menu

Jimmy Gnecco - The Heart (2010)

mijn stem
3,50 (4)
4 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Pop
Label: Bright Antenna

  1. Rest Your Soul (4:48)
  2. Light on the Grave (4:02)
  3. Mystery (4:39)
  4. The Heart (6:12)
  5. Bring You Home (3:00)
  6. These Are My Hands (3:20)
  7. Days (3:38)
  8. Gravity (3:49)
  9. I Heard You Singing (4:33)
  10. Take a Chance (3:39)
  11. Darling (5:02)
  12. Light on the Grave [Reprise] (0:51)
  13. Patiently Waiting (3:04)
  14. It's Only Love (3:24)
  15. Talk to Me (5:42)
totale tijdsduur: 59:43
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
3,5
Jimmy Gnecco is de zanger van de band Ours; een voor mij onbekend gezelschap dus een frisse kennismaking.
Het waren de tattoos, zichtbaar op de hoes van het album, die de aandacht trokken. Niet dat ik nu zo'n tattoo-freak ben, maar om maar aan te geven wat je kan doen besluiten om naar een album te luisteren.
Nadere inspectie leerde me ook dat de zang wat weg zou hebben van de sombere Rufus Wainwright en dat het soms deed denken aan Radiohead-voorman Thom Yorke. Niet de minsten dus.
Nu kan ik aan dat rijtje een enorme lijst toevoegen van artiesten die ik in de kast heb staan, maar doe dat niet.
De muziek is vrij akoestisch en sober en op dat punt vind ik Gnecco niet erg opvallen tussen die lange rij niet door mij genoemde namen, maar het is wel essentieel voor mijn beoordeling die er toch ietsje lager door uitpakt. Nergens is The Heart verrassend te noemen en helaas weet het ook nergens mijn hart te raken (om maar eens dicht bij de titel te blijven).
Dat het verder wel degelijk een mooi album is staat buiten kijf. Het is en blijft van het soort dat ik erg weet te waarderen alleen in dit geval heb ik het allemaal iets te veel gehoord.
Blijft over: een mooi en melancholisch album dat ik wel degelijk wil aanraden!

avatar van clayhill
4,0
De eerste cd van Ours is beslist de moeite waard. Op de cd's die volgden moest Gnecco zonodig Bono nadoen...
Het is niet Thom Yorke waar ik meteen aan moest denken maar z'n broer, Andy. Andy Yorke maakte in 2008 het schromelijk over het hoofd geziene meesterwerkje Simple. Andy was overigens frontman van het ookal niet door het grote publiek omarmde Unbelievable Truth...
Inderdaad mooi en melancholisch met hier en daar mijn favoriete instrument, de (overigens ongetwijfeld gesampelde of als vsti gebruikte) mellotron.

avatar van lennon
Gisteren als voorprogramma (met de band Ours) gezien bij A-ha.

Ik had nog nooit gehoord van hem en de band, en kijk nooit uit naar een voorprogramma.. echter door deze band werd ik verrast.. Goede muziek, zeer goede zanger, en boeiend.

Ik ga eens wat luisteren van die gasten, en neem meteen dit solo album dan ook maar mee.. kijken of het dan ook nog boeit.

avatar van Azzurro
lennon schreef:
Gisteren als voorprogramma (met de band Ours) gezien bij A-ha.

Ik had nog nooit gehoord van hem en de band, en kijk nooit uit naar een voorprogramma.. echter door deze band werd ik verrast.. Goede muziek, zeer goede zanger, en boeiend.

Ik ga eens wat luisteren van die gasten, en neem meteen dit solo album dan ook maar mee.. kijken of het dan ook nog boeit.


idem hier. Heb er ook maandag voor het eerst van gehoord, als voorprogramma van A-Ha. Dus toch maar eens deze cd checken, en zien of het evenveel boeit als live.

3,5
Ik heb deze als dubbel lp met een andere hoes. LP hoes
Op zich past deze plaat wel bij het warme geluid van vinyl. Ik kende Jimmy Gnecco niet, maar gezien de recensies en het mooie prijsje toch besloten maar om dit aan te schaffen.
De plaat begint heel sterk met 'Rest Your Soul' , gevolgd door nog zo'n melancholisch nummer 'Light On The grave'., wat later nog een keer in een reprise terug komt. Beide nummers zijn zeer persoonlijk met een diepe melancholische laag. Bij het derde nummer 'Mysterie' hoor ik wel wat verwantschap met Rufus Wainwright. Daar gaat het wat meer richting bombastisch, maar wel binnen de perken.
Eén recensent ziet veel overeenkomsten met Muse, maar ik ken deze band onvoldoende om daar een oordeel over te geven.
Bij zo'n dubbel vinyl is het dan al tijd om het om te draaien en kant b van een plaat 1 begint in ieder geval wat pittiger. Het titelnummer 'The Heart' is een nummer waarbij de drum wel het hart ritme lijkt te hebben overgenomen. Heerlijk, pittig nummer en dat was ook wel nodig na drie melancholische songs hiervoor. Je moet wel houden van de (hoge) soms wat afknijpende manier van zingen van Jimmy Gnecco, soms begint het mij wat te irriteren. Dat is zeker aannhet eind van The Heart, waarbij ik soms dacht aan een wat slechte imitatie van Peter Hammill. (Die heb ik net hiervoor opgehad...) maar hij durft in ieder geval wel. 'Bring You Home' is van een heel ander kaliber, een mooi popnummer, mooi muzikaal ook. Ook hier komt de 'kopstem'een paar keer opzetten, terwijl Jimmy eigenlijk ook zonder dat een prima stem heeft. De teksten zijn trouwens allemaal erg persoonlijk en goed te volgen. Het volgende nummer is weer een mooi singer-songwriter folk song, mooi akoestisch gebracht. Wat dat betreft is Jimmy van meerdere markten thuis. Deze afwisseling is ook de rest van de plaat hoorbaar.
Ik kan me goed vinden in de commentaren, best een redelijk goed album, prima teksten, leuke afwisseling, goede muzikale omlijsting. Het enige minpunt vind ik de zang, Jimmy houdt er van om daar nogal uit te halen en krijg ik gedachten van een 'Voice of...' zanger. En om Herman Finkers aan te halen, 'dat heeft zo'n jongen toch niet nodig'. Een goede producer die dat er een beetje uit had gehaald had voor een nog beter album gezorgd, want de songs zijn uitstekend. Gewoon het emo gehalte drastisch inperken, dan heb je een bijzonder album. Trouwens de kwaliteit van de eerst twee nummers wordt verder eignlijk nergens meer gehaald, maar daar lag het emo gehalte er ook nog niet zo bovenop.

Gast
geplaatst: vandaag om 05:55 uur

geplaatst: vandaag om 05:55 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.