menu

Joe Bonamassa - Black Rock (2010)

mijn stem
3,80 (93)
93 stemmen

Verenigde Staten
Blues
Label: Provogue

  1. Steal Your Heart Away (3:48)
  2. I Know a Place (4:19)
  3. When the Fire Hits the Sea (3:55)
  4. Quarryman's Lament (5:22)
  5. Spanish Boots (4:39)
  6. Bird on a Wire (5:21)
  7. Three Times a Fool (2:03)
  8. Night Life (3:26)

    met B.B. King

  9. Wandering Earth (4:20)
  10. Look over Yonders Wall (3:27)
  11. Athens to Athens (2:27)
  12. Blue and Evil (5:45)
  13. Baby You Gotta Change Your Mind (4:25)
totale tijdsduur: 53:17
zoeken in:
avatar van Ronald5150
4,0
Wat is Joe Bonamassa toch productief. Hij presteert het om minimaal een album per jaar uit te brengen, soms meerdere, al dan niet in combinatie met zijn andere projecten als Black Country Communion, of zijn samenwerking met zangeres Beth Hart. En dan tussendoor ook nog touren! Het knapste van dit alles is, dat het totaal niet ten koste gaat van de kwaliteit.

Ook deze "Black Rock" is weer een ijzersterke plaat. Wel moet ik bekennen dat het even duurde, voordat ik dat in zag. In eerste instantie was ik wat teleurgesteld. Ik miste op deze plaat de prachtige slow blues nummers van Joe Bonamassa. Voor mij zijn dit de nummer waarop zijn stem en prachtige gitaarspel het mooiste tot uiting komen. Op "Black Rock" kiest Bonamassa over de gehele linie voor de wat meer stevigere approach. Daarom miste ik de rustpunten, al is de Leonard Cohen cover van "Bird on a Wire" heel mooi gedaan.

De meeste andere nummers zijn uptempo en rockend, met aan de basis onvervalste blues. Het album klinkt wat donkerder, al denk ik dat dit meer productietechnisch is. Het geheel komt daardoor wat harder over. De eerste drie nummers nemen je direct op sleeptouw. Stuwende en energieke bluesrock, waarop Joe met hartelust zijn gitaar laat zingen en scheuren. In het begin vond ik het gebruik van traditionele Griekse instrumenten (het album is in Griekenland opgenomen) overbodig en soms zelfs storend. Nu heb ik dat een stuk minder, al voegt het voor mij persoonlijk aan de beleving van de nummers niet veel toe.

Het nummer "Night Life" samen met B.B. King is absoluut een hoogtepunt van deze plaat. Het bevat die typische B.B. groove en de heren wisselen onderling smaakvolle blueslicks uit. Ook het Led Zeppelin-achtige "Blue and Evil" met die "kashmir"-achtige Zep sound is om van te smullen.

Wederom puik werk van workaholic Joe Bonamassa. Zulke muzikanten moeten worden gekoesterd. Joe Bonamassa houdt de blues anno nu levend door de traditionele bluestradities te eren en deze te voorzien van zijn eigen hedendaagse interpretatie. Diep respect!

Gast
geplaatst: vandaag om 01:16 uur

geplaatst: vandaag om 01:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.