Frou Frou - Details (2002)

dit is dus echt een van me favouriete albums ooit.. als ik geen fan was van madonna stond deze cd bij mij stipt op de eerste plaats. wie zegt dat elektronische muziek geen echte muziek is en niet gevoelig kan zijn kan na t luisteren van deze plaat rustig zn kop houen.. alles aan dit album klopt. je word van begin tot eind meegevoerd in n soort droom met veel ups en downs. "let go" staat ook op de soundtrack van garden state en heeft daarmee t meest bekendheid. "breathe in" is mijn persoonlijke favoriet... als ik dit nummer hoor denk ik aan n luie zondag morgen na n heftige nacht.. lekker melangolisch terug denke aan je avond met n bak koffie in je hand terwijl je op en neer wipt op t ritme.. "hear me out" de text van dit nummer is zo gevoelig dat zelfs de haters van deze stijl muziek verkocht zijn aan dit nummer. ik kan over elk nummer wel n beoordeling gaan geve maar je moet t echt zelf horen dit album is de sjit! 10/10 !!!!!

Super cd inderdaad.
Let Go geweldige opening (Wordt ook in DC.MTN.LAB (snowboardfilm) als intro gebruikt, klinkt daar ook heerlijk) en het blijft zo doorgaan. Superrelaxte cd die boeit en makkelijk wegluistert. 4.5

Ik ben echt he-le-maal verslaafd aan 'Let go'. Zo'n mooi nummer gewoon! Heb het al 2 dagen op de repeat staan.

Oja, de rest is ook erg mooi. Vooral fijn bij schoolwerk en andere kamerwerkzaamheden.
Twijfelde nog of ik het ging verhogen naar 4,0* maar heb het toch maar gedaan.

Lekkere koekjes ook.

Ik ken alleen Let Go, dat ook in de film Garden State gebruikt wordt. Goed nummer. Wel echte pop, dat je niet te vaak moet luisteren.

Mooie electropop. Ik ken eigenlijk weinig soortgelijke muziek (combinatie van vrouwenstem met synthesizers en drums) dus voor mij is het wel redelijk uniek. De combinatie maakt het lekker luisterbaar. Wel een beetje jammer dat de eerste vier tracks al meteen de beste van de cd zijn. 4*

Mijn lieve vriendinnetje is helemaal weg van het nummertje Let Go. En ik moet zeggen, het is best een lekker nummertje

Dat vind ik nou helemaal niet, op Let Go en Breathe In na dan.
Vind (na Let Go) Shh, Hear Me Out en Flicks het mooist.

Oja, ik heb een versie met nog 2 bonus tracks, zal het even aanpassen in de lijst.
Daarvan is Close Up ook erg mooi, maar dat gaat (in het refrein) meer naar de rock kant toe.

Shh is voor mij veruit favoriet, met Let Go natuurlijk.

Heerlijke cd trouwens om rapporten en verslagen op te schrijven!!

Wel verdomme.
Heb ik de cd gekocht staan Old Piano en Close Up er niet op

Vooral Old Piano is zó'n relaxt nummer!!!!
Dit zuigt!

Superleuk album. Ik heb Frou Frou per toeval ontdekt en ik ben nog steeds erg tevreden. Psychobabble vind ik echt geweldig, met daarachter Let Go en Hear Me Out, maar Shh ook, en zo kan ik alle nummers wel gaan opnoemen.
Ik luister het album alleen in de vakantie, want ik vind het typisch ontspannen vakantiemuziek en het roept gelijk een vakantiegevoel op. Vooral bij Shh heb ik dat erg, door dat lange stuk aan het eind. Voelt mooi zorgeloos.
Mooi album dus, ik ben er erg blij mee!

Goede teksten. Regelmatig gebruik van langzame naar wat snellere muziek, wat het allemaal wat interessanter maakt. Lekkere chillmuziek.

Wat een heerlijk album zeg, ook maar bij toeval ontdekt toen ik Imogen Heap's discography ging checken. En gelijk ook jammer dat ze maar één cd hebben uitgebracht.

Dit is echt een album om op te ontspannen, ik ga 'm zeker vaker beluisteren.

Voor nu 4, 0 sterren, kan hoger worden.

Typisch zo'n album dat je na twee nummers afzet. Het klinkt in eerste instantie redelijk, maar het niveau glijdt naar een dusdanig laag niveau af dat je er gewoon chagrijnig van wordt.

Kom een beetje langs omgekeerde weg bij dit album uit. Paar jaar geleden had Jem Godfrey van de Britse progrockformatie Frost* het regelmatig over Imogen Heap. Zo veel dat ik nieuwsgierig werd en haar videos op Youtube ging checken. Uiteindelijk het proces van het maken van haar laatste album Ellipse helemaal bekeken en gevolgd en uiteindelijk gekocht. En vanaf dat album dus nu Frou Frou voor heel weinig aangeschaft en nu hoor ik pas hoeveel invloed Guy Sigsworth heeft gehad op Imogen Heap. Want Ellipse is duidelijk een verfijning van wat ze hier met z'n tweeen nog doen. En net als Ellipse is deze ook fantastisch geproduceerd, heerlijke koptelefoonplaat. Next up: het vorige album van Imogen

Fijne muziek, maar dan toch vooral op de achtergrond, tijdens het werken, pendelen of simpelweg met de snoet in de zon liggen; verder dan dat stadium lijkt het 'm voor mij niet te worden.

Imogen Heap is begiftigd met een mooie stem, en de instrumentatie is nooit dik aangezet maar eerder subtiel, maar toch wil het me allemaal niet echt raken. Desalniettemin: fijn!

3 sterren