menu

Bryan Adams - Bryan Adams (1980)

mijn stem
2,53 (46)
46 stemmen

Canada
Rock
Label: A&M

  1. Hidin' from Love (3:18)
  2. Win Some Lose Some (3:48)
  3. Wait and See (3:06)
  4. Give Me Your Love (2:55)
  5. Wastin' Time (3:35)
  6. Don't Ya Say It (3:22)
  7. Remember (3:42)
  8. State of Mind (3:16)
  9. Try to See It My Way (4:03)
totale tijdsduur: 31:05
zoeken in:
avatar van Saldek
2,0
Echt een album van een (toen nog) professioneel beginnersmuzikant. Hoewel zijn muziek ontwikkelde in de 'eighties' richting steeds rauwere rock is dit debuut nog erg speels. Dit album wekt de indruk of hij soulmuziek wil spelen met wat rockinvloeden. Maar ik denk dat het slechts de ervaring is die hier ontbreekt. Geen slecht album, dat niet. Maar het doet allemaal nog erg naief aan.

avatar van FunkStar
2,5
Dit is Bryan's eerste cd. De eerste cd was absoluut niet zijn beste maar desondanks gewoon het oude vertrouwde geluid van Bryan zoals we dat kennen. De teksten zijn simpel (Hidin' From Love). Lekkerste nummer is State Of Mind.

avatar van rkdev
2,5
Zijn stem is om sommige nummers nog niet herkenbaar.

3,0
Deze cd toegegeven was wel wennen dat dit Bryan was die vond ik wel een beetje minder maar niettegenstaande weet ik hem wel te waarderen!!!

avatar van vielip
2,0
Een paar leuke nummers (Hidin' from love, Remember, Win some lose some en State of mind) en voor het overige 'leuk geprobeerd maar jammer' gevalletjes. Toch hoor je in de nummers die ik noem al wel de potentie die Adams later tot volle wasdom laat komen op albums als Reckless en Cuts like a knife.

avatar van Lonesome Crow
3,0
Bryan’s titelloze solo-debuut album is niet het allereerste plaatwerk waarop hij te horen is.
Al in 1977 was hij als 15-jarige te horen als zanger op het album “If Wishes Were Horses” van de Canadese band Sweeney Todd en in 1978 verscheen zijn eerste single als solo-artiest (Let Me Take You Dancing / Don't Turn Me Away) wat een pure disco plaat was en maar liest 240.000 exemplaren verkocht in Noord Amerika !
In die tijd leerde hij Jim Vallance kennen, een studio muzikant en songwriter en begon met hem een samenwerking die op de dag van vandaag voortduurt.
Als songwriters duo werden ze gecontracteerd door het grote A & M label en ze zagen wel wat in Bryan als solo-artiest en hij kreeg alle medewerking om zich als zodanig te profileren.

Verwacht geen rauw rockalbum, zijn sound moest nog gevonden worden en het best kan men dit album omschrijven als een dansbaar luchtig popalbum met een vleugje rock.
Eigenlijk staan er maar 3 echt goede songs op, dat zijn de aanstekelijke vlotte opener "Hidin' from Love" en het ijzersterke "Wastin' Time" een voorbode van zijn latere stijl.
De afsluiter "Try to See It My Way" met zijn hypnotiserende refrein en vrouwlijk achtergrondkoortje blijft meteen in je kop hangen en is lekker stevig.

"Win Some Lose Some" en "Wait and See" zijn nogal matige rocksongs die je nog net niet uitzet.
De rustige songs "Give Me Your Love" en "State of Mind" zijn kwalitatief nog mijlenver verwijderd van zijn latere Sky Radio klassiekers.
Pure disco op "Don't Ya Say It " met saxofoon en een keyboardsolo in "Remeber", het klinkt lekker ongecompliceerd en pretentieloos.

De sterke songs compenseren de mindere en de rest klinkt redelijk dus toch nog een voldoende.
Commercieel gezien was dit album geen succes, groot probleem was dat de radiostations er geen etiket op kon plakken wat voor soort muziek het was.
Geen disco, geen rock en ook geen wave dus het werd vrijwel nauwlijks gedraaid.
Bryan zal ervan geleerd hebben want de opvolger "You Want It You Got It" zou zijn meest pure rockalbum worden die hem bekendheid zou verwerven in the States en Canada.
Een voorbode van het waanzinnig grote succes een paar jaar later.....
.

avatar van gigage
2,5
Bij het succesvolle Canadese Prism - Armageddon (1979) had de jonge Bryan (19) al wat deuntjes meegeschreven en dit debuut sluit daar wel redelijk bij aan. Iets te vrolijke poprock songs vol keyboard bruggetjes of meegeklap in het refrein. Opmerkelijk hoe jeugdig zijn stem klinkt, er moest nog wat gewerkt worden aan de rasp maar die komt vanzelf als je in die hoge regionen blijft zingen natuurlijk. Het blijft wat in de discoritmes hangen terwijl de landgenoten van Loverboy er meer New Wave accenten ingooiden en daarmee wel erg succesvol waren datzelfde jaar.
Dit is niet echt mijn ding maar er staat toch wel fijn gitaarwerk tussen de deuntjes.

avatar van Twinpeaks
2,0
Iedereen moet ergens beginnen en Adams begon met deze. Je hoort weliswaar potentie , maar je hoort ook het zoeken naar een stijl. Het is nogal een vergaarbakje van allerlei probeersels en nergens voegt het .Ook is zijn stem hier nog wankel en qua muzikale inkleuring zwalkt het nogal van hot naar her . Leuk om de collectie compleet te houden ,maar niet meer dan dat . 2 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 20:01 uur

geplaatst: vandaag om 20:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.