menu

Bryan Ferry - Frantic (2002)

mijn stem
3,85 (72)
72 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: Virgin

  1. It's All over Now, Baby Blue (4:05)
  2. Cruel (3:55)
  3. Goin' Down (3:08)
  4. Goddess of Love (3:32)
  5. Don't Think Twice, It's All Right (4:05)
  6. Nobody Loves Me (3:22)
  7. Ja Nun Hons Pris (0:35)

    met Mary Nelson

  8. A Fool for Love (4:43)
  9. Goodnight Irene (3:20)
  10. Hiroshima (3:14)
  11. San Simeon (4:34)
  12. One Way Love (3:05)
  13. I Thought (5:40)
  14. I'll Forget More Than You'll Ever Know * (2:49)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 47:18 (50:07)
zoeken in:
4,5
Een schitterend album met die typische sfeer eigen aan Ferry!

4,5
Pim
Inderdaad mooi.

EVANSHEWSON
Was blij in 2002 toen Ferry eindelijk terug was met een nieuw album.
Heb het de laatste tijd weer wat meer gedraaid en jawel, het klinkt nog even fris als toen.
Puike plaat van een uniek performer !
Hij heeft zijn oude niveau van op bvb Bète Noir weer te pakken !
Geeft hoop voor het binnenkort te verschijnen Dylanesque, een héél album vol Dylan-covers. Hier staan er alvast 2 op !

avatar van devel-hunt
4,5
Waanzinnige plaat!! Voor mij zijn beste sinds the Bride stripped bare uit 1978. Eindelijk laat hij hier de eeuwige variant los op Avalon die hij vanaf Boys and girls uitvoerde en akelig voorspelbaar begon te worden. De plaat is een dwarsdoorsnee van Ferry's kunnen. Van het roxy achtige Hiroshma en het heerlijke cruel naar het simpele maar zo doeltreffende I thought en alles doordrenkt van de typische uit duizenden te herkennen Ferry stijl, ik weet zeker dat hij met deze plaat niet één fan heeft teleurgesteld.

Pieter Paal
Deze CD heb ik voor € 2,- uit de afprijsbakken gevist en als er € 9,99 erop gestaan zou hebben, zou ik 'm zeker ook gekocht hebben.
Gewoon een heerlijk gevarieerd album die echo's oproept van zijn Roxy Music- en zijn betere solo-werk. Die 2 Dylan-covers zijn sterk uitgevoerd. Dat Dylan-covers album dat hierna komt is ook een aanrader.

avatar van GothicBowie
3,5
Wederom een vrij leuk album, maar het evenaard niet zijn werk bij Roxy Music en de albums '' Boys and girls'' maar toch nog goed voor een 3,5

Father McKenzie
Goh, als Ferry Dylan zingt kan het nooit stuk (1,5) maar ook de rest van het album is niet mis.
Minder sterk dan Boys and Girls en Bête Noire, maar toch best genietbaar, al was ik te kwistig met sterren toekennen vroeger, blijkbaar...

avatar van musician
5,0
Frantic van Bryan Ferry past voor mij naadloos in het rijtje Mamouna, Frantic, Olympia. Als ik het overzicht bekeken (en beluisterd) heb van zijn 6 laatste cd's.

Naadloos daar bedoel ik mee een precies dezelfde aanpak van zaken, benadering door Ferry en andere muzikanten, de opzet van de cd. Ook al zit er 16 jaar tussen.

Natuurlijk was Ferry in 1994 bij Mamouna beter bij stem dan de behoorlijk hese benadering van Olympia. Inmiddels heb ik mij daar bij neergelegd en mij er min of meer mee verzoend.

Frantic zit daar precies tussen in, qua tijd en wat betreft stem ook. Maar de totale benadering is precies dezelfde en eigenlijk van extreem goede kwaliteit. Uitermate smaakvol. Trendsettend, nog steeds zou ik willen zeggen. Prachtige openingen, mooie overgangen zoals die van Hiroshima naar San Simeon en tegelijkertijd best ook stevig.

Tussen die drie geweldige albums in kwam Ferry ook met Taxi, As time goes by en Dylanesque. Die laatste uit 2007, daar heeft Ferry geprobeerd dezelfde aanpak van de grond te krijgen maar met nummers van Bob Dylan. Dat slaagt maar voor de helft.

Taxi vind ik een volstrekt mislukt stilistisch evenement en dat geldt nog meer voor As time goes by waar Bryan Ferry een rondje jaren '30 en '40 muziek covert.

Maar met Frantic heeft Bryan Ferry in ieder geval een pareltje afgeleverd, ik vind het eigenlijk zelfs mooier dan Boys and girls.

4,0
Die gitaarsolo op Nobody Loves Me: fe-no-me-naal!

avatar van Supersid
4,0
"Don't Think Twice" is wel een héél erg mooie cover...
Wow...

avatar van Rainmachine
2,5
Voor mij een van de mindere solo platen van Ferry, ik hou meer van de B&G, Bete Noir en Mamouna sound. Dit is meer een plaat van mensen die erg van jaren 70 muziek houden. Dit gaat ook meer terug naar de eerste solo platen van Ferry, die doen mij ook niet zo veel, op een paar nummers na. Productioneel klinkt dit ook wel erg jaren 70, niet mijn koekie dus. Leuk voor de heb maar veel draaien doe ik het niet...

avatar van Roxy6
5,0
Na het -in mijn ogen- geslaagde uitstapje As time goes by- a trip down memory lane-komt Ferry in 2002 met zijn eerste album in de nieuwe eeuw gevuld met "eigen" Werk en een enkele cover. (twee van Bob Dylan, zijn grote leverancier voor goed songmateriaal).

En om direct met de deur in huis te vallen: het is een SUPER album!
Ook dit keer wist Ferry een legioen aan perfecte muzikanten om zich heen te verzamelen om tot het beste resultaat te komen, echter geen van de oude Roxy Music mede-bandleden geven hier acte de presence. En dat is opvallend aangezien ze nog wel met elkaar tourden in die tijd.
Wel heeft Roxy kompaan van het eerste uur Brian Eno meegeschreven aan de laatste track.

Hieronder ga ik even langs de opmerkelijke nummers die dit album tot een feest voor de trommelvliezen maakt:

De opener: It's All over Now, Baby Blue ( een van de nummers van zijn Amerikaanse collega is Vintage Ferry in de jaren 70. Strak en goed geproduceerd.

Crue: zou een Roxy Music nummer geweest kunnen zijn, geweldig qua tekst en muzikale gedrevenheid.

Goddess of Love: een swingende aubade aan Marilyn Monroe, catchy, knipperend en tijdloos, mede geproduceerd door Dave Stewart (Eurythmics).

Don't Think Twice, It's All Right: in mijn oren de beste cover die Ferry ooit heeft gemaakt van een Dylan song, om te janken zo mooi...

Nobody Loves Me: ook een monument van een song, beeldschoon.

Fool for Love: Ook dit had een Roxy Song kunnen zijn. Weergaloos....

Hiroshima: Onheilspellend, melancholieke en een "wall of sound", met een hoofdrol voor diverse gisteren....

One Way Love: een ultieme popsingle, die volgens mij nooit op single is verschenen, ook hierin de herkenbare producershand van Dave Stewart.

I Thought: een prachtige compositie geschreven door Bryan F. en Brian E.
Ook hier een melancholische ondertoon maar prachtig gearrangeerd en uitgevoerd....
Afsluiter van Frantic, een absoluut Statement in het oeuvre van Bryan Ferry.

avatar van Deranged
5,0
Kan zich meten met Roxy zijn beste werk.

Zieke, zieke plaat. Tevens superslick.

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,0
Wederom een uitstekende plaat van Bryan Ferry.
Klinkt behoorlijk afwijkend t.o.v mijn favoriete 3:
Boys And Girls, Bete Noir & Mamouna en was in eerste instantie over deze schijf ook wat minder enthousiast.
Na meerdere draaibeurten heeft deze plaat mij ook in de greep.
Op zijn stem zit al wat sleet maar nummers als Goddes Of Love, Nobody Loves Me, Fool For Love & One Way Love zijn onmiskenbaar van hoog niveau.
Ook de geweldige afsluiter I Thought mag niet onvermeld blijven.

avatar van Twinpeaks
4,5
Vergeten te kopen ooit . Geen idee waarom , kennelijk was er teveel voor handen op dat moment. Ik ben wel een trouwe aanhanger van deze gladjakker . Ferry heeft weer een uiterst verzorgd album afgeleverd met mooie composities en RM is niet ver weg . Productioneel is het ook een pareltje. Geen 5 sterren omdat ik niet zo weg ben van Goin' Down en Goodnight Irene. Voor de rest is het 11 x er vol op. 4 en halve ster dus.

Gast
geplaatst: vandaag om 04:24 uur

geplaatst: vandaag om 04:24 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.