Bij het succesvolle Canadese
Prism - Armageddon (1979) had de jonge Bryan (19) al wat deuntjes meegeschreven en dit debuut sluit daar wel redelijk bij aan. Iets te vrolijke poprock songs vol keyboard bruggetjes of meegeklap in het refrein. Opmerkelijk hoe jeugdig zijn stem klinkt, er moest nog wat gewerkt worden aan de rasp maar die komt vanzelf als je in die hoge regionen blijft zingen natuurlijk. Het blijft wat in de discoritmes hangen terwijl de landgenoten van Loverboy er meer New Wave accenten ingooiden en daarmee wel erg succesvol waren datzelfde jaar.
Dit is niet echt mijn ding maar er staat toch wel fijn gitaarwerk tussen de deuntjes.