Joy schreef:
zappa noemde aan het eind van zijn leven Theme from Burnt Weeny Sandwich als een van zijn favorieten
Ben ik met Zappa eens!
De plaat is een soort staalkaart van zijn muziek, alles van Zappa's oeuvre zit erin:
Strawinsky, Varèse, doo-wop, jazz, freejazz, drumwerk met percussie, lange instrumentale solo's, humor en gevatheid op het podium.
Die fan in de zaal roept geen Judas, maar Zappa's antwoord is veel adequater dan dat van B.D. en krijgt de lachers op zijn hand. Een Bobbie neemt het zelfs voor hem op! Verder vindt ik er werkelijk fantastiese solo's van Don Preston (Held) en Ian Underwood (ook Held) op staan, mooi drumwerk van Art Tripp III (nog een Held) Sugarcane Harris is niet echt een held, maar hier wel goed, vooral zijn aanloop, de manier waarop hij aandacht vraagt voor zijn solo. Bunk Gardner en Motorhead Sherwood zijn goed op sax, en als je goed luistert kun je Lowell George nog mee horen spelen en zingen!
En Zappa zelf is verbazingwekkend op orgel.
Nee, dit is een Meesterwerk dat je zo eens in het jaar moet draaien.
Bonus is het bezit van de lp, omdat tussen de beide plaatkanten verschil van sfeer zit en je met het omdraaien even de tijd hebt om bij te komen. Dan zet Ian Underwood's piano zo mooi subtiel in om je naar verder spannende luisteravonturen te brengen.
.