menu

Scorpions - Eye II Eye (1999)

mijn stem
2,38 (25)
25 stemmen

Duitsland
Rock
Label: Koch

  1. Mysterious (5:28)
  2. To Be No. 1 (3:57)
  3. Obsession (4:09)
  4. 10 Light Years Away (3:52)
  5. Mind Like a Tree (5:34)
  6. Eye to Eye (5:01)
  7. What U Give U Get Back (5:02)
  8. Skywriter (4:55)
  9. Yellow Butterfly (5:44)
  10. Freshly Squeezed (3:58)
  11. Priscilla (3:17)
  12. Du Bist So Schmutzig (3:55)
  13. Aleyah (4:19)
  14. A Moment in a Million Years (3:38)
totale tijdsduur: 1:02:49
zoeken in:
DutchViking
Wat een gedrocht van een plaat is dit zeg. En ook nog eens van The Scorpions! De band heeft diverse leuke plaatjes uitgebracht en had mij tot op heden nog nooit echt teleurgesteld, hoewel de laatste platen mij niet echt konden verrassen. Maar Eye II Eye is een dieptepunt en klinkt zelfs onherkenbaar.

Muzikale vernieuwing is prima, maar doe het dan wel op een bepaalde manier waardoor de eigen fanschare niet belazerd wordt. Eye II Eye biedt een chaotische mix van hip-hop, pop, techno en rock.

De teksten gaan allemaal over hetzelfde en zijn veel te zoetsappig. Het Duitstalige nummer Du Bist So Schmutzig is zelfs ronduit tenenkrommend. Dacht ik eindelijk dat Meine zijn Engels (met zwaar Duitse accent) wat verbeterd had, gebeurt er zoiets...

Nergens krijg ik de indruk dat de teksten echt gemeend zijn. Alles wordt op de automatische piloot gespeeld en de nummers ontberen elke vorm van emotie.

Nee, hier kun je niemand blij mee maken. Wie dit album - met een speeltijd van ruim een uur - volledig uit kan zitten, verdient lof en respect. Mij is het niet gelukt.

Eigenlijk zou ik hier de minimale score voor moeten geven, maar Mind Like a Tree is nog enigszins acceptabel; 1 ster dan maar.

avatar van Tekh
2,5
zitten inderdaad hele slechte nummers bij

avatar van Casartelli
2,0
Casartelli (moderator)
ik heb hem op 1½* staan... als je net To be no.1 en Obsession gehad hebt, vraag je je vertwijfeld af of ze een pact met Timbaland gesloten hebben, maar daarna duikt er hier en daar nog een nummer op dat ermee door kan, met name Mind like a tree en Priscilla (komische tekst ook)

Verder lijdt het weinig twijfel dat dit het dieptepunt van het Scorpions-repertoire is, al is de, weliswaar niet tenenkrommende, maar wel erg kleurloze opvolger Unbreakable heus amper beter.

3,5
Toen ik in 1999 deze plaat voor het eerste hoorde in de Virgin Mega Store in Amsterdam dacht ik van wat krijgen we nou? Vooral bij het tweede nummer To Be No.1 kreeg ik echt gevoelens dat ze te veel met de R&B en pop tijd mee gingen. Verder op de CD het voornamelijk duitse
"Du Bist So Schmutzig" wat ik ook niet echt kon waarderen. Ik heb de CD toen aan de kant laten liggen.

Een aantal jaren later na nog meer Scorpions materiaal in huis te hebben heb ik de CD toch maar weer eens geluisterd en gekocht. Na een aantal keren de CD te hebben beluisterd word de CD steeds beter. Er staan naar de 2 nummers hierboven beschreven welliswaar voornamelijk ballades op maar toch van goede kwaliteit. Yellow butterfly, Priscilla en Aleyah zijn lekkere rockers.

Er is welliswaar veel beter Scorpions materiaal maar een 3,5 *is de CD me wel waard

Empyrium
Vandaag nog maar eens een poging ondernomen om deze plaat eens te beluisteren. Dacht dat na het nieuwe en uitstekende Humanity Hour 1 album dit toch niet zó slecht kon zijn als ik mij herinnerde? Helaas, was het juist nog een tandje erger.... wat een treurnis, maar gelukkig is alles weer vergeven en vergeten met de laatste twee albums....

er staan vijf nummers van deze plaat op de platinum collection en die vind ik helemaal niet zo slecht. Maar ik ken de Scorpions nog maar net en ben dus wat meer openminded.

avatar van richiedoom
2,5
Inderdaad een slecht album. Er staan een paar nummers bij die redelijk goed zijn, maar nergens een heel goed nummer. Gelukkig hebben the scorps geleerd van dit mislukte experiment. Unbreakable en Humanity vind ik 2 topplaten!!

avatar van B.Robertson
Na het slecht verkochte Pure instinct ging de band op de experimentele toer. Een fris modern geluid dat helaas bij verreweg de meeste fans niet in smaak valt. Het songmateriaal weet lang niet altijd te overtuigen. To be no.1 en Du bist so schmutzig zijn abominabel. Mind like a tree lijkt op China white. Het titelnummer is ergerlijk soft, De cd heeft ook ingrediënten als keyboards & electronische drums. En wat U2 invloeden. Op het internet valt er veel te vinden over Eye to eye. Omschrijvingen als progressief, Techno-pop, Dance-pop, Bizarre trendy muziekstijlen.

avatar van The_CrY
5,0
Als iets mij kan irriteren dan is het wel de intolerante houding van fans. De Scorpions merkten, zoals zeer vele hard rock bands in de jaren 90, dat het niet de tijd was voor hun muziek, en besloten te experimenteren. Voor goede voorbeelden, kijk naar Megadeth's Risk, Queensrÿche's Hear In The Now Frontier or Judas Priest's Jugulator. Stuk voor stuk probeerseltjes van de bands.

Eye II Eye is niet anders. Juist omdat deze platen die heel anders klinken dan het bekende hitwerk worden ze verstoten, genegeerd en afgekraakt. Het is dan de kunst om niet te kijken naar wat er niet gemaakt is, maar om te kijken naar wat ze dan wel gemaakt hebben. Vanuit die aanpak is deze plaat een stuk leuker. Sterker nog, hij is briljant!

De Scorpions grooven een stuk meer en gaan voor een zeer relaxte plaat met heerlijke nummers als Mysterious, Eye To Eye, Skywriter, Freshly Squeezed en To Be No.1. Maar ook de nodige rocknummers zijn er zoals Mind Like A Tree, Yellow Butterfly of Aleyah. Ik vind deze plaat de beste die ze ooit gemaakt hebben, juist omdat deze zo anders is en zo gedurfd. Ofschoon de Scorpions nu beweren dat ze dit album niet leuk vinden blijft dit mijn favoriet.

avatar van blondegod
2,5
Probeer plaat of niet ........... het kon mij in ieder geval niet bekoren. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik dit album niet de tijd heb gegeven om aan te wennen. Maar ja, so be it. Feit is wel dat de richting wel een hele andere kant op is dan dat de meeste fans gewend zijn/waren van Scorpions. Misschien dan ook wel logisch dat de waardering aan de lage kant is.

avatar van The_CrY
5,0
Inmiddels vijf jaar later, en vijf jaar wijzer, is het inderdaad erg logisch dat de waardering aan de lage kant is. Zelf luister ik nog altijd graag naar Eye II Eye, maar goed gelukkig kan ik dat blijven doen, want hij staat nog steeds in mijn kast. Feit blijft, of je de plaat nu leuk vindt of niet, dat het één van de meest bijzondere platen is uit de collectie van de Scorpions.

De b-sides uit deze periode zijn overigens ook het beluisteren waard. 'Mind Power' stond op de 4-track editie van 'To Be No.1' en 'Start Me Up', wat een Engelstalige versie is van 'Du Bist So Schmutzig', was te verkrijgen op de single van '10 Light Years Away'.

avatar van Darkzone
Er staan 5 tracks van dit album op de 3-discer The Platinum Collection, te weten A Moment In A Million Years (Een van de allermooiste nummers van de Scorpions in mijn beleving), 10 Light Years Away, Eye To Eye, Mysterious en het eveneens schitterende Aleyah. Eigenlijk kan ik het wel waarderen dat ze met de jaren ook andere muzikale paden gaan bewandelen. Ze gingen zich zelfs op het gebied van Songfestival songs begeven na dit album, of een duet met een zangeres.

Ik kan dit album niet waarderen omdat ik de overige nummers van dit album niet ken, maar ik hou van veel soorten muziek, dus die lage waardering zal wel meevallen.

avatar van lennert
3,5
Dit album intrigeert me zoals platen als Risk en Q2K dat ook doen. Als Pure Instinct tegenvallende verkoopcijfers had omdat de fans de band liever toch iets anders hoorden, hoe komt men er dan toch altijd bij dat in plaats van voor een halfslachtige aanpak van de klassieke sound een compleet omgooien naar iets dat niet rock/metal is wel zou werken?

Toch kan ik het album ook niet haten, omdat het geheel fascinerend werkt. En omdat er ook een aantal hele sterke songs op staan, waarbij vooral Eye To Eye en Yellow Butterfly er echt uit springen. Een nummer als Obsession vind ik wel je reinste troep, maar het album heeft gelukkig in verhouding helemaal niet zo gigantisch veel van dit soort songs. Nee, opener Mysterious heeft nog best wel wat en Mind Like A Tree heeft nog een soort fijne China White-light-vibe. Eye To Eye is zelf een emotionele poprockballad over de overleden vaders van Meine en Schenker en daarmee overschreidt het voor mij eventuele minpunten over de muzikale keuze.

Du Bist So Schmutzig is een song waar ik oprecht niet weet wat ik er mee aan moet. Dat is ook weer eens een ervaring waard.

Nee, een klassieker is het niet, maar het is verre van een ramp. In dat opzicht is dit album dan ook een stapje boven Pure Instinct, omdat ik deze plaat wel meerdere malen wilde horen en Pure Instinct na twee beurten eigenlijk toch wel zat was. Hier groeide het geheel toch een stukje meer en kon ik als het ene nummer me niet beviel me met de volgende wel weer meer vermaken. Daarnaast is Meine nog steeds een wereldzanger hier en is het soleerwerk altijd van hoogwaardig niveau. De jaren '90 waren zo in ieder geval absoluut niet het beste van de band, maar ik had zoveel erger verwacht.

Voorlopige tussenstand:
1. Taken By Force
2. Blackout
3. In Trance
4. Love At First Sting
5. Lovedrive
6. Crazy World
7. Face The Heat
8. Animal Magnetism
9. Virgin Killer
10. Lonesome Crow
11. Fly To The Rainbow
12. Savage Amusement
13. Eye II Eye
14. Pure Instinct

avatar van RuudC
2,0
Nee, hier kan ik niet meer genereus zijn. De keuze om de oude sleaze sound te vermengen met een voor die tijd hippe 2000-sound is een vrij slechte. Het is nu wel makkelijk lachen om de inmiddels al behoorlijk verouderde sound, maar inmiddels is de act van Scorpions behoorlijk pijnlijk. Meine's stem past er simpelweg niet bij en Du Bist So Schmutzig is het dieptepunt. Het kan gewoon echt niet. Het experimenteren pakt simpelweg niet heel goed uit. Dat was ook op de voorganger het geval. Maar verder kan je zeggen dat dit best een verrassend album is. Zit er nou een Abba's Super Trouper verwijzing in To Be No. 1? Maakt verder niet uit. het is een kutnummer. Net als dat dit album wisselt tussen middelmatigheid en kitsch.


Tussenstand:
1. In Trance
2. Taken By Force
3. Blackout
4. Lovedrive
5. Love At First Stong
6. Fly To The Rainbow
7. Lonesome Crow
8. Animal Magnetism
9. Virgin Killer
10. Crazy World
11. Savage Amusement
12. Face The Heat
13. Pure Instinct
14. Eye II Eye

avatar van The_CrY
5,0
RuudC schreef:
(...) het is een kutnummer. (...)


Verfijnde kritiek aldaar! Ik vind het een heerlijk guilty pleasure nummer. Dit album moet je vooral niet te serieus nemen. Dat doen de Scorpions zelf ook en daar gaat het mis; nu doen ze alsof het niet bestaat. Kun je ook doen als je dat wil, en volgens mij neig je daar wel naar, gezien je traumatische ervaring met je, zo vermoed ik, enige luisterbeurt. Een plaat met zo'n opvallend afwijkend geluid van de rest van het oeuvre heeft naar mijn idee altijd wel een aantal luisterbeurten nodig voordat het goed los te zien is van het voorgaande, maar dat moet je zelf weten.

Nummers als 'Mysterious', 'To Be No. 1', 'Freshly Squeezed' en 'Obsession', en, vooruit, ook 'Du Bist So Schmutzig', zijn onbetwist de boosdoeners voor velen en zijn onbetwist te bestempelen als 'fout'. De groove, poging tot sexyheid, en dergelijke elementen zijn nooit ingrediënten geweest van de Scorpions-sound. Fantastische band hoor, maar het zijn rockers en kunnen niet swingen (althans, niet in de post-1974 tijden). Hier klinken ze voor het eerst (en laatst) als een band die juist sexy probeert te klinken. Iets wat in het masculine genre van classic hard rock niet gewaardeerd wordt en niet gewenst is. Na het vertrek van bassist (en grote invloed op deze richting) Ralph Rieckermann wilden ze weer terug naar het geluid van Blackout, wat uiteraard nooit meer gelukt is, maar wat wel laat zien dat ze deze sound zelf ook niet echt tof vonden.

Kortom, ik begrijp waarom deze plaat weinig wordt gewaardeerd. Des te meer waardeer ik de poging van de Scorpions om wat anders te doen. In het grote plaatje blijft dit een curieuze periode in de geschiedenis van de band, wat mij altijd meer boeit dan de plaat zelf. En de plaat zelf boeit me nogal. Toegegeven, erg 'fout', maar wat mij betreft met fantastische nummers als 'Skywriter', 'Yellow Butterfly' en 'Eye II Eye' zeker niet pure kitsch zonder substantie. Een diamond in the rough, zogezegd. Het zou de Scorpions sieren als ze deze plaat als een kans of les zagen, en niet als een probleem.

avatar van RuudC
2,0
Haha, soms is een botte bijl gewoon het beste gereedschap.

Ik waardeer een ommezwaai soms best hoor, maar bij het horen van deze plaat toch wel erg vaak mijn handen in het haar gehad

avatar van Kronos
The_CrY schreef:
Dit album moet je vooral niet te serieus nemen. Dat doen de Scorpions zelf ook en daar gaat het mis; nu doen ze alsof het niet bestaat. [...] Het zou de Scorpions sieren als ze deze plaat als een kans of les zagen, en niet als een probleem.

Ze hebben er toch duidelijk hun les van geleerd want nooit meer zoiets geprobeerd. Wat ik niet te serieus kan nemen zijn jouw 5* bij deze plaat, net als bij Pure Instinct. Voor jou zijn dit blijkbaar de twee beste albums van Scorpions. Maar ik heb eerder het gevoel dat je hoge stem een reactie is op de lage stemmen van anderen.

avatar van The_CrY
5,0
Kronos schreef:
(quote)

(...) Wat ik niet te serieus kan nemen zijn jouw 5* bij deze plaat, net als bij Pure Instinct. Voor jou zijn dit blijkbaar de twee beste albums van Scorpions. Maar ik heb eerder het gevoel dat je hoge stem een reactie is op de lage stemmen van anderen.


Zal niet ontkennen dat de lage stemmen van anderen een klein beetje meespelen, maar suggereren dat ik deze twee albums niet oprecht met hoge cijfers beloon is niet waar. Ik luister beide platen liever dan een Lovedrive of Blackout en ik vind de nummers een stuk gelaagder en interessanter dan 'No One Like You' of 'Another Piece of Meat'. Doet niets af aan die periode van de Scorpions; het is hun meest succesvolle en ze hebben er hun carrière aan te danken. Ik hoor die albums graag, maar dan om even los te gaan en even te knallen. Pure Instinct en in mindere mate Eye II Eye bevatten voor mij veel meer diepte, meer verrassende wendingen, en een minstens net zo energieke performance. Ik vind het niet erg dat ze wat ouder zijn en minder spontaan; de volwassen Scorpions missen hier misschien de échte rock energie van 'Dynamite' of de explosie van 'Coming Home', maar het introspectieve 'Eye to Eye' of het mystieke 'Yellow Butterfly', om het maar even bij dit album te houden, grijpen me net zo hard, als niet net iets meer.

Toegegeven, het is even geleden dat ik dit album heb gehoord. Wie weet begin ik ook weer eens aan een Scorpions marathon om alle cijfers even een update te geven, maar zowel Pure Instinct als Eye II Eye behoren wat mij betreft inderdaad tot het beste dat de band heeft uitgebracht.

avatar van Kronos
The_CrY schreef:
Zal niet ontkennen dat de lage stemmen van anderen een klein beetje meespelen, maar suggereren dat ik deze twee albums niet oprecht met hoge cijfers beloon is niet waar.

Dat suggereerde ik niet. Je hebt hier eerder al aangegeven waarom je het een goed album vindt. Maar de cijfers van anderen horen volgens mij helemaal niet mee te spelen als je wil dat je 5* waarderingen serieus genomen worden. Zie ook de albums van Iron Maiden met Blaze Bayley. Ik heb wel begrip voor die drang om te compenseren omdat anderen vaak al te makkelijk 0,5* geven.

avatar van The_CrY
5,0
Ik zie je logica en snap je conclusie. Feit blijft dat op het moment van stemmen al die albums op hun eigen manier voor mij vijf sterren waard waren. Dat dat niet serieus genomen wordt is dan niet zo belangrijk denk ik. Al zal ik niet ontkennen dat eventuele nuance plaats zou kunnen vinden bij een nieuwe luisterbeurt in de tegenwoordige tijd.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:40 uur

geplaatst: vandaag om 14:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.