menu

Nevermore - Dreaming Neon Black (1999)

mijn stem
3,97 (37)
37 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Century Media

  1. Ophidian (0:46)
  2. Beyond Within (5:12)
  3. The Death of Passion (4:11)
  4. I Am the Dog (4:13)
  5. Dreaming Neon Black (6:26)
  6. Deconstruction (6:40)
  7. The Fault of the Flesh (4:54)
  8. The Lotus Eaters (4:26)
  9. Poison Godmachine (4:34)
  10. All Play Dead (4:58)
  11. Cenotaph (4:39)
  12. No More Will (5:46)
  13. Forever (9:20)
totale tijdsduur: 1:06:05
zoeken in:
avatar van wizard
4,0
Een enkele uitzondering daargelaten (Enemies of Reality) is Nevermore behoorlijk consistent: ze brengen eigenlijk alleen maar goede albums uit. Misschien ook wel geholpen door het feit dat ze hun eigen muzikale niche hebben gevormd. Ik had altijd in mijn hoofd dat dit album, samen met The Politics of Ecstacy en Dead Heart in a Dead World, het beste werk van Nevermore is.

Nu ik dit album de afgelopen weken intensief heb beluisterd, moet ik mijn waardering voor Dreaming Neon Black toch een beetje bijstellen. Naar beneden, helaas. Het album begint weliswaar sterk met Beyond Within en I am the Dog als uitschieters, maar verzandt uiteindelijk een beetje in ballads. Vaak weet Nevermore goede ballads te schrijven. Hier lukt dat minder: Cenotaph bloedt langzaam dood, en ook Forever is een weinig interessante afsluiter (waarna er een lange stilte volgt en dan nog 6 seconden wat geluid - super irritant). Ook het titelnummer vind ik maar matig geslaagd. Het mist wat pit, en is (daardoor) te lang.
Toch zijn er voldoende sterke nummers te vinden op Dreaming Neon Black. Behalve de al eerder genoemde Beyond Within en I am the Dog springen ook Poison Godmachine en No More Will eruit.

Als dit album een paar ballads minder had gehad, was er een topscore uitgerold. Nu houd ik het op vier sterren.

4.0*

avatar van RuudC
4,0
Het eerste album waarmee ik me op onbekend terrein begeef. De eerste twee stonden al in de kast, maar van wat Nevermore erna uitbracht, heb ik hooguit enkele nummers gehoord. Eigenlijk ben ik wel blij met hoe goed het me bevalt. Sanctuary trek ik al langere tijd goed, maar wat Nevermore doet, doet er helemaal niet voor onder. Sterker nog, bij vlagen vind ik Nevermore beter zelfs. Moet ook zeggen dat het achtergrondverhaal me intrigeert. De teksten had ik er deze keer helaas niet bij. Zo'n verhaal kan best wel eens meerwaarde hebben.

Voorlopig houd ik het op een goede 4*, maar ik sluit dus niet uit dat het nog eens hoger zal worden. Ik vind het jammer dat dit album instrumentaal niet zo uitdagend is als het vorige werk, maar tegelijkertijd hoor je hier regelmatig ijzersterke sfeermomenten. Goed album weer! Ik durf mezelf inmiddels al een fan te noemen.

Tussenstand:
1. The Politics Of Ecstacy
2. Nevermore
3. In Memory
4. Dreaming Neon Black

avatar van lennert
4,0
Het doorbraakalbum, maar het zal toch nooit een favoriet van me worden. Voorheen vond ik het vrij ontoegankelijk, maar dat valt nu mee. De titeltrack, Deconstruction, Cenotaph en Beyond Within zijn allemaal wel weergaloze tracks en ook het afsluitende Forever laat Dane op zijn meest getormenteerd horen. Niet gek als je het verhaal over het verdwijnen van Dane's vriendin en cultussen meeneemt. Het is ook zeker wel een tof album, maar de rest van wat we tot nu toe gehoord hebben is toch net wat beter.

Voorlopige tussenstand:
1. The Politics Of Ecstacy
2. Nevermore
3. In Memory
4. Dreaming Neon Black

Gast
geplaatst: vandaag om 00:11 uur

geplaatst: vandaag om 00:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.