Yann schreef:
Goed, tot op zekere hoogte ben ik het dan ook wel weer met tangerine eens: het is vrij braaf. Maar dat is ook gewoon de sound van Nada Surf. Ik zou dan ook meer de nadruk willen leggen op
minder vlak dan Lucky. Dat gaspedaal wordt her en der toch wel lekker geroerd hoor.
Zie dat thetinderstick een stem van 4,5 heeft uitgebracht op Let Go - ook veruit mijn favoriete Nada Surf album - en, Lucky uitgezonderd, nergens onder de 4 sterren gaat. Daarom denk ik dat deze nieuwe ook wel weer voor hem weggelegd is. Wat mij betreft mag If I Had a Hi-Fi zich misschien zelfs wel meten met Let Go (ondanks, of misschien juist wel vanwege, dat het een coveralbum is; want ze worden stuk voor stuk geweldig uitgevoerd).
Naast de nieuwe Angus & Julia Stone wordt dit voor mij een andere grote voor de lente, ben ik van overtuigd. De laatste dagen in elk geval al vaak opgezet.
'The Proximity Effect' is veruit mijn favoriete Nada Surf album, maar inderdaad, ook 'Let Go' is uitstekend. De laatste twee albums 'The Weight is a Gift' en 'Lucky' vond ik zeker niet slecht, maar soms wat wisselvallig en braaf of vlak. Sterke nummers als 'Always Love', 'What Is Your Secret´, ´Do It Again´ en vooral ´See These Bones´ werden afgewisseld met zouteloze nummers als ´Armies Walk´, ´Ice On The Wing´, ´I Like What You Say´ of ´Are You Lightning´.
Die laatste platen werden gekenmerkt door een steeds hoger zingende Matthew Caws en gitaarwerk waar de rauwe randjes steeds meer vanaf gingen, met soms ook erg brave teksten.
Ik miste hierop de rauwere Nada Surf van ´The Proximity Effect´ en ´Let Go´, met nummers als ´80 Windows´, ´Hyperspace, ´Amateur´ of ´Killian´s Red´, die door merg en been gingen.
Ik heb nu `If I Had a Hi-Fi' eenmaal beluisterd. Ik hoor nog steeds de hoge zang en het wat glad klinkende gitaarwerk, maar het stoort me hier wat minder (de teksten zijn ook minder braaf, maar het zijn dan ook covers) en inderdaad, zo af en toe wordt het gaspedaal ook wat steviger ingetrapt. Dat ik van al deze covers alleen 'Enjoy the Silence' ken, zie ik trouwens als een voordeel. Dat nummer wordt hier, tegen mijn verwachting in, zeer sterk uitgevoerd; het klinkt zo typisch Nada Surf (op een positieve manier) dat je zou vergeten dat het een cover is.
De andere nummers kan ik nog niet goed beoordelen, maar het luistert allemaal net wat lekkerder weg dan 'Lucky'. Voor mijn gevoel zit deze plaat rond het niveau van 'The Weight Is A Gift', maar zo goed als 'Let Go' of 'The Proximity Effect' lijkt het me zeker niet. Maar wie weet, misschien komt dat nog.
Ik begin voorzichtig met 3.5*