Helemaal geen slecht album, hoewel het op zich redelijk mainstream klinkt.
Dat Furay op een nieuw succesje gokte blijkt ook wel uit het opnieuw opnemen van 'Kind Woman' en 'Let's Dance Tonight' en de gastartiesten die meespelen op dit album: Paul Cotton, Timothy B. Schmidt, Kenny Loggins, Mark Volman en.... Stephen Stills en Neil Young.
Poco én Springfield op deze cd?
Helaas, ik was er ook al ingetrapt.
Ten eerste spelen zowel de leden van Poco, als die van Springfield niet samen op één nummer. Daarnaast voegen de bijdrages van Neil Young (een slappe gitaarsolo van een paar noten op 'Kind Woman') en Stephen Stills (hij valt nauwelijks op tijdens 'Callin' Out Your Name') helemaal niets toe aan de kwaliteit van de nummers.
Een slimme truc, maar volgens mij verkoopt de cd niet zo denderend.
Ik las ergens dat Jim Messina ook meedoet, maar hij is me vooralsnog niet opgevallen.
Verder een prima plaat, maar je kan je afvragen wat dit nog toevoegt aan Furay's eerdere werk. Wel wil ik opmerken dat Furay nog zeer goed bij stem is.