Sweet Trip - Velocity : Design : Comfort (2003)

Opvallend concept:
Velocity : Design : Comfort by Sweet Trip (Album, Glitch Pop): Reviews, Ratings, Credits, Song list - Rate Your Music - rateyourmusic.com

Ook opvallend dat dit op RYM heel veel stemmen heeft (#309 aller tijden) en hier slechts acht stemmen.

Een eigenaardig album is het zeker trouwens.

Ondertussen 173 aller tijden. En naar aanleiding van hun nieuwe single dat echt zeer goed is, wil ik dit ook eens opleggen

Doet me een beetje denken aan George Clanton, de nieuwe dubbel-single die onlangs is uitgebracht.

Eindelijk de tijd genomen om het eens te beluisteren. En het is heel duidelijk dat na één luisterbeurt dat dit niet zomaar een album is, maar één van de meest unieke is die ik ooit gehoord heb. Op dat vlak heeft RYM overschot van gelijk dat dit zo gewaardeerd is, maar dan met uitstel. Maar het is zeker niet een album dat iedereen zal waarderen. Het is een soort van meer mechanische of experimentele M83 maar met de gelaagdheid die we ook terugzien in My Bloody Valentine. Maar tegelijkertijd zijn de glitchelementen ook heel sterk aanwezig, en daarmee moet het meer denken aan eigentijdse groepen en muziek dan aan muziek uit 2003. In dat opzicht wellicht te obscuur gebleven voor die tijd en zo onder die radar gebleven, maar nu opgevist terecht door het internet. Ik vermoed dat de dubbelsingle Sweet Trip - Walkers Beware! We Drive Into the Sun | Stab / Slow (2021) iets toegankelijker is, maar dit album lijkt me zelfs nog beter.

De singles zijn zeker allemaal apart te luisteren (itt wat hierboven wordt gezegd), maar de ervaring is volgens mij veel beter als je het hele album na elkaar luistert en je er je tijd voor vrijmaakt. Dat hoeft geen probleem te zijn, dat is bij veel albums zo. Het is zeker absoluut een unieke ervaring, en het is absoluut heel apart. Iets buitenaards. Iets dat niet van deze wereld is. En iets dat een tijdloos album is. Als er één album is dat men in 2100 nog luistert van pakweg twee decennia geleden, zal het dit album zijn. En als je denkt dat mechanische muziek niet dromerig kan zijn, dan zal dit album jouw ongelijk bewijzen.

Prachtig, kleurrijk album. Heel eclectisch, het gaat van pure IDM (a la The Flashbulb) naar pure shoegaze (a la My Bloody Valentine, als twee druppels) naar pure dreampop (a la Mercury Rev). De verschillende stijlen wisselen elkaar mooi af én vloeien zelfs mooi in elkaar over. De soundtrack voor de film Lost in Translation verscheen in hetzelfde jaar, af en toe doet het me ook daar aan denken. Het is hetzelfde sfeertje van dromerig verdwalen. Maar door de IDM-stukken is dit album een experimenteler en minder toegankelijk dan die soundtrack. Het beetje glitch is de kers op de taart. De openingstrack (IDM) nodigt niet echt uit, maar heeft wel zijn functie in het geheel.

Weer een paar plekjes erbij. #146 allertijden, en met dat Bob Dylan nu ook in een controverse zit, en al de oudjes zakken, zal top 100 misschien volgend jaar al een feit worden. Het andere album staat op #253. Misschien binnen een tiental jaar heeft Sweet Trip dan meer albums in de top 100 dan Bob Dylan, wie weet.

Mooiste nummers zijn Velocity, Fruitcake and Cookies en Pro: Lov: Ad. Dsco en Sept vind ik ook heel mooi. Design: I, International en Dedicated zijn ook heel mooi. Eerste nummer is het minste (Tekka). De laatste drie nummers ken ik eigenlijk iets minder.

Ondertussen zijn het tweede en ook nieuwste album aan het klikken, is Sweet Trip één van mijn favoriete artiesten, en met voorsprong de ontdekking van dit jaar. Ook de snelst groeiende artiest op last.fm en meest beluisterde artiest van dit jaar (met een top 10 plaats all-time).

Wauw