menu

Lindsey Buckingham - Go Insane (1984)

mijn stem
3,76 (36)
36 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Pop
Label: Warner Bros.

  1. I Want You (3:19)
  2. Go Insane (3:05)
  3. Slow Dancing (4:06)
  4. I Must Go (4:51)
  5. Play in the Rain (3:21)
  6. Play in the Rain (Continued) (4:14)
  7. Loving Cup (5:02)
  8. Bang the Drum (3:31)
  9. Dw Suite (6:50)
totale tijdsduur: 38:19
zoeken in:
avatar van Twinpeaks
5,0
De tweede solo plaat van Buckingham en wat voor 1.Geniale gekte zoals mijn vader dit omschreef.Door mijn vader kwam ik in aanraking met Fleetwood Mac(welke nu zestiger heeft geen exemplaar van Rumours in de kast staan?)Toen ik me eens ging verdiepen in de soloactiviteiten van de bandleden sprong Buckingham er toch wel uit.Het goede van dit album is dat de songs ook in een iets andere uitvoering op de Fleetwood Mac albums terrecht hadden kunnen komen,en dat is iets wat je niet vaak bij het solo werk van Buckingham tegenkomt.Het heeft iets luchtigs maar zit toch wel erg vernuftig in elkaar.Die lagen opeengestapeld in I must go zijn briljant en het gitaarwerk van Play in the Rain is hemeltergend mooi.Briljante plaat van een ondergewaardeerd musicus.

avatar van musician
4,0
Lindsey Buckingham verbetert zich per nieuw project. Aangezien dat proces anno 2008 nog steeds gaande is, kun je je bij het beluisteren van Go insane voorstellen, op welke eenzame hooge hij momenteel staat. Weer een duidelijke verbetering ten opzichte van het debuut, Law and order. Buckingham gaat er nu ook eens goed voor zitten met betrekking tot zijn gitaarspel. Prachtige stukken tijdens I want you, Play in the rain en Loving cup. Toch kenmerkt de cd zich ook door tenenkrommend aanwezig werk, onder andere Bang the drum en DW suite, juist de finale van de cd, waardoor Buckingham er in 1984 helaas niet in slaagt grote volkstammen aan zich te binden. Twinpeaks schrijft, dat veel van deze songs, al dan niet aangepast, op een Fleetwood mac cd hadden kunnen staan. Aan welk nummer en welke Fleetwood mac cd denkt hij dan? De nogal neurotische, onrustige songs halen nauwelijks het F.M. niveau. De luisteraar heeft in ieder geval niet het gevoel dat hij luistert naar een F.M. cd. Dat hoeft ook niet, maar beter is het ook zeker niet.

bikkel
Ik weet dat dit album toendertijd niet best ontvangen werd. Het titelnummer was als single veel te bewonderen op het Engelse Music Box(erg populaire muziekzender midden jaren 80)
Ik vond het een vreemde song met een hilarische clip.
Ik heb me verder ook nooit verdiept in dit album, misschien wat naief, maar afgaande op de kritieken heb ik deze plaat links laten liggen.
Ik moet wel zeggen dat je het ding niet veel tegenkomt in de platenzaken.
Ik waardeer Buckinham overigens wel. Het is een fabelachtige gitarist, en componist. Als leadvocalist weet hij mij echter niet altijd te boeien.
Daarom was Fleetwood Mac zo goed. 3 verschillende vocalisten, en als het samen kwam, ging de hemel open.

avatar van musician
4,0
De titelsong heeft zelfs een prominente rol ingenomen in het live-oeuvre van Buckingham (zie zijn laatste live cd). Alleen is van het nummer alleen nog maar de tekst en melodie overgebleven. Maar het is sterk verbeterd, sinds de cd Go insane.

bikkel
Ja inderdaad. Hij heeft er een meeslepende acoustische versie van gemaakt. Hetzelfde vind ik gelden voor Big Love. De Tango In The Night versie heeft mij nooit kunnen bekoren.
Toen ik het ''live'' hoorde kreeg ik zowaar kippevel. Man met gitaar, en uit het hart......prachtig.

5,0
Ik hou van Lindsey's neurotische, onrustige songs. Daarom vind ik het debuut en dit "high-tech folkalbum" zoals hij het zelf noemde, veel lekkerder dan het veelgeprezen Out Of The Cradle. Musician houdt wat dat betreft toch van het meer toegankelijke FM-achtige werk van Lindsey. Ik niet. Ik hoor het liefst Play In The Rain en DW suite.
Nog steeds vind ik dit een meesterwerk. De tijd moet leren of ik de soloplaten uit 2006 en 2008 over 25 jaar nog zo heerlijk vind als deze nu.

Overigens heeft Lindsey de titelsong jarenlang akoestisch verbouwd. Meesterlijk, maar sinds zijn korte maar zalige solotour in 2008 en de FMtour in 2009 speelt hij het nummer voor het eerst live in dit originele arrangement. HEERLIJK.

avatar van musician
4,0
shackinup schreef:
Ik hou van Lindsey's neurotische, onrustige songs. Daarom vind ik het debuut en dit "high-tech folkalbum" zoals hij het zelf noemde, veel lekkerder dan het veelgeprezen Out Of The Cradle. Musician houdt wat dat betreft toch van het meer toegankelijke FM-achtige werk van Lindsey. Ik niet. Ik hoor het liefst Play In The Rain en DW suite.

Een kleine aanvulling: ik hou ook zeker van het neurotische werk van Lindsey Buckingham. Maar de composities op Go insane en vooral Law & order zijn ondermaats, zeker in vergelijking met zijn latere werk. Play in the rain vind ik idd het beste nummer van Go insane, zijn 'Mike Oldfield-imitatie' DW suite is gewoon te mager.

Zijn solo-werk ontbeert toch wel met name het drumwerk van Mick Fleetwood. Vandaar dat ik in eerste instantie kies voor zijn 'neurotische' nummers binnen Fleetwood mac, zoals Murrow turning over in his grave op de Say you will cd.

Binnen Fleetwood mac heb ik het altijd jammer gevonden, dat hij tot Say you will nooit een goed vervolg heeft gevonden voor nummers als I'm so afraid en Blue letter van de witte Fleetwood mac cd en al zijn schrijfsels voor Rumours.

Wat dat betreft was ik erg blij met Out of the cradle, de eerste (solo-)cd waar hij zijn kenmerkende stijl in combinatie met een Fleetwood mac achtige aanpak etaleerde.

Dat Lindsey Buckingham in z'n eentje veel beter kan dan Law & Order en Go insane heeft hij voldoende bewezen met Under the skin en Gift of screws.

5,0
Ik protesteer toch hevig tegen de kwalificatie "ondermaats". Johnny Stew, Bwana, Mary Lee Jones, Shadows Of the West, Loving Cup, Go Insane, I want You, Play In The Rain, kom op zeg. Ik ben het eenvoudigweg oneens. De composities zijn in de meeste gevallen eenvoudiger dan Murrow en Red Rover, maar goed zeg, dat zijn weefsels waarin je al je nek breekt als je naar het getouw kijkt. ( briljant, hoor, daar niet van). Maar eenvoud heeft hem nooit misstaan: The Ledge, Bleed To Love Her, Save Me A Place, Book Of Love, Walk A Thin Line, That's Enough For Me, Steal Your Heart Away, zijn compositorisch niet heel ingewikkeld. Wel briljant. Ik vind dat ook op de eerste soloplaten terug, maar altijd met een visie die de hele vormgeving bepaalt: de vooroorlogse schetsmatigheid van Law and Order, de freaky hightechsound van Go Insane: hij zet 1 idee op alle songstructuren door. Op Under The Skin deed hij dit ook weer behoorlijk consequent.

Nee de composities waren volgens mij niet ondermaats, ik kan me wel voorstellen dat je ze eenvormig vond uitgewerkt (zie dat ene thema per plaat)

avatar van musician
4,0
Ik vind Lindsey Buckingham één van de beste gitaristen die er bestaat, mijn favoriete gitarist ook, betrokken, goede songs en aantrekkelijke stem. Bovendien onbetwist de motor achter Fleetwood mac.

Maar ik zal de laatste zijn die bereid is, alles daarom maar op voorhand goed te vinden en kritiekloos de revue te laten passeren. Juist omdat ik Lindsey Buckingham ken van nummers als I'm so afraid en Go your own way, vind ik het terecht op te merken dat met name Law & Order en Go insane aan de magere kant zijn.

Law & order qua songs en melige covers, Go insane compositorisch. Maar zoals eerder betoogd, Go insane is al weer een behoorlijke verbetering t.o.v. Law & order.

In het hele rijtje dat je noemt vanaf The Ledge vind ik de nummers m.u.v. Book of love (dat in de voorbeelden een rare eend in de bijt is) en That's enough for me bepaald niet rocken. Bleed to love her en Steel your heart away vind ik horen tot de minste nummers van Say you will.

Geef mij maar een lekkere solo van Buckingham of een betere rocksong als What's the world coming to, als we het toch over die cd hebben.

5,0
Als That's Enough For Me niet rockt vreet ik een bezemsteel. Dat is het meest rockende nummer op heel Tusk! Het feit dat ik Law & order en Go Insane veel beter vind dan Out Of The Cradle maakt me natuurlijk niet iemand die alles kritiekloos slikt. Sterker nog, hoewel OOTC meestal wordt bewierookt als zijn sterkste soloalbum, noem ik hem zijn zwakste en gladste. Nee, mijn voorkeur ligt gewoon op een ander gebied van Buckingham dan jouw voorkeur. Ik noemde Book Of Love in dat rijtje, niet omdat het een rockend nummer is, maar omdat het een relatief eenvoudige compositie is. Iets wat Lindsey erg veel doet: heel simpele songstructuren gebruiken met 1 of 2 stijleffecten erop en dat is het dan. Lange gitaarsolo's zijn natuurlijk nooit echt zijn ding geweest: als sologitarist vervalt hij altijd in die ene briljante I'm so afraid-structuur. ( Murrow, Tango In The Night, I'm so Afraid en ook die van Come leunt ertegenaan. zeker live.) Nee, puntige korte solo's zijn eigenlijk meer zijn handelsmerk. En hoewel ook ik nog steeds diep geraakt word door Go Your Own Way en I'm So Afraid vind ik Tusk zijn beste plaat, en de nummers die daarop staan hangen meer tegen Law & Order aan dan tegen Rumours. Ik houd volgens mij gewoon meer van een andere kant van deze artiest dan jij.

En Bleed To Love Her is voor mij een van zijn allerbeste tracks ooit. Zo zie je maar weer.
What's The World Coming To is niet van Lindsey. Leuk nummer, maar een bewerking van een bandje dat
Dear Mr. President heette.

avatar van musician
4,0
Ik had That's enough for me ook bij de uitzonderingen staan, samen met Book of love.

Laten we vooral niet vergeten, dat naast het solo-werk Lindsey Buckingham geweldig werk verricht heeft bij de nummers van Stevie Nicks en Christine McVie in Fleetwood mac verband.

Stevie Nicks en Mick Fleetwood komen ook niet voor niets altijd weer bij hem terug. Hij is/was niet alleen een andere gitarist dan Peter Green: hij is vooral beter.

avatar van Glacier
3,5
Dit album is gewoon lekker. Lekker experimenteel (hoogtepunt: Play In The Rain), lekker neurotisch, lekker anders dan FM. Beter genietbaar dan Law And Order.
Wel een beetje kort.

avatar van musician
4,0
Ik heb Play in the rain ook aangevinkt als favoriete song.

Ik hoopte dat bij de cd versie het kon worden teruggebracht tot één lang nummer, de technische mogelijkheden waren aanwezig, maar helaas.

Maar een briljante song, idd, net als Slow dancing en Loving cup. ik ben dan wat 'teleurgesteld' in Bang the drum en DW Suite.

avatar van Glacier
3,5
musician schreef:
Maar een briljante song, idd, net als Slow dancing en Loving cup. ik ben dan wat 'teleurgesteld' in Bang the drum en DW Suite.
DW Suite wordt inderdaad op een gegeven moment wel behoorlijk fout (gospel wtf)

avatar van BlauweVla
4,5
Zal wel over Godsdienstwaanzin gaan dat nummer

avatar van kaztor
4,0
De DW uit de titel, wordt daar niet Dennis Wilson mee bedoeld? (Aangezien LB een groot fan is van The Beach Boys...)

avatar van musician
4,0
En met name over het overlijden (verdrinking toch?) rond die tijd.

avatar van kaztor
4,0
Ook via m'n lieve schatje gekregen.

Een iets mindere creatie vergeleken met de voorganger en de opvolger en dat heeft met name te maken met de gedateerde productie. Ook zijn de hoogtepunten (Bang The Drum, Slow Dancer en het titelnummer) iets schaarser.

avatar van Maartenn
Maartenn (crew)
kaztor schreef:
Ook via m'n lieve schatje gekregen.


Ik mag ook graag platen kopen bij mijn favoriete platenzaak. Maar om de eigenaar nou m'n lieve schatje te gaan noemen gaat me wat te ver.

avatar van kaztor
4,0
Ach, ik ben gelukkig getrouwd en zet m'n schatje graag in de spotlights. We dansen s'nachts graag de tango.

avatar van zaaf
4,0
ik moet voorgaande post even van me afzetten, grappig waar deze sterke plaat van een gitarist waar mijn voorliefde nou niet direct naar uit gaat toe kan leiden.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:36 uur

geplaatst: vandaag om 16:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.