menu

Larry John McNally - Vibrolux (1994)

mijn stem
3,50 (5)
5 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Rock
Label: Dig It!

  1. Can Joe Cocker... (3:47)
  2. Chain Link Fence (4:11)
  3. Many Strange & Far Away Things (4:52)
  4. Nobody's Girl (3:46)
  5. Love Is a Ruthless Thing (3:16)
  6. Chinatown Revisited (5:46)
  7. Mixed Blood (4:33)
  8. Who's Your Skin So White (3:27)
  9. Love & Other Games of Chance (4:27)
  10. Sidewalks of Summer (4:15)
totale tijdsduur: 42:20
zoeken in:
avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Larry John McNally is een Amerikaanse singer-songwriter wiens nummers zijn opgenomen door vogels van zulk divers pluimage als de Eagles, Chaka Khan, Rod Stewart, Bonnie Raitt en Joe Cocker; voor het grote publiek is hij zó onbekend gebleven dat ik op internet niet eens zijn geboortejaar heb kunnen vinden, maar hij schijnt al sinds 1981 actief te zijn. In 2003 zag ik hem in de kleine zaal van het Tilburgse 013 optreden in een "package show" met collega's Lynn Miles, Ray Wilie Hubbard en Slaid Cleaves, en zijn nummers maakten daarbij zo'n indruk dat ik na afloop The complete Vibrolux sessions kocht, een dubbel-CD bestaande uit Vibrolux plus een tiental nummers die het album uiteindelijk niet gehaald hebben in "unplugged"-versies (The making of Vibrolux met McNally solo op gitaar en zang).
        McNally's nummers zijn enigszins moeilijk te categoriseren: de teksten gaan soms over liefde of over relaties in het algemeen, maar soms ook over donkerder onderwerpen als eenzaamheid of verslaving. Daarbij speelt hij zelf vrij subliem akoestische gitaar, zo te horen op sterke metalen snaren die hij zeer geprononceerd om zijn zang heen laat glijden en klepperen met maximaal expressief effect, opgenomen via een Vibrolux-versterker die er nog eens extra vibrato en reverb aan geeft. De begeleiding is van bassist Jerry Scheff (bekend van beide Elvissen en de Doors) en Lone Justice-drummer Don Heffington, en daar is allemaal muzikaal niets mis mee, maar misschien kan een luisteraar af en toe verlangen naar een extra instrument zoals een piano of een tweede gitaar. Bovendien heeft McNally een vrij aparte stem die hij regelmatig laat overslaan naar een soort falset; zelf heb ik daar geen moeite mee, maar ik kan me voorstellen dat dat hoge "gezwalk" een ander behoorlijk op de zenuwen gaat werken, en misschien is dat ook wel de reden waarom hij nooit een groter publiek heeft bereikt.
        In 1984 nam Joe Cocker voor zijn album Civilized man McNally's Long drag off a cigarette op in een sessie waarop McNally ook meespeelde. Toen McNally later een concert van Cocker bezocht merkte hij hoezeer het publiek op onaangename wijze hoopte op iets onverwachts op het podium, bijvoorbeeld dat Cocker zou gaan overgeven of dat zijn stem het zou begeven. Dat resulteerde in het openingsnummer van dit album, Can Joe Cocker hit the high notes tonight? Ik weet niet meer of McNally dat in 2003 ook speelde, maar ik ben blij dat ik na afloop van dat concert The complete Vibrolux sessions heb aangeschaft èn door hem heb laten signeren. Vriendelijke man, mooie plaat.

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Inmiddels ook The making of... Vibrolux toegevoegd.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:13 uur

geplaatst: vandaag om 07:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.