menu

Peter Hammill - Fireships (1992)

mijn stem
3,90 (42)
42 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: Fie

  1. I Will Find You (4:48)
  2. Curtains (5:49)
  3. His Best Girl (5:08)
  4. Oasis (5:45)
  5. Incomplete Surrender (6:45)
  6. Fireships (7:28)
  7. Given Time (6:36)
  8. Reprise (4:21)
  9. Gaia (5:35)
totale tijdsduur: 52:15
zoeken in:
avatar van axel33
4,0
Mooie rustige cd van Peter Hammill, maar ondanks een paar sterke nummers vind ik 'm in vergelijking met z'n eerdere materiaal uit de seventies toch duidelijk te gelikt qua productie . Hoe dan ook, niet slecht.

avatar van aERodynamIC
4,0
Inderdaad een wat rustiger album van Hammill. Niet zo sterk als bv 'dat andere schitterende en rustige album' The Love Songs.
Gelikter kan ik ook wel een beetje inkomen, maar ondanks dat wel degelijk een juweeltje die binnenkort misschien toch nog een halfje omhoog zou kunnen gaan qua beoordeling.

En wat is Curtains een mooi nummer...........

VanderGraaf Generator zal nog even moeten wachten: het solo-werk van Hammill blijft nog even voor gaan

avatar van axel33
4,0
aERodynamIC schreef:
VanderGraaf Generator zal nog even moeten wachten: het solo-werk van Hammill blijft nog even voor gaan


Nou, dan spreek ik je over 'n jaar of wat wel weer. De man heeft naar schatting namelijk zo'n 893 solo-albums op z'n naam staan.

Omayyad
axel33 schreef:
Nou, dan spreek ik je over 'n jaar of wat wel weer. De man heeft naar schatting namelijk zo'n 893 solo-albums op z'n naam staan.


avatar van axel33
4,0
Omayyad schreef:
(quote)



Ach, ik begrijp 't wel. Iedereen ontdekt in z'n eigen tempo, maar dit wordt natuurlijk helemaal niks zo.

avatar van aERodynamIC
4,0
axel33 schreef:
maar dit wordt natuurlijk helemaal niks zo.



Sorry? Ik werd al de promotor van Hammill genoemd op de site. Is natuurlijk wat overdreven, maar zou jou dat ook niet heel tevreden moeten stemmen????

avatar van axel33
4,0
aERodynamIC schreef:
(quote)



Sorry? Ik werd al de promotor van Hammill genoemd op de site. Is natuurlijk wat overdreven, maar zou jou dat ook niet heel tevreden moeten stemmen????


O zeker, daarom heb ik vanavond nog maar even twee Hammill-albums toegevoegd om je taak nog wat al-omvattender te maken.

But seriously, je stort je er echt vol op; hulde! Zou alleen zo graag zien dat je er in ieder geval één VdGG-tje tegenaan gooit, mijn persoonlijke favoriet wellicht?

avatar van Fingertippie
4,5
Ik heb even aan de muziek van Hammill moeten wennen, maar zeker dit albm is de moeite....uhhh zeer de moeite...

avatar van citizen
3,5
Een van de toegankelijkere albums van Hammill. Dat maakt het voor de fan juist wat moeilijker verteerbaar. Nummers als Incomplete Surrender en Oasis, maar zeker ook Reprise maken deze plaat misschien tot een sfeervol geheel, maar missen de vereiste scherpte. Kort: het kakt hier en daar behoorlijk in. In zijn latere werk zie ik dat terugkeren.
Geef mij maar het werk tot en met And Close As This, met een uitschieter naar Out Of Water.
Schitterend is overigens Given Time:
The curve that we trace in time, a shape of our own design. Zoals goede poezie behoort te zijn; de wereld in een notedop. Ook de muziek klinkt geïnspireerd. Een positieve uitzondering, samen met Curtains, op een middelmatig werkstuk.

avatar van bikkel2
4,0
Ik moet eerlijk bekennen dat ik weinig ken van deze Peter Hammil.
Zowel zijn solokant als die van Van Der Graaf Generator is tot nu toe volkomen langs mij heen gegaan .
Dit album ken ik uit de tijd dat ik zelf nog in een platenzaak werkte .
De naam Peter Hammill kon ik wel en vond met name het hoesje spannend genoeg om het eens een luisterbeurt te geven .
Ik vond het eigenlijk meteen al een fraaie cd. Een beetje bedrukte atmosferische nummers met een wat sombere lading . Hammill heeft een apart stemgeluid en de muzikale invulling is heel sober gehouden .
Nogmaals , vergelijkingsmateriaal heb ik verder niet . Verder dan een los nummertje van andere albums ben ik nooit gekomen .
Deze stijl bevalt me wel . Echt een herfst / winter album .
Hij komt nog regelmatig uit de kast .
Zijn er nog meer albums van hem in deze sobere setting ??

Aquila
De eerste (en laatste) uit de B-Calm serie is wat te kalm voor mijn smaak. Aantal aardige songs, mooie teksten en zijn stem komt goed tot zijn recht. Maar het blijft wat teveel kabbelen. Verrassend genoeg komen enkele nummers bij live shows heel goed tot hun recht en behoren dan tot de hoogtepunten van de avond (met name met I Will Find You verraste hij mij een keer heel erg). Ook op "Typical" wordt een saai nummer als "Given Time" ineens weer interessant.

highlight: Incomplete Surrender
lowlight: Reprise

avatar van thedunno
4,0
Op het moment dat deze plaat uit kwam vond ik hem tegen vallen. Waar was die energieke boze Hammill gebleven?

Na meerdere luisterbeurten beviel hij me steeds beter en kwam ik tot de conclusie dat Hammill, ondanks dat het er een stuk rustiger aan toe gaat, nog niets aan intensiteit had ingeboet. Nummers als His Best Girl en Incomplete surrender bevatten een enorme spanning. Slechts de afsluiters Reprise en Gaia kunnen mij niet bijzonder bekoren. De rest laat een Hammill in topvorm horen!

avatar van artboy
4,5
Dit vind ik een van de betere albums van deze zeer uitzonderlijke songwriter.
Van af het 2de nummer Curtains (prachtige song) Overheerst hier een donkere melancholishe
stijl.Zelfs een nummer als Gaia kan ik zeer waarderen !(Doet me denken aan David Sylvian)
Hoogtepunten-Curtains,Fireships,Gaia
Minpunte -geen

avatar van Broem
4,0
Werkelijk een subliem pareltje van Peter Hammill. Geen noot teveel. Aandacht werd (zoals zo vaak) getrokken door het nummer Curtains wat opdook in een playlist op Tidal. Oortjes gespitst. Inmiddels wat meer solowerk van Hammill aan het luisteren en aangenaam verrast. Dat wordt een uitdaging gezien zijn uitgebreide discografie. Poeh. Dit is erg mooi. Genieten.

avatar van Barney Rubble
4,0
Overtuigend album van Peter Hammill. Zijn declamerende stemgebruik hoor ik het liefst als frontstuk van ingewikkelde fusion (zoals bij Van Der Graaf Generator), maar overduidelijk is hij ook een uitstekend vertolker van ballades. Dat laatste vormt hier het voor-, hoofd- en na-gerecht. Fireships is dan ook vooral een rustige plaat. De sonore arrangementen laten niettemin de levensbeschouwelijke teksten intrigerend drijven op romantische geluidsgolven. Ondanks het lage tempo horen we hier bovendien enkel spannende, gelaagde muziek. Het resulterende geluid lijkt inderdaad enigszins op de muziek van David Sylvian. Er zijn slechtere associaties, me dunkt! Al met al is Fireships absoluut een aanrader voor eenieder die Hammill hoog heeft zitten.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:13 uur

geplaatst: vandaag om 16:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.