Monsieur' Zit in een zelfde fase als die waarin jij zat toen jij dit album voor het eerst hoorde, de motherfucker genaamd kanker heeft ook in mijn leven serieus huis gehouden en laat ook nu zijn donkere ogen weer zien in mijn naaste familie.
Misschien net als bij jou ontbrak bij mij de zin om nieuwe muziek te ontdekken wegens de totale zinloosheid hiervan. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik blijk toch ook weer die muziek nodig te hebben, om m'n gedachten te verzetten of om m'n frustraties te kanaliseren.
Ook bij deze Dark Noontide (want het blijft hier een muziekforum en geen zelfhulpgroep of wat dan ook) lukt me dat. Het is muziek waar ik mee kan wegdrijven. Nummers als Khidr And The Fountain, Spirits Abandoned en These Hands helpen daar wonderwel in.
Alleen kan ik maar weinig met Regeneration en On Returning Home, het eerste nummer drijft op een drone maar kan me niet de volle 5 minuten boeien en bij de 2de song krijg ik een beetje teveel het sjamaan rond het kampvuur gevoel. Leuk voor tijdens zulke rituelen maar persoonlijk kreeg ik het er gewoon benauwd van. Al de rest varieert van gewoon goed tot uitstekend.