Dit is nu toch werkelijk van een kwaliteit om je hoedje voor af te nemen. Ben een goed half jaar geleden begonnen met de eerste disc, en daar is het ook lang bij gebleven, eerlijk gezegd omdat ik een beetje vreesde dat het enkel bergaf zou gaan van daar. Niets blijkt minder waar. Ik heb nu disc 2 opstaan, en ben toch weer flink aan het genieten van de enerzijds prachtige, lieflijke composities, en anderzijds die simpelweg hi-la-rische teksten.
Zeer spitsvondig, zeer cynisch, de ironie druipt hier vanaf. (maar als ik heel eerlijk ben, verlies ik de ironie soms uit het oog, en geniet ik gewoon honderd procent van het overdreven, maar (volgens mij) oprechte sentiment dat deze nummers herbergen - wat fijn is, twee manieren om naar de nummers te luisteren

. Hoewel de laatstgenoemde manier waarschijnlijk ongelooflijk on-cool is

)
Daarnaast ook een pluim voor de tientallen muzikale stijlen die The Magnetic Fields zich hier (schijnbaar) moeiteloos meester maken.
Ik onthoud me nog van te stemmen - de derde disc heb ik immers nog nooit beluisterd. Maar als dat van een vergelijkbaar niveau is (waar ik niet aan twijfel eigenlijk), dan zou dit wel eens een top-10 plaatje kunnen worden op termijn!