Met: Art Blakey (drums); Lee Morgan (trompet); Hank Mobley (tenorsax); Bobby Timmons (piano); Jymie Merritt (bas)
Heb een beetje getwijfeld tussen 3,5 en 4 sterren voor deze liveplaat, die op moment van schrijven nog geen beoordelingen heeft op Musicmeter. Dit optreden werd in april 1959 opgenomen in Birdland, een maand nadat de Messengers in deze opstelling een studiosessie hadden die op de plank bleef liggen, en uiteindelijk pas in 2020 een release zou vinden als
Just Coolin'.
Deze opnames zijn wel duidelijk een stukje beter dan die uit de studio, wat losser en speelser vooral. Desondanks gebeurt er op de A-kant niet zóveel spectaculairs. 'Hipsippy Blues' (compositie van Mobley) swingt maar biedt weinig inhoudelijke diepgang, 'Justice' (Thelonious Monk) biedt vooral de kans voor de blazers om de spieren te laten rollen: in beide gevallen valt vooral het rauwe talent van Lee Morgan op. 'The Theme' voelt een beetje als opvulling, en voor de tweede keer schalt de toch wat irritante stem van 'Pee Wee' Marquette uit de speakers. Had van mij niet gehoeven.
De B-kant doet me persoonlijk meer, met een sublieme vertolking van de standard 'Close Your Eyes', en de afsluiter 'Just Coolin'', waarin de romige, melodieuze solo van componist Mobley een mooie combinatie vormt met het meer uitgelaten vervolg van Morgan en Timmons. Ruime 3,5 ster voor de A-kant, krappe 4 voor de B-kant, met gunfactor afgerond naar 4*, met de aantekening dat het (wederom) een album is dat vooral liefhebbers van pure hardbop zal aanspreken.