Het valt niet te missen dat MuMe gebruikers verdomd kritisch zijn wat betreft het debuutalbum van deze vier heren van Go Back To The Zoo. Alhoewel ik graag tegengas hierop geef, moet ik eerlijk bekennen dat ik dat niet kan, simpelweg omdat ze veelal gelijk hebben...
Yamato schreef:
Toen
Beam Me Up net uit was kan ik me herinneren dat ik het veelbelovend vond klinken.
Dit is precies het gevoel dat ik kreeg bij hetzelfde nummer. Had het nog een paar keer geyoutubed en heb het zelfs een tijdje op een van de meest gespeelde nummers van mijn iPod staan.
Niet onterecht, Beam Me Up is zonder meer de topper van het album en zo moet muziek gemaakt worden. Helaas weet GBTTZ dit niveau niet meer te bereiken, niet op hun EP en zeker niet op Benny Blisto.
Een paar maanden na het eerste keer horen van BMU verschenen de mannen opeens op een klein festival bij mij in de buurt. Ik was zeer benieuwd en als je de Zoo-men live bekijkt valt er weinig anders te doen dan enthousiast te zijn. Op hun album valt dit echter tegen.
Opener Electric wil mij wel mee laten zingen met het herkenbare deuntje van het begin. Ik kende dit nummer al, dus dat wist ik. Niet het niveau van Beam Me Up, maar goed, we beginnen pas net. Als 3 minuutjes later I'm The Night opspringt vind ik dit ook niet verkeerd, ik had alleen niet gedacht dat dit ook daadwerkelijk hun nieuwe single zou worden. Geen problemen, tot nog toe. Dan is het even genieten van het toppunt van het album: Beam Me Up. Vaak geluisterd, maar niet vaak genoeg, en zoals jullie merken ben ik nog steeds vol lof over dit nummer. Maar onze vrienden weten een zeker dieptepunt te bereiken bij het in mijn ogen hoogst irritante Hey DJ. Bah bah bah bah. Het geeft me een bescheten gevoel als ik het luister en mijn handen beginnen te jeuken als het refrein eenmaal begint. Heb dit nummer nog een paar kansen gegeven, maar nog steeds wist het mij niet te bereiken.
Na Hey Dj komen twee nummers die telkens aan mij langs schieten. Niet interessant genoeg en langzamerhand begin ik te denken dat dit album toch niet zo geslaagd is als ik had gehoopt.
Maar ik voelde een klein lichtpuntje in het rustige, door velen afgekraakte House On Fire. In het instrumentale gedeelte wordt een sfeertje neergezet dat me wel bevalt. Alleen het vocale gedeelte wist mij niet te raken. Met het kleinste beetje hoop dat nog in me zat wat betreft Benny Blisto zette ik voorzichtig Fuck You op, een na één minuut luisteren voelde ik het al: een tweede dieptepunt is bereikt. Een nummer Fuck You noemen is naar mijn inziens al dom genoeg, maar om het ook nog het enige zinnetje in het refrein te maken maakt het er niet beter op. Met dit nummer wist Go Back To The Zoo alle hoop weg te blazen.
De laatste drie nummers vliegen aan me voorbij en zijn oninteressant, cliché en commercieel. Net als zowat het hele album. Een flinke tegenvaller, dit Benny Blisto schijfje... Als het slim is om te stoppen op je hoogtepunt, was Go Back To The Zoo al gestopt na het uitbrengen van hun Beam Me Up. Ze hebben een slechte indruk bij mij achter gelaten, nu maar hopen op een beter tweede album.