BAP - Vün Drinne Noh Drüsse (1982)

BAP. Het enige nummer dat vele users hier van deze Duitse band kennen is Kristallnaach, dat in 1983 ook een bescheiden hit in ons land was. Een nummer waarin de band zich uitspreekt tegen de vreemdelingenhaat in Duitsland. In een land waar het neonazisme nog altijd de kop opsteekt is het elke nacht Kristallnacht (de nacht van 9 op 10 november 1938, waarin de nazi's synagoges in brand staken en Joodse winkels plunderden), zo betoogt de band.

Tot gisteren hoorde ik ook tot de users die enkel Kristallnaach kenden. Een heel goed nummer, dat me nieuwsgierig maakte naar de andere songs op dit album. Samen met user Paap_Floyd heb ik dit album in een csl beluisterd. En die nummers zijn goed, hoewel het niveau van Kristallnaach nergens gehaald wordt.

BAP hoort, met bands als Nena, Codo en Spider Murphy Gang, thuis in de stroming Neue Welle, het Duitse antwoord op punk en new wave. BAP doet het meest denken aan postpunk zoals The Sound.

Een moeilijkheid voor deze muziek is de taal. BAP zingt alle nummers in het Keulse dialect. Ook voor wie de Duitse taal goed beheerst zijn zulke teksten een hele puzzel:

Währenddessen, am Maatplatz vielleich,
unmaskiert, hück mem wohre Jeseech,
sammelt Stein, schlief et Mezz,
op die, die schon verpezz,
probt dä Lynch-Mob für't jüngste Jereech.
Un zem Laade nur flüchtig vertäut
die Galeeren stohn längs unger Dampf
weet em Hafen op Sklaven jewaat,
op dä Schrott uss dämm ungleiche Kampf
us der Kristallnaach.

Onverstaanbaar of niet, het album is een aanrader voor wie Kristallnaach kent en daardoor benieuwd is wat deze band nog meer te bieden heeft. En dat heeft deze band.

4*

Fijn rock album dat een extra meerwaarde krijgt door het erg leuke maar niet altijd even goed te volgen Kölsch dialect.
BAP lifte in het begin van de jaren tachtig mee op het succes van de Neue Deutsche Welle alhoewel de band daar feitelijk niet zo veel met van doen had.Ze braken door met het album Für Usszeschnigge (en met name de knaller Verdamp lang her) en dat succes werd gecontinueerd met deze plaat.
Kristallnaach is de bekende klassieker maar ook Wellenreiter,Nit Für Kooche (Teil 2) en Wenn et Bedde Sich Lohne Däät zijn prima nummers.De rest valt onder de noemer degelijk,al heb ik gemengde gevoelens bij Wie 'Ne Stein, de Keulse versie van Dylans' Like a Rolling stone,maar is niet echt opzienbarend en wordt vaak gered door de uitstekende teksten (wat ik er van versta) en zang van Wolfgang Niedecken.
De echte kracht van de band waren echter hun fenomenale live optredens die destijds regelmatig te zien waren op de Duitse televisie.
Vün Drinne Noh Drüsse steekt daar,hoe goed het album ook is zo nu en dan wat magertjes bij af.