menu

The Mothers of Invention - Burnt Weeny Sandwich (1970)

mijn stem
3,88 (103)
103 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Avant-Garde
Label: Bizarre

  1. WPLJ (2:53)
  2. Igor's Boogie, Phase One (0:36)
  3. Overture to a Holiday in Berlin (1:27)
  4. Theme from Burnt Weeny Sandwich (4:06)
  5. Igor's Boogie, Phase Two (0:36)
  6. Holiday in Berlin, Full-Blown (6:24)
  7. Aybe Sea (2:46)
  8. The Little House I Used to Live In (18:41)
  9. Valarie (3:13)
totale tijdsduur: 40:42
zoeken in:
avatar van ricardo
3,5
Tja dat vind ik ook wel een beetje een opmerkelijke vergelijking die ik nog niet eerder gehoord heb, misschien bedoeld dj maus er iets mee, of bepaalde nummers. Ik vind het ook niet veel van doen hebben met Hot Rats. Daar komen Waka Jawaka en The Grand Wazoo eerder voor in aanmerking vind ik.

avatar van ricardo
3,5
Ik ben deze nu even aan het draaien, en ben even aan het letten op de link van dj maus met Hot Rats. Er zitten inderdaad instrumentale stukken in die mij aan Hot Rats doen denken, maar ik vind dat deze plaat toch behoorlijk wat anders van opzet is. Deze komt op mij wat fleuriger en vrolijker over, en ook vind ik dat op deze plaat wat meer rustpunten zitten itt Hot Rats. Op die plaat word je geen moment rust gegund en word je van begin tot eind gewoon compleet weggeblazen. Dit is wel echt een topplaat. Ik draai hem eigenlijk veel te weinig, ten onrechte eigenlijk, want dit is ook een Zappa topper vind ik.

avatar van dj maus
4,5
Qua sfeer begrijp ik jullie wel, maar qua productie/constructie heeft deze plaat echt wel meer weg van Hot Rats dan van Waka/Jawaka en Grand Wazoo. En ook qua composities, trouwens.

Hier zijn de invloeden nog steeds R&B en modern klassiek, terwijl bij Waka/Wazoo meer de big band jazz-rock centraal komt te staan. (Nog) Meer improvisatie en een naturel geluid en natuurlijke flow, terwijl op Hot Rats/Burnt van alles gemanipuleerd, geknipt, geplakt wordt.

avatar van ricardo
3,5
Zo had ik het nog niet bekeken inderdaad. Op Waka/Wazoo heb je inderdaad de big band jazz-rock waar het om draait, itt tot Hot Rats. Zoveel verstand heb ik ook niet van Zappa, ik ga puur op mijn gevoel en de sfeer die erbij komt kijken af. Leuk dat er ook users zijn die je soms een ander inzicht in dingen kunnen geven. Zou je mij ook een ander inzicht kunnen geven in waarom ik de albums Were Only In It For The Money en Lumpy Gravy niet kan waarderen, het gevoel en de sfeer bij die albums bevalt mij in het geheel niet. Het zijn de enigste 2 Zappa albums die ik ken waar ik maar niet aan kan wennen en wat ik maar niets vind eigenlijk.

avatar van dj maus
4,5
Die rocken niet. Geen echte 'nummers'. Het zijn (soms Varèse-achtige) knip-en-plak geluidscollages met vervormde stemmen en instrumenten.

Misschien moet je bij 'Money' eens beginnen met de track Absolutely Free. Dat heeft nog het meeste weg van een liedje. Let's Make The Water Turn Black en Harry You're A Beast zijn in allerlei gladgestreken arrangementen op live-albums terecht gekomen, dus dat zijn ook makkelijke instappers.

Ik zal je per PM een link naar een mix sturen die ik pas maakte, waarin allerlei oud Mothers-werk door elkaar zit verwerkt (ook Uncle Meat en dergelijke). Misschien dat zo'n andere context je wel verder kan helpen.

4,0
Minder sterke nummers dan Uncle Meat. Minder weirdness impact dan Weasels. Leuke plaat, maar niet heel bijzonder.

Stijn_Slayer
Sinds kort ben ik bezig mijzelf rond te leiden in de wondere wereld van Zappa en zijn Mothers. Een risicovolle speurtocht, bij elk album dat je beluisterd houdt de portomonnee zijn hart vast. Gelukkig kan ik voorlopig even vooruit met mijn 11 voltreffers, neemt niet weg dat ik de rest ook gewoon wil horen.

Dit vind ik een nogal moeilijk album. Zappa gaat weer op de Jazz tour. Het komt voor mij even moeizaam op gang, maar wordt gelukkig al gauw sterker. Vooral vanaf Theme from Burnt Weeny Sandwich zit ik er helemaal in. De composities zijn geniaal, maar redelijk moeilijk te beluisteren. Toch vind ik het allemaal erg sfeervol en boeiend, het hoeft niet allemaal 'easy-listening' te zijn. De charme van deze muziek is dat je er steeds weer iets nieuws in ontdekt en dat je ook geconcentreerd moet luisteren. House That I Used To Live In is m'n favoriet hier.

Joy
zappa noemde aan het eind van zijn leven Theme from Burnt Weeny Sandwich als een van zijn favorieten

en terecht

charme is het juiste woord

avatar van ricardo
3,5
Ik vind dit ook een goed en relaxt plaatje. Niet zijn beste werk wat mij betreft, maar zeker een leuk album. Het beste werk vind ik ongetwijfeld zijn live albums, daar is voor geen studio album aan te tornen. Naja eigenlijk gebruikt hij op de studio albums ook live opnamen, wat is dus studio en live. Ik houd het op regulier en live dat klinkt beter.

Joy
zappa gebruikte vooral vele live opnames omdat de energie van een liveregistratie , nooit in een studio tot stand kon worden gebracht

avatar van kaztor
ricardo schreef:
Naja eigenlijk gebruikt hij op de studio albums ook live opnamen, wat is dus studio en live. Ik houd het op regulier en live dat klinkt beter.


Zappa had schijt aan de vakjes 'studio-plaat' en 'live-plaat'. Hij bracht gewoon uit wat ie uit wilde brengen zonder dat er een geluidstechnicus of producer aan te pas kwam. Hij had vooral schijt aan de wensen van platenmaatschappijen die alles maar incalculeren voor geldelijk gewin. Hij hield zich niet aan een plan.Hij hield zich vooral aan z'n eigen plannen. Ik heb pure respect voor iemand zoals hij!

avatar van dj maus
4,5
Joy schreef:
zappa gebruikte vooral vele live opnames omdat de energie van een liveregistratie , nooit in een studio tot stand kon worden gebracht


maar vooral ook omdat hij zo een hoop geld (in de vorm van studiotijd) bespaarde

avatar van willemmusic
5,0
Joy schreef:
zappa noemde aan het eind van zijn leven Theme from Burnt Weeny Sandwich als een van zijn favorieten


Ben ik met Zappa eens!

De plaat is een soort staalkaart van zijn muziek, alles van Zappa's oeuvre zit erin:
Strawinsky, Varèse, doo-wop, jazz, freejazz, drumwerk met percussie, lange instrumentale solo's, humor en gevatheid op het podium.
Die fan in de zaal roept geen Judas, maar Zappa's antwoord is veel adequater dan dat van B.D. en krijgt de lachers op zijn hand. Een Bobbie neemt het zelfs voor hem op! Verder vindt ik er werkelijk fantastiese solo's van Don Preston (Held) en Ian Underwood (ook Held) op staan, mooi drumwerk van Art Tripp III (nog een Held) Sugarcane Harris is niet echt een held, maar hier wel goed, vooral zijn aanloop, de manier waarop hij aandacht vraagt voor zijn solo. Bunk Gardner en Motorhead Sherwood zijn goed op sax, en als je goed luistert kun je Lowell George nog mee horen spelen en zingen!
En Zappa zelf is verbazingwekkend op orgel.

Nee, dit is een Meesterwerk dat je zo eens in het jaar moet draaien.

Bonus is het bezit van de lp, omdat tussen de beide plaatkanten verschil van sfeer zit en je met het omdraaien even de tijd hebt om bij te komen. Dan zet Ian Underwood's piano zo mooi subtiel in om je naar verder spannende luisteravonturen te brengen.

.

Joy
eens in het jaar?

naja ik draaide um gisteren, en nu weer, wat een fantastische muzikale beleving

avatar van ricardo
3,5
Van de oude platen samen met The Mothers vind ik dit samen met One Size Fits All de 2 besten, en The Grand Wazoo vind ik ook super, Uncle Meat vind ik iets minder dan die 3. Overnite Sensation staat daar ook tussen maar reken ik gewoon tot de Zappa solo albums, vooral omdat dat ook op de zijkant van mijn cd staat.

avatar van Stalin
willemmusic schreef:

Die fan in de zaal roept geen Judas, maar Zappa's antwoord is veel adequater dan dat van B.D. en krijgt de lachers op zijn hand.


FZ: Thank you, good night . . . Thank you, if you'll . . . if you sit down and be quiet, we'll make an attempt to, ah, perform Brown Shoes Don't Make It.
Man In Uniform: Back on your seats, come on, we'll help you back to your seats, come on . . .
Guy In The Audience: Take that man out of here! Oh! Go away! Take that uniform off man! Take off that uniform before it's fuckin' too late, man!
FZ: Everybody in this room is wearing a uniform, and don't kid yourself.
Guy In The Audience: . . . man!
FZ: You'll hurt your throat, stop it!




Ik heb eens gelezen dat dit 1 van Joe Strummer's favoriete momenten op plaat ever was...

avatar van willemmusic
5,0
Stalin schreef:
Joe Strummer's favoriete moment

Ik zie ze in een hoekje van de hemel samen lachen.... als ze toegelaten werden, want Zappa kon soms een Judas zijn.
Op de achterkant van de lp 'Mothermania' staat een krantenbericht van een concert ( Berlijn, 16 okt. 1968 ) waarbij het weer eens uit de hand liep :

'Der Abend' schreef:
Zappa schimpfte: "Wir sind als Musiker hergekommen und nicht um eure verschwommenen Sprache zu hören!". Und: "Eure Situation in Berlin muss ja verzweifelt sein, dass ihr euch so benehmt!".
Und: "Ihr benehmt euch wie Amerikaner!".


En in het duits klinkt het nog mooier !

avatar van Stalin
Voor iedereen die ook zo'n groot liefhebber is van The Little House That I Used To Live In, hierbij een mooie link naar 11 gratis te beluisteren live-versies van dit geweldige nummer:

Killuglyradio

The following are some of my favourite live versions of Zappa's and the Mother's "Little House" for your educational and listening pleasure. You'll no doubt notice that this composition reached it's height during the 1978 touring year


Het adres van het echte ''little house'' waarop de titel van dit nummer is gebaseerd en waar Zappa halverwege de jaren 60 enige tijd woonde is 1819 Bellevue Avenue, Echo Park.
Naar het schijnt staat het huisje er nog steeds, maar helaas kan ik op dit moment natuurlijk geen foto vinden op het internet...

Toch enigszins verbazingwekkend dat de man die liefde/verliefd zijn, definieert als zijnde een puur chemisch lichamelijke reactie en meer niet, wat het in feite ook is, maar moet je je zo koel opstellen?, zon prachtige gevoelige solo eruit weet te persen als in Holiday in Berlin, Full-Blown

avatar van Sir Spamalot
3,0
Vier maanden na zijn soloalbum verschijnt een nieuw album van The Mothers, deze Burnt Weeny Sandwich, en ik vind het minder dan Hot Rats, kan haast niet anders. Ik doe dit misschien onrecht aan door Frank Zappa solo te willen vergelijken met The Mothers. Moet ik afleren.

WPLJ is de afkorting voor White Port & Lemon Juice en kan er mee door. Samen met Valarie zijn het de enige nummers met zang, wat ik eerlijk gezegd niet mis als ik terugdenk aan de vorige Mothers albums. Op Overture to a Holiday in Berlin hoor ik stukken die mij vals in de oren klinken, bewust of onbewust? Theme from Burnt Weeny Sandwich kan wel mijn goedkeuring wegdragen, heerlijk gitaargeluid, een constante op zijn latere albums. De twee delen van Igor’s Boogie doen mij niets. Het “echte” Holiday in Berlin is dan weer veel beter. The Little House I Used to Live In is een vol bord en bestaat uit meerdere delen, moet ik nog aan wennen want het duurt me iets te lang.

Ik doe er iets bij qua sterren, hoewel het ook zo belangrijk niet is. Voor mij is dit het eerste Mothers album waar ik me minder enerveer wegens het grotendeels ontbreken van flauwe kul, gesproken stukken of gewauwel, zaken die me soms tegenstonden op de vorige albums. Let the music do the talking.

avatar van Stalin
Burnt Weeny Sandwich-The Movie ?

FRANK ZAPPA Burnt Weenie Sandwich 1969/70 Film Production File


eBay

Even googlen en er duikt wat meer informatie op, uiteraard dankzij de de beste Zappa website ever

avatar van Stalin
Stalin schreef:
Het adres van het echte ''little house'' waarop de titel van dit nummer is gebaseerd en waar Zappa halverwege de jaren 60 enige tijd woonde is 1819 Bellevue Avenue, Echo Park.
Naar het schijnt staat het huisje er nog steeds, maar helaas kan ik op dit moment natuurlijk geen foto vinden op het internet...


Gevonden !

Foto's gemaakt door Peter Mackay, die jaren na later Zappa-gerelateerde locaties heeft bezocht en daarvan foto's heeft gemaakt.

Link

avatar van zoppo
5,0
Tijdens een heel lange autorit 3x geluisterd naar de fijne 2012 remaster versie.
Het blijft een van mijn favorieten uit de beginperiode. Bomvol muzikale ideeën en daardoor nogal fragmentarisch, maar toch blijft het een mooi geheel.
En het onvergetelijke "Everybody in this room is wearing a uniform, and don't kid yourself".

avatar van Stalin
zoppo schreef:
En het onvergetelijke "Everybody in this room is wearing a uniform, and don't kid yourself".


Een opmerking waar ik nog bijna dagelijks aan moet denken als ik weer eens een bebaarde hipster op zijn hipster fixie zie...

Stijn_Slayer
Na Uncle Meat was het verrassingseffect misschien wel een beetje uitgewerkt en het was moeilijk om dat album te evenaren of overtreffen. Toch verschenen er in 1970 nog twee platen na het uiteenvallen van The Mothers. Opnames die nog op de plank lagen, maar uiteindelijk meer dan voldoende klasse hebben om als volwaardig album mee te tellen. Uncle Meat wil bij vlagen nog wel wat stuurloos overkomen; Burn Weeny Sandwich is meer geconcentreerd, hoewel gezien het samengeraapte karakter ook ietwat fragmentarisch. Qua innovativiteit haalt deze het alleen niet bij zijn voorganger. Burn Weeny Sandwich was als eerste of tweede album waarschijnlijk indrukwekkender geweest dan als zesde in de rij. Broertje nakomeling Weasels Ripped My Flesh vind ik in dat opzicht uitdagender.

avatar van willemmusic
5,0
Stijn_Slayer schreef:
Qua innovativiteit haalt deze het alleen niet bij zijn voorganger.

Het was met deze plaat voor het eerst dat mijn oren een flinke dosis Strawinsky voorgeschoteld kregen en ik was gelijk verkocht. Zappa was voor mij (en anderen) een gids naar de moderne klassieken.

avatar van jorro
2,5
Het eerste deel vind ik nog wel aardig, maar deel 2 en dan vooral The Little House I Used to Live In is en blijft voor mij moeilijk te verteren kost. Ik ben er niet voor in de wieg gelegd zal ik maar zeggen.
Die 2,5* van mij is dus echt een kwestie van smaak. Laat de liefhebbers van dit genre lekker genieten!
Op plaats 70 in de 100 Greatest Albums of 1970 en op 99 in de Best Ever Albums over dat jaar.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:22 uur

geplaatst: vandaag om 07:22 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.