V.O.F. De Kunst - Maandagmorgen 6:30 (1983)

Met Oude Liefde Roest Niet, het ultieme lied over die oude vlam uit je schooltijd waarmee het niks werd.

Net meegenomen bij de kringloop.

Heb t album nog niet eerder gehoord. De singles zijn wel de uitschieters. Overige songs zijn leuke nederpop, maar lang niet zo goed als goede doel, frank boeijen, toontje lager of uiteraard doe maar.

dit is toch wat simpeler allemaal. Maar het is leuk weg te luisteren, want verschrikkelijk slecht is het ook niet.

snap wel dat ze de richting van de kindermuziek zijn op gegaan. En niet on succesvol geloof ik zo...

Zoals eerder genoemd: het is allemaal wat simpel. Vooral de muziek is over het algemeen heel vlak. Verder kan de stem van Nol me niet echt bekoren. Verder best een leuke plaat om eens te luisteren! Denk alleen dat hij nog een lange tijd in de kast blijft staan voor ik hem nog eens op zet.

"Suzanne", "Pas Goed Op" en "Oude Liefde Roest Niet" zijn mijn favorieten op deze plaat.
"Japie" heeft ook wel wat, vooral het instrumentale gedeelte vind ik fijn om naar te luisteren, het past perfect bij de tekst. De andere nummers zijn me wat te vlak, te tam...

Dat nummer is zo nostalgisch.

Ik hoop dat menswn beseffen dat suzanne in midden amerika nog vaak gedraaid wordt op de radio. In het engels en als cover in het spaans. Dat is toch een prestatie die geen andere nederpop band behaald heeft. Suzanne en oude liefde roest niet zijn simpelweg kwaliteitsnummers. DAarvoor verdienen ze waardering.

Eeehhh... Vader Abraham? Toegegeven, misschien geen Nederpop in de strikte zin van het woord, maar het Smurfenlied en Het kleine café aan de haven hebben een soortgelijke status van 'evergreen' behaald - met name in de VS en midden en zuid-Amerika. Vertaald in diverse talen 'all over the world'. Van het café bestaan zelfs -tig coverversies.

Maar afgezien daarvan heb je gelijk. Ik bestelde onlangs een van die eerste delen van de Now this is music-serie, die in de UK zijn heruitgegeven. En daarop staat zowaar Susanna van the Art Company. De Engelse versie dus, die aldaar een flinke hit is geweest. Een enigszins vergelijkbaar voorbeeld van onze oosterburen is Nena, die in Engeland en de VS scoorde met Ninety-nine red balloons.

Dat gezegd hebbende vind ik het een hele prestatie van The Art Company. Zelf vind ik het een nogal balorig en studentikoos nummer, dat ik snel zat was. En de opvolger Oude liefde roest niet vond ik ook niet geweldig - een beetje gewoontjes. De rest van het album ken ik niet.