menu

Our Lady Peace - Spiritual Machines (2000)

mijn stem
3,71 (19)
19 stemmen

Canada
Rock
Label: Columbia

  1. Rk Intro (0:06)
  2. Right Behind You (3:13)
  3. Rk 2029 (0:15)
  4. In Repair (3:57)
  5. Life (4:23)
  6. Middle of Yesterday (3:53)
  7. Are You Sad? (5:07)
  8. Rk 2029 (Pt. 2) (0:12)
  9. Made to Heal (3:46)
  10. 97 (0:44)
  11. Everyone's a Junkie (3:36)
  12. Rk on Death (0:40)
  13. All My Friends (3:35)
  14. If You Believe (4:29)
  15. The Wonderful Future (4:48)
totale tijdsduur: 42:44
zoeken in:
4,5
Ik voel me toch genoodzaakt mensen even te wijzen op de briljantie van dit album. Zeer goed concept (een - overigens erg interesant - boek van Ray Kurzweil, die ook de teksten tussendoor voorleest) dat op een verontrustende manier is uitgewerkt.

Duidelijk geestekindje van gitarist Mike Taggert die zelf contact opnam met eerdergenoemde Kurzweil. Hierna verliet hij de band en ging het langzamerhand bergafwaarts.

4.5/5

avatar van musicfreak1960
4,0
Inderdaad een lekkere plaat
helemaal niet hard of zo, en de tussenstukjes
is aangenaam te horen

aanrader voor elke muziekliefhebber

avatar van Jumpjet
4,5
Via een berichtje bij dit album werd ik getipt over Our Lady Peace. Dit album kwam ik laatst tegen in een uitverkoopbak, en voor een lousie 6,99 durfde ik de gok wel aan.
Ik ben aangenaam verrast door deze plaat en vraag me af hoe het komt dat ik dit nog niet kende. Ik hield namelijk erg (en nu nog wel) van die Amerikaanse post-grunge uit de late jaren '90 zoals Candlebox, The Verve Pipe, Fuel, Abandoned Pools e.d. Our Lady Peace past precies in dit straatje (ook al zijn het Canadezen)

De teksten, gezongen met verstopte neus, kan ik niet overal even serieus nemen. Met name de tekst van 'Life' komt mij niet echt geloofwaaridg over… How many times have you been pushed around? / Was anybody there? / Does anybody care? / How many time have your friends let you down? / Was anybody there? / Did anybody stare?
Dat is het soort versjes dat je al die hedendaagse 'emo' bandjes hoort kwelen; van die blanke middle class pubers uit de Amerikaanse suburbs, die het oh zo moeilijk hebben. Geloof ik dus niet meer.

Het mooie artwork in combinatie met de thematiek van dit album moeten een beklemmend sfeertje oproepen en dat lukt hier en daar nog ook. Een beetje Tool –light.

Maar wat een ijzersterke zangmelodieën, waarbij de zanger effectief schakelt tussen zijn normale bereik en falsetstem. Gelaagde arrangementen met een subtiele rol voor synthesizer. Deze plaat blijft voorlopig nog wel even in m'n playlist. Favorieten: If you believe (lekker riffje!) en de bijna-ballad Are you sad?

Gast
geplaatst: vandaag om 03:38 uur

geplaatst: vandaag om 03:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.