Gebeurt me niet vaak, maar ik moet nu ietsjes behoedzamer inzetten qua cijfer op één van mijn favoriete artiesten.. dat zegt op zich niet zoveel, Sonnambula begon ook met een 4 meen ik en werd langzamerhand een 5je
Maar ik vind deze Scintilla net even iets te mat en weinig geinspireerd voor Stendeck begrippen. Meestal is de man een duivels genie in het creëren van een balans tussen bombastische euforie en broeierige ondertonen.. dusdanig dat het zich begint vast te zetten in je hoofd en je als vanzelf gelukzalig van track naar track zit te verlangen. Nu merk ik na een keer of 5 luisteren dat ik toch iets van sleetsheid en zelfs vermoeiheid bespeur bij mezelf en sommige composities. Voor de goede orde: niet dat dit een slechte schijf is, het tegendeel! Hij is weer uiterst vakkundig en mooi opgebouwd met enkele lichtere aanzetten en enkele beukende voltreffers. Maar ik blijf met een gevoel zitten dat hij er veel meer uit had kunnen halen, zeker gezien zijn enorm hoge standaard van werk. Iets als Voiceless Wishes Flicker in the Shattered Mist begint zo intens veelbelovend en gaat richting een track die bijna monumentaal had kunnen zijn voor electronic begrippen, maar dan maakt hij de kringen in geluid net niet af en komt er ook te snel een overgang na het intro die veel minder interessant is. Er waren tijden dat Stendeck wat langer bij dat soort briljante vondsten bleef hangen om ze ook goed uit te werken.