menu

The Game - Purp & Patron (2011)

mijn stem
2,60 (5)
5 stemmen

Verenigde Staten
Hip-Hop
Label: Black Wall Street

  1. LA Times
  2. I'm 6'4

    met Pharrell Williams en Snoop Dogg

  3. Soo Woo

    met Lil' Wayne

  4. Living Better Now

    met Detail en Tools

  5. R.I.P. Story
  6. Purp Patron

    met Sam Hook, Menace en TD

  7. I'm the King [Remix]

    met Mistah F.A.B. en The Jacka

  8. Taylor Mad

    met Wiz Khalifa

  9. Children's Story
  10. Dead
  11. Ferrari Lifestyle

    met Fabolous

  12. The Kill
  13. Heart Breaker

    met Rev. Burke

  14. Purp & Yellow [Skeetox Remix]

    met Wiz Khalifa en Snoop Dogg

  15. Burn NY

    met Mysonne

  16. Bad Intentions
  17. Khaki Suit

    met T-Pain

  18. Wonderful World
  19. Ashed to Ashes

    met Rick Ross

  20. Dedicated

    met Pharrell

  21. Soft Rhodes

    met Ashanti

  22. I Just Want to Fuck
  23. 187

    met Lil' Boosie

  24. Whip It

    met Fabolous

  25. Clinton Sparks - Favorite [DJ Remix]

    met Jim Jones, Bun B en Game

  26. Supastar

    met Ashley Cole en Mike Epps

  27. Travis Barker - Can a Drummer Get Some

    met Swizz Beatz, Lil' Wayne, Rick Ross en Game

  28. History

    met Doug E. Fresh, Big Daddy Kane en KRS-One

  29. The Ocean

    met Dr. Dre

zoeken in:
De Schaafkaas
Staan een aantal zeer vermakelijke tracks op zoals Purp & Patron, Burn NY, The Ocean en Soft Rhodes, maar op sommige momenten klinkt het toch wat langdradig en inspiratieloos.

Bovendien lijkt het dat The Game na Eazy-E en 2Pac nu Biggie moet nadoen.... Een nummer als Children Story klinkt echt te corny en gekopieerd...

avatar van He$$el_01
Waarom staat deze op de site, het is toch gewoon een mixtape.

avatar van Colucci_Era
Mixtapes mogen gewoon op de site.

De Schaafkaas
He$$el_01 schreef:
Waarom staat deze op de site, het is toch gewoon een mixtape.


Waarom lees jij (net als zoveel andere users) niet gewoon de reglementen van het toevoegen van albums door?

avatar van He$$el_01
Waarom zou ik dat doen als ik toch meteen antwoord krijg als ik het hier vraag.

Nee, maar ik dacht dat er al vaker was gezegd dat mixtapes er niet op mochten, maar zal me wel vergist hebben dan.

On: Heb een aantal nummers hiervan geluisterd en ben nog niet zo onder de indruk. Vind Game nergens echt goed rappen. Ik heb sowieso al minder vertrouwen in het album door al dat uitstellen. Dat is meestal namelijk niet echt goed voor de kwaliteit van een album.

avatar van Rhythm & Poetry
1,5
Dodelijk vermoeiende mixtape, het is echt zoeken met een loep naar enkele hoogtepunten. Dat maakt Purp and Patron tot een vreselijk lange zit. Hier en daar een fijne rap, hier en daar een fatsoenlijke beat en hier en daar een goede gastbijdrage: History is nog de meest vermakelijke track.

avatar van Game
4,0
Ik vind het toch wel een hele goede mixtape. Het zijn duidelijk leftovers van z'n vorige albums, met wat nieuwere tracks. Niet echt veel album materiaal, maar het beste wordt uiteraard bewaard voor The R.E.D. Album. Ik, als Game fan, ben erg blij met het vele nieuwe materiaal wat hij uitbrengt (The Hangover, een nieuwe mixtape, is sinds vandaag ook al uit). Rond 50 nieuwe tracks voor nop uitbrengen in 1 week is toch wel vrij uniek.

avatar van Game
4,0
Purp & Patron, de nieuwe mixtape van The Game, moet het laatste voorproefje van het te lang uitgestelde The R.E.D. Album worden. Uiteraard ondersteund door een leger gastartiesten dropt Game eindelijk weer eens een goede mixtape en lijkt hij zich weer op de kaart te zetten bij z'n eigen fanbasis, die kritisch waren op The R.E.D. Room en het veelal heese stemgebruik op Brake Lights niet op prijs stelden.

De tape opent met LA Times, over een karakteristieke productie van EP (van o.a. de intro van Doctor's Advocate) rapt Game over het dagelijkse leven in Los Angeles in zijn eigen stijl. Met de diepe drums en piano keys lijk je jezelf in de zonnige stad te wanen. My 64 is een vrij standaard beat van The Neptunes waarop Snoop Dogg op de automische piloot gaat, Game zelf kan met zijn enthousiasme de track nog nét redden. Soo Woo is opnieuw een nummer met een karige productie, over de simpele beat weet Game opnieuw mijn oren te plezieren, van Weezy met z'n inspiratieloze raps en autotune refrein moet ik het deze keer niet hebben. Met Living Better daalt het niveau nog lager. RIP Story is dan een hele verbetering. Game rapt nonchalant een verhaal met hilarische lines zoals "I swear to God, these niggas are runnin' so fucking fast / One nigga trips, so I shot him in the ass". Op de productie van Nottz is deze keer niets op aan te merken: gewoon goed.

Purp And Patron is ook een nummer die ik liever oversla. I'm The King is dan weer een van mijn favorieten. Het is de eerste keer dat Game een heus wiet-anthem brengt. De relaxte beat (inclusief epische hoorns) sluit perfect aan bij het mee-zing refrein en de luchtige raps. Taylor Made is ook een van mijn favoriete tracks. Opnieuw levert Game een uitstekend refrein en rapt hij lekker over de emotionele viool tonen van de beat (I'm a killer but dont push me, I see a bitch looking and I end up in her pussy"). Wiz levert een prima gastbijdrage, vooral z'n laatste lines. De volgende track, Compton Story is een leuke Slick Rick imitatie met grappige anekdotes. Het door 1500 Or Nothin' geproduceerde Dead laat weer zien waarom ze een van de meeste getalenteerde producers van LA zijn. De heerlijk harde snares doordrenkt met epische orkestsamples laten Game weinig keus om te schitteren met bombastische raps. Ferrari Lifestyle eindigt een reeks goede tracks, ik kan er niks mee. Te zoet.

The Kill is de beste track van de tape. Eigenlijk het enige echte nummer wat albummateriaal is. Geruchten gaan ook dat dit de 1e single van R.E.D. is. Cool & Dre orkestreren weer een uitstekende beat voor Game. Over een prachtige sample van La Roux pijnigt Game zijn leven over en inspireert hij anderen, in de stijl van My Life. "Before you do that drive-by, listen for a second / Why you need a .45? When you're mind is a weapon". Heart Breaker (geproduceerd door RZA van Wu-Tang) is een laidback track met Rev Burke, waarin de beide rappers met een gevoel voor ritme over de beat rappen. Bad Intensions is een 'zware' track die voor mij niet echt repeat waardig is, maar op een hoog volume kan ik het goed waarderen. Khaki Suit kent een mooi intro en een aardige beat waarop Game heel goed vermaakt met zijn stemgeluid. Als T-Pain dan het refrein begint te zingen is de pret al snel over. Jammer. Het dromerige Wonderful World maakt dan wel veel goed. Game beschrijft zijn perfecte wereld, tja, op zijn manier. Je kan wel indenken hoe.

De mixtape kabbelt daarna voort en daarbij komen de mindere tracks voorbij. Het nummer met Rick Ross is niet zo goed als het origineel van Fat Joe en Dedicated is een irritante, slechte beat van Pharrell. De ene keer dat hij weer een keertje rapt, moet hij het verneuken met zo'n verschrikkelijke productie... Soft Rhodes is ook niet op een Dr. Dre niveau. Ashanti blijft voor mij een vreselijke stem hebben. I Just Want To Fuck is dan al beter, maar Mr. Porter heeft betere beats in huis en de inhoud heb ik te vaak gehoord. Daarom doet Kurupt ook mee op die track. 187 heeft wél een prima productie maar de tenenkrommende Lil Boosie zorgt ervoor dat ik snel naar de volgende track ga. Favorite DJ is dan nog niet zo'n hele slechte afwisseling. Bun B komt natuurlijk goed voor de dag, Game flowt iedereen eruit. Net zoals op Purp & Yellow, een heerlijke ratelflow.

De tape wordt gelukkig wel goed afgesloten. Supastar klink luchtig en luistert lekker weg. History behoort tot een mijn favorieten. Mooi om te horen dat Game de stempel krijgt van New York legendes KRS-One en Big Daddy Kane. De hongerigheid waarmee Game de veteranen eruit rapt vind ik prachtig. Wellicht is dat deze dagen niet zo moeilijk, maar ja. "I was five, maybe six / What I'm trying to tell you, is that I'm fucking with Hip Hop since the 80's bitch!". The Ocean is de tweede productie van de dokter. Ook deze is het niveau niet waardig, Dre zelf roept wat dingen op het refrein maar bemoeit zich niet veel met het nummer. Op het einde komt Busta Rhymes nog even langs in zijn Jamaica accentje. Hilariteit.

Purp & Patron is al veel beter dan zijn vorige mixtapes. Als hij wat troep eraf had gegooid en wat van Brake Lights had gebruikt (bijvoorbeeld You Are The Blood), dan was het de perfecte mixtape. Maar omdat ik van de 29 nummers er toch nog minimaal 20 in mijn iTunes heb staan ben ik zo lief om 4* te geven. Game blijft me vermaken met z'n stemgeluid en z'n typische opschepperij. Eigenlijk een van de weinige rappers die grappig is én 'swag' (bah) heeft. The R.E.D. Album wordt natuurlijk veel harder dan dit. Zeker als het nummers op het niveau van The Kill en Dead heeft. Hopelijk heeft executive producer Pharrell zijn slechtste beats al gebruikt... Maar als R.E.D. definitief de stempel van Aftermath op de achterkant krijgt, dan moeten we maar hopen dat het album dit jaar uit gaat komen.

4*

avatar van UmindC
Toch wel een erg vermakelijke mixtape geworden, in ieder geval vele malen beter dan The R.E.D. Room. The Kill is sowieso geweldig, beste track van The Game sinds tijden, geweldig gesampled door Cool & Dre. De producers leveren sowieso goed werk op deze tape, ook de nummers van Ervin Pope en de twee van Dr. Dre (Ocean en Soft Rhodes) zij qua productie erg goed. Het hoogtepunt is natuurlijk History, met legendes KRS One, Big Daddy Kane en Dough E. Fresh.
Nog beter is natuurlijk dat er vandaag nóg een mixtape van Game verschenen is, met de naam Purp and Patron; The Hangover, welke ook niet verkeerd is.

Laat The R.E.D. Album maar komen!

De Schaafkaas
He$$el_01 schreef:
Waarom zou ik dat doen als ik toch meteen antwoord krijg als ik het hier vraag.

Nee, maar ik dacht dat er al vaker was gezegd dat mixtapes er niet op mochten, maar zal me wel vergist hebben dan.

On: Heb een aantal nummers hiervan geluisterd en ben nog niet zo onder de indruk. Vind Game nergens echt goed rappen. Ik heb sowieso al minder vertrouwen in het album door al dat uitstellen. Dat is meestal namelijk niet echt goed voor de kwaliteit van een album.


Punt 1: om zinloze, niets toevoegende posts te voorkomen.
Punt 2: alleen als ze illegaal zijn uitgegeven, dus niet door de artiest/het label zelf en dus officieel niet te koop/downloadable zijn.

avatar van UmindC
Dit 'album' is gewoon uitgebracht door Game zelf, dit staat hier dus prima.
Wat een gezeur elke keer bij dit soort releases.

De Schaafkaas
UmindC schreef:
Dit 'album' is gewoon uitgebracht door Game zelf, dit staat hier dus prima.
Wat een gezeur elke keer bij dit soort releases.


Totally agree.

avatar van UmindC
Trailer van Purp & Yellow.

avatar van Anne Maaike
Can a Drummer Get Some maakt me toch wel een beetje nieuwsgierig naar Barker's solo album. De stem van Wayne wordt er niet beter op als je het mij vraagt. Hij wordt met de feature/track vervelender. Verder deze tape nog niet geheel geluisterd, zal dat binnenkort eens doen.

De Schaafkaas
Ashley Cole, als in de voetballer van Chelsea?

Haha hoe komt ie nu weer op een Game mixtape....

baronpils
Moet dit maar is gaan luisteren! Ken the Kill al wel, en is echt vet!

PriestMaiden
Hij blijft wel goed The Game maar hij mag wel eens stoppen met G-Unit belachelijk te maken.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:58 uur

geplaatst: vandaag om 13:58 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.