Dibbel schreef:
Ook deze hoort bij een van mijn vroegst aangeschafte elpees. K-Tel begon toen de verzamel-elpee markt in handen te krijgen en je had waar voor je geld destijds met dit soort platen. Wel weer dat dunne geluid doordat er te veel muziek op staat.
De titel van de plaat klopt wel, er staan wat meer typisch Britse hits dan op de meeste sixties-verzamelaars. De helft van wat hierop staat is wel goed.
Beste nummers het fantastische Something in the Air van Thunderclap Newman en ook het gehaaste Fire van Arthur Brown. Twee leuke nummers van The Kinks, het ook mooie Catch The Wind van Donovan (de Engelse Bob Dylan) en Ice in the Sun van Quo in hun pre-hardrockperiode zing ik nog steeds mee. Mungo Jerry kent natuurlijk iedereen en blijft leuk.
Verder nog vermeldenswaardig het galmende Make me an Island van Joe Dolan en The Honeycombs.
De rest (nou vooruit op Needles and Pins na dan) vind ik (nu) de moeite niet meer.
Deze plaat haalde destijds wel de eerste plaats van de albumlijst van Veronica.
Zo te zien komen bijna alle nummers van het Engelse PYE-label, een succesvol onafhankelijk label dat het vooral in de jaren 60 en 70 goed deed. Begin jaren 80 kwam ik ook stereo-apparatuur van dat label tegen.
Ik zie ook een paar songs van het grotere Polydor-label.
Zo'n zelfde soort verzamelaar heb ik van Radio Veronica, maar dan naast Kinks, Status Quo, Sandie Shaw, etc. ook The Brotherhood of Man en een paar Nederlandse artiesten.
De meeste nummers van die tijd waren kort en toch hebben ze om 10 nummers op 1 kant te krijgen de groeven dicht op elkaar gezet.
PYE had toen ook die Golden Hour-serie. Prima samenstellingen van Kinks, Donovan, Status Quo, Searchers etc., maar dat geluid.
Ik heb uit die serie ook zo'n origineel cassettebandje van Status Quo. Er staat op de inlay dat de cassette een prima geluid bevat, zowel op stereo- als mono apparatuur. Het blijft natuurlijk belabberd klinken, zelfs de latere CD-versies. Aan de andere kant heeft dat ook zijn charme.
Misschien was dat het specifieke Status Quo-geluid van de jaren 60. Er zijn PYE-platen die ouder zijn dan SQ, die beter klinken. Quo had eerst namen zoals Spectres en Traffic Jam.