menu

Moonsorrow - Varjoina Kuljemme Kuolleiden Maassa (2011)

mijn stem
3,88 (26)
26 stemmen

Finland
Metal
Label: Spinefarm

  1. Tähdetön (12:44)
  2. Hävitetty (1:34)
  3. Muinaiset (11:43)
  4. Nälkä, Väsymys Ja Epätoivo (1:12)
  5. Huuto (15:58)
  6. Kuolleille (1:35)
  7. Kuolleiden Maa (16:23)
totale tijdsduur: 1:01:09
zoeken in:
avatar van Tha)Sven
4,0
Kan niet wachten. Havitetty viel toch een beetje tegen. Ik weet niet wat miste, misschien dat twee nummers te weinig waren om een goede sfeer neer te zetten. Ik ben blij dat ze nu weer wat kortere nummers hebben, hoewel er opnieuw een nummer van een half uur bij zit
Gaat wel een enorme zit worden, een album van bijna 90 minuten.

avatar van Don Cappuccino
3,5
Een dubbel CD! Die uitgesponnen nummers van Moonsorrow vind ik echt geweldig, weer een nummer van 30 minuten lang! Ik vond Havitetty juist geweldig, die 2 nummers brachten juist een geweldige sfeer. Ik kan niet wachten!

avatar van Don Cappuccino
3,5
Op een Fins radiostation is het nummer Huuto al gedraaid en dat is een geweldig nummer. Iemand heeft het in hoge kwaliteit opgenomen en je kunt het downloaden, op Youtube staat hij niet helemaal erop omdat de limiet nu 15 minuten is.

avatar van Tha)Sven
4,0
Sfeer was misschien ook niet minder, ik vond dat er te weinig afwisseling en spanning was. Bij Verasikeet en Kivenkantaja was dat wel wat beter. Hopelijk worden de korte nummers mooie sfeerbogen, zoals Tyven op Voimasta Ja Kunniasta.

avatar van Tha)Sven
4,0
Reviews komen al binnen, waaronder deze van Angry metal Guy die hem 5/5 geeft:
Varjoina Kuljemme Kuolleiden Maassa is similar in scope and sound to both it’s forerunner and Verisäkeet. The songs are huge, sweeping arrangements with black metal screams and interspersed viking chants that pull one back to Bathory‘s viking metal era. Peppering all of these dirgey tracks is folk inspired keyboards, accordions and folk melodies and ideas that stick with the listener long after the record has quit playing. Varjoina Kuljemme Kuolleiden Maassa also has 3 intercut tracks that sound like someone walking through the snow (a legacy of Ulver we will never escape) and, finally, dying (?) in it.


Moonsorrow has given us everything that listeners want: epic, ponderous, thoughtful, melodic, folky black metal in one big slab that you could never imagine listening to as separate tracks. This record deserves to be listened to in an atmosphere that matches its darkness, melancholy and genius. And as the first perfect record of the year, it is incumbent upon you to purchase it.

Kan niet wachten

avatar van Don Cappuccino
3,5
En inmiddels heeft de band op de Finse radio de opener gespeeld en het is te horen op YouTube en het klinkt erg goed.

avatar van snarf349
Het album is nu verkrijbaar en het is helemaal geen 89 minuten. Volgens mijn bronnen (liegen die, dan lieg ik ook) is het tweede nummer maar 1 minuut 34.
Goed voor ruim 1 uur hatsikidee-muziek.

avatar van Don Cappuccino
3,5
Ik vind hem een beetje teleurstellend. Er zit bijna geen variatie tussen de nummers en dat wordt vrij vervelend door het album heen. Apart vind ik de nummers wel goed maar ik beoordeel het als een compleet album. Later een uitgebreide review en mijn beoordeling.

avatar van Don Cappuccino
3,5
Ik heb het album nu meerdere keren geluisterd en ik ben nu iets enthousiaster dan eerst. Beter dan V: Hävitetty en Verisäkeet is hij zeker niet. Het probleem van dit album is dat het gewoon enorm eenzijdig is, het is vrij moeilijk om er in een keer doorheen te komen. Het is niet pakkend en de echte uitzondering is Huuto met zijn enorm herkenbare themaatje wat heel de dag in je hoofd blijft hangen. Ook is er even een lichtpuntje in afsluiter Kuolleiden Maa, er is namelijk een geweldige solo! Dat mogen ze wel vaker doen van mij.

Die interludes wekken wel enorm veel sfeer, vooral die schreeuwen bij de laatste kan je enorm de rillingen geven. Maar de composities zijn niet zo spannend, op het vorige album waren ze meer avontuurlijk en daar hou ik meer van.

Wel een goed album maar ik had er toch meer van verwacht. 3,5 ster.

avatar van Metalhead99
3,5
Ik ken nog niet veel materiaal van Moonsorrow, dus veel heb ik niet om het mee te vergelijken. Ik vind het gewoon een sterk album met lekker lange, epische nummers (daar hou ik wel van). Zeker 3,5* waard.

avatar van AOVV
4,0
Ik ben 'm net voor de eerste keer aan het beluisteren. Klinkt niet slecht, maar ik ben benieuwd of die lang uitgesponnen nummers ook na meerdere luisterbeurten bijblijven. Indien ja, kan dit wel een hoge score opleveren, want het klinkt als vakmanschap.

avatar van AOVV
4,0
Don Cappuccino schreef:
Ook is er even een lichtpuntje in afsluiter Kuolleiden Maa, er is namelijk een geweldige solo! Dat mogen ze wel vaker doen van mij.


Daar ben ik mee eens. Geweldig nummer, zo op het eerste gehoor!

avatar van AOVV
4,0
Gisteravond nog eens beluisterd, en die afsluiter blijft toch meesterlijk hoor. Ik heb er nog geen zicht op welke score ik dit moet geven, maar die zal uiteindelijk toch vrij hoog uitdraaien, vermoed ik.

avatar van habada
muzikaal best ok, maar zang onder de maat....jammer
nieuwe zanger dan maar...

avatar van AOVV
4,0
Ik vind de zang net goed uit de verf komen op dit album. IJzingwekkend bij momenten. Deze voormiddag nog eens gedraaid, en geen spijt van. Vakmanschap, dat woord komt bij me op, en als ik dan even ga kijken wat voor staat van dienst ze reeds hebben, dan weet je het wel.

avatar van AOVV
4,0
Eerder deze week was ik ‘Verisäkeet’ aan het beluisteren, een plaat uit 2005 van deze Finnen, en ik was enorm onder de indruk van alle epiek en sfeer. Sindsdien is de band niet drastisch veranderd, maar toch zijn er altijd van die details, en details maken of kraken een plaat. Opmerkelijk is dat deze nieuwe van Moonsorrow daar gespaard van blijft; het is niet even geniaal als ‘Verisäkeet’, maar doordat de Finnen perfect weten waar ze mee bezig zijn, en hun vermogen om geweldig sfeervolle songs te componeren, kan je dit allesbehalve een zwakke plaat noemen. Integendeel.

‘Varjoina Kuljemme Kuolleiden Maassa’ (in het Engels: ‘As Shadows We Walk in the Land of the Dead’) bestaat uit 7 nummers, en eenieder die vertrouwd is met de gemiddelde lengte van een Moonsorrow-nummer, zal denken dat dit een gigant van anderhalf uur is. Dat is niet waar; Moonsorrow heeft het over een andere boeg gegooid, en heeft vier lange nummers (variërend van bijna twaalf minuten tot ruimschoots een kwartier) afgewisseld met drie korte intermezzo’s, die vooral belangrijk zijn met het oog op de sfeer, de inkleuring van de plaat. Het folky karakter wordt er grotendeels mee door bepaald, en daardoor vind ik ze op hun plaats; deze drie tussenstukjes horen gewoonweg op de plaat, en als je de Engelse vertaling van de titel van de plaat bekijkt, is dat nog pertinenter.

Goed, de intermezzo’s hebben we gehad, resten ons nog vier epische beesten van songs. Viking metal noemt men het weleens, maar Moonsorrow is zoveel meer. Het is een belevenis op zich, deze prachtige mengeling van folk en black metal. De vocalen worden her en der zwak bevonden, maar ik vind ze enorm sfeervol, ijzingwekkend en naar de keel grijpend. Elke uithaal van de zanger doet me naar adem snakken, terwijl de drummer intens z’n ketels martelt en de gitaren de ene memorabele riff na de andere afsteken, alsof het allemaal peanuts is.

Klap op de vuurpijl is de ronduit schitterende afsluiter, met een erg sterke gitaarsolo, die als een bliksemflits inslaat. Moonsorrow is dit jaar al de tweede Finse band die erin slaagt mij 4 sterren te ontfutselen, een sterke prestatie.

4 sterren

avatar van Dr.Pat
4,5
Blijft wel een lekkere folk black plaat. Met name het wat,bombastische hier en daar, maar vooral de uitwaaierende sfeersetting maken dit voor mij tot een zeer aangename afwisseling met de veel extremere black en death varianten die ik doorgaans luister.

avatar van RuudC
3,5
Na zoveel goede albums is het niet echt vreemd dat er ook eens minder gemusiceerd wordt. Voor Moonsorrow is dat moment hier wel echt aangebroken. Op de Tulimyrsky EP snapte ik heel goed waarom het niet een full length haalde, maar hier is het nauwelijks beter. De songs zijn niet slecht, maar wat mij betreft nauwelijks geïnspireerd. Moonsorrow zet nergens echt door en dus maken de Finnen ook nauwelijks indruk. Het is degelijk, maar niet speciaal. Kuolleiden Maa is de beste van het stel, maar ik mis de nuance die Moonsorrow wel op Kivenkantaja of Hävitetty had. Hier is het toch te eendimensionaal.

Tussenstand:
1. Kivenkantaja
2. V: Hävitetty
3. Verisäkeet
4. Suden Uni
5. Voimasta Ja Kunniasta
6. Tämä ikuinen talvi
7. Varjoina Kuljemme Kuolleiden Maassaa
8. Tulimyrsky EP

avatar van lennert
3,5
Mijn eerste Moonsorrow-aanschaf klonk tijdens de eerste luisterbeurt vooral lekker op de achtergrond. En dat doet het nog steeds. Varjoina Kuljemme Kuolleiden Maassa is een redelijk tot vrij aardig album, dat echter nergens qua vonk goed overspringt. Het tempo is consistent traag, maar de songs missen toch echt wat van de charme van de voorgangers. Afsluiter Kuolleiden Maa is dan nog het beste. Lichte teleurstelling helaas.

Voorlopige tussenstand:
1. Kivenkantaja
2. V: Hävitetty
3. Verisäkeet
4. Suden Uni
5. Voimasta Ja Kunniasta
6. Tämä Ikuinen Talvi
7. Varjoina Kuljemme Kuolleiden Maassa
8. Tulimyrsky EP

avatar van Kos
Kos
Is dit net zoiets als Sabaton?

avatar van lennert
3,5
Verre van, dit is wel een goede band.

avatar van Kos
Kos
Hahaha, gelukkig.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:54 uur

geplaatst: vandaag om 10:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.