles zijn de sterkste uit de manics discografie maar ook album tracks. Prachtige afsluiter ook. Waar voorgaande albums vaak onevenwichtig waren en te pretentieus is dit goed in balans. Opvolger TIMTTMY is ook best te pruimen en Lifeblood ook maar hier staat geen skipmoment op. Classic

avatar van LucM
4,5
Prachtig album van de Manics, deze bevalt mij merkelijk meer dan hun debuut (waar de Manics nog zoekende zijn) en het wat te pretentieuze The Holy Bible: melodieuzer, warmer en evenwichtiger. Ik denk dat de Manics beter uit de verf komen in melancholische popsongs dan in heftige punkrock. Hier lijkt alles goed in balans te zijn: de prima zang, de teksten en de songs die ditmaal allemaal weten te beklijven met A Design for Life, Everything Must Go en afsluiter No Surface All Feeling als toppers die ik heb aangevinkt.

Samen met opvolger This Is My Truth, Tell Me Yours dat iets somberder en ook wat bombastischer klinkt vooralsnog mijn favoriete Manics-album, de daaropvolgende albums zijn wat wisselvalliger, al vind ik Journal for Plague Lovers ook nog prima.

avatar van royals
4,0
Hoort zeker in de top 100. Een britrock topper uit de fantastische jaren '90. De Manics hadden me nooit zo geraakt tot dat ik A Design For Life hoorde. Zeker één van de beste nummers allertijden. Die prachtige strijkers in nummers als Everything Must Go en The Girl Whp Wanted To Be God geven de nummers inderdaad iets extra. Er zit een heerlijk drive in alle nummers. De sfeer en emotie is gemeend. Je kan horen dat ze echt het verleden proberen achter te laten en hun emoties van Richey's vermissing in de muziek proberen te verwerken. Dit gegeven geeft dit album een iets beladen sfeer. Maar ondanks dit klinkt de muziek vrij vrolijk. Of ik deze of de opvolger nou beter vind weet ik nog steeds niet echt maar weaarschijnlijk This Is... iets beter omdat de emoties eerlijker klinken en nog beter open zijn gelegd.

rodneyVL
Vader en moeder hadden dit album in 1998 onder een mistletoekak gegooid. Althans dat dachten ze.Ik had de cd voor kerstmis verwacht, maar had 'm al een keer of tien beluisterd, zonder de notie van vader of moeder, en weer keurig netjes ingepakt. Hetgeen wel een keer of tien luistergenot gegeven heeft. James Dean Bradfield zingt soms zo onnoemelijk hoog dat het maar moeilijk na te spelen (en te zingen) is....op zich al een hulde aan de kleine man met de gitaar...

Komt bij dat het productieniveau erg hoog is bij deze plaat. Tel daarbij het plotse gemis van Richey en het komt dus toch wel goed ( Dankzij de analoge productie van Mike Hedges)
Tot 14 Mei in De Melkweg! 4 The Lucky Ones...

avatar van Twinpeaks
4,5
Vorige week de 10 th anniversary deluxe edition meegenomen bij de Media Markt voor 9 euro.
Was eigenlijk al een beetje vergeten hoe het hele album klonk,maar nu ik hem weer draai kan ik alles nog meezingen.Het blijft een sterke plaat.Het is niet hemelbestormend,maar mij doet de overdreven pathos wel wat.Blij dat ik hem weer heb kunnen terugkopen voor niet al teveel geld.A Design For Life,Kevin Carter en de titeltrack zijn voor mij de prijsbeesten hier.Ook Small Black Flowers That Grow in the Sky is een wonderschoon liedje.De bonus disc is leuk ,maar niet echt heel erg essentieel.De dvd die bij dit pakket zit is een stuk leuker.Een making of een aantal tv optredens (Jools Holland) en wat video's .Ik zal de bonus disc hier nog wel toevoegen als ik weet hoe dat zou moeten,maar ik verdiep me er even in.

avatar van Screenager
3,5
Zeker geen slechte plaat, maar ik had de zang wat anders verwacht. Dit vind ik niet echt Britpop-zang. Maar zeker een degelijke plaat en kan nog groeien.

avatar van DjFrankie
3,5
DjFrankie (moderator)
Ik vind de zang ook minder hier, en This is my truth , Tell Me yours vind ik ook iets sterker.
toch staan hier ook een aantal parels op. Natuurlijk Design For Life en The Girl Who Wanted to Be God heeft ook een lekkere beat en ritme.

Cd overtuigt me nergens behalve genoemde nummers en Australia, meteen de top 3 van dit album.

avatar van rkdev
4,5
Grappig, ik vind juist dat er op deze plaat geweldig en met veel passie gezongen wordt.

avatar van pdonidvie
4,5
rkdev schreef:
ik vind juist dat er op deze plaat geweldig en met veel passie gezongen wordt.


Dat kan ik alleen maar beamen.

inzekerezin
En weer een album van MSP dat de score van (minstens) 4 sterren verdient. Enkel de opvolger heeft een nog hogere score vanuit mij gekregen.
Dit album wekte mijn interesse voor de groep. 'Small Black Flowers That Grow in the Sky' is enorm gegroeid voor mij nadat ik deze live heb mogen aanschouwen, verder is 'A Design For Life' een tijdloze klassieker voor mij. De afsluiter krijgt ook een sterretje, maar het is koffiedik kijken, het niveau ligt over het hele album hoog.

avatar van bastens
4,0
Volgende donderdag 28 april brengen de Manics dit album integraal in de Effenaar.

avatar van Casartelli
4,5
Casartelli (moderator)
En vrijdag 29 in Paradiso.

avatar van rkdev
4,5
Gisteren de Manics dit album integraal zien spelen in Effenaar. De band was in topvorm en voor mij werd het nogmaals duidelijk hoe goed dit album nog steeds is. Nummers als A Design for Life, Enola / Alone, Everything Must Go, Australia, No Surface All Feeling .... och ja, het hele album is top!

avatar van GrafGantz
3,5
gemaster schreef:
Ben ik trouwens de enige of moeten andere mensen bij dat laatste ook een beetje denken aan My Bloody Valentine ten tijde van Loveless? Prachtig nummer hoor.


Lekker laat na 7 jaar, maar ik heb de neiging om bij de openingsriff "Today" van de Pumpkins te gaan zingen. Van een album dat overigens zwaar beïnvloed is door Loveless, dus zo heel gek is je associatie niet.

RodVL
Het eerste album na de vermissing van Richey Edwards. De band heeft destijds enige tijd getwijfeld door te gaan en bassist/tekstschrijver Nicky Wire zag dan ook aanvankelijk geen bestaansrecht in het schrijven van liedjes van enkel zijn eigen hand. Hij miste de invloed van Edwards substantieel.

Toen Wire met A Design For Life kwam, raakte de band weer in de vibe van weleer en ging het balletje weer rollen in de oefenruimte. Het verdriet van het missen van Edwards werd vertaald naar krachtige songs met grotendeels lyrics van de man zelf. Aangevuld door Wire, die opnieuw zijn kracht had gevonden en de teksten afmaakte.

Ik vind het ontzettend bewonderenswaardig dat een band er in slaagt halve teksten af te maken en te voorzien van arrangementen. Terwijl Edwards niets meer kon inbrengen, slaagde de band er in een album af te leveren dat vol staat met schitterende songs waarin de stem van Bradfield zoals vanouds de hoofdrol speelt, maar waarbij een minstens zo belangrijke rol voor de gitaar, orkesten, een harp (!) en eigenlijk een gekopieerde 'wall of sound' productie van Mike Hedges is weggelegd.

Richey staat altijd op het netvlies bij The Manics en zo nu en dan komt er klein eerbetoon tijdens live optredens. Verder mijdt de band de exposure hieromtrent en dat staat ze goed.

BrotherJohn
Heeft de schrijver boven mij zo'n prachtig stukje geschreven, is hij elf uur en één minuut later geband. Het ene moment schrijf je over Richey, een paar momenten later ben je zelf net zo verdwenen als Richey.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:23 uur

geplaatst: vandaag om 12:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.