http://en.wikipedia.org/wik... Puke? nou nee, ik ga niet over m'n nek van de Village people. Vrolijke disco met een humoristisch uiterlijk vertoon.
De groep was het product van de Franse componist/ producer Jacques Morali, in samenwerking met zakenpartner Henri Belolo. Het schijnt dat Morali geen Engels kon, dus liet hij het schrijven van teksten over aan lead singer Victor Willis. Met zijn uitstekende r&b stem vind ik hem ook de enige in de groep die echt wat kon, de rest was er voor de koortjes en het uiterlijk vertoon.
Willis was overigens
straight and married,net als zijn latere opvolger Ray Simpson. Een ander
straight groepslid was Glenn Hughes, de biker. Een man die zijn motor gewoon in huis parkeerde. Glenn Hughes was de bass voice van de groep. In 1995 stopte hij met de groep, omdat er longkanker bij hem was geconstateerd. Hughes bleef betrokken bij het management van de People, tot zijn dood in 2001. Glenn is 50 jaar geworden.
Voor alle eerlijkheid mag er nog wel even vermeld worden dat er tenminste twee groepsleden
openly gay waren, en dat moeten ze natuurlijk ook helemaal zelf weten. Het belangrijkste is het maken van disco-deuntjes met een aanstekelijke vrolijkheid.
De lp Macho man kent een paar van die nummers. Als hun muziek fout genoemd mag worden, dan hoor ik dat vooral terug in de teksten van het heerlijk energieke titelnummer. Ik vind het zelfs extreem te noemen. Dit opzwepende nummer is m'n favoriet van hun.
Volgende nummer,I am what I am, schijnt een human-rights anthem te zijn en wordt hoog aangeslagen in de Amerikaanse reviews die ik van de plaat gelezen heb. Ikzelf heb het nummer nooit echt mooi gevonden, eigenlijk vind ik er geen bal aan.
Key west vind ik één van hun betere nummers, prettige disco om naar te luisteren.
Minder prettig is Just a gigolo/ I ain't got nobody. Een erg zwakke cover die het peil naar beneden haalt.
Het laatste nummer,Sodom and Gomorrah, is een vrolijke vertolking van het bijbelse verhaal. Valt wel aan te horen.
Naast de zang van Willis worden de grootste prestaties op de plaat geleverd door de studiomuzikanten, die het album inspeelden.
Met name de bas, drums en trompetten vind ik erg goed.
De hoes van de plaat is nog niet zo komisch als de latere hoesontwerpen. Willis heeft hier zijn rol als cop nog niet ingenomen.
Goed, de plaat heeft slechts twee echt mooie nummers voor mij, en die staan wel op een recent aangekochte verzamel cd. Het album is ook in z'n geheel op cd verkrijgbaar, maar daar begin ik niet aan.
Hoogste tijd om die oude lp terug in de kast te stoppen.
Tot slot nog even een link voor diegene die,net als ik, kan lachen om het vrolijke imago van de groep en er niet misselijk van wordt.
http://www.officialvillagep...