Ik heb eigenlijk nooit willen weten hoe Alice In Chains live zou klinken, niet tot ik naar een van hun concerten zou kunnen. Maar toen ik misschien mijn enige kans hiertoe voorbij zag glippen (uitverkocht
) heb ik deze plaat toch maar in huis gehaald.
En damn, wat is het weer goed. Om eerlijk te zijn had ik verwacht dat dit live-album weinig voor zou stellen gezien de conditie van Layne, ik zat ernaast. Alles aan die knul was kapot, behalve zijn stem zo te horen. Muzikaal is alles ook dik in orde, en het is een fijne bijkomstigheid dat Alice In Chains zijn nummers net iets anders live speelt dan op de plaat.
Waar Unplugged vooral de mooie en kwetsbare kant van AIC toonde is het op Live vooral de agressieve en donkere kant die naar voren komt. Aan nummers als Again en Love, Hate, Love is goed te horen dat Alice In Chains geen band voor en door watjes is. Hard, donker, emotioneel, hier en daar toch een geintje, en vooral veel mooie muziek. Op de plaat een topband, en live ook. Een dikke voldoende.