menu

Heart - Dog & Butterfly (1978)

mijn stem
3,34 (47)
47 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Portrait

  1. Cook with Fire (4:57)
  2. High Time (3:23)
  3. Hijinx (3:32)
  4. Straight On (5:06)
  5. Dog & Butterfly (5:21)
  6. Lighter Touch (5:05)
  7. Nada One (5:22)
  8. Mistral Wind (6:47)
  9. Heartless * (5:03)
  10. Feels * (4:56)
  11. A Little Bit * (0:50)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 39:33 (50:22)
zoeken in:
avatar van lebowski
3,0
Hierop het nummer Straight On, ik geloof niet dat de twee stemmen van de zusjes ooit beter samen geklonken hebben.

avatar van ChrisX
4,0
Erg mooi album dat in eerste instantie wat meer recht-toe-recht-aan klinkt maar met name in de tweede helft ineens een andere kant op gaat. De muziek word akoestischer en avontuurlijker van karakter met het schitterende Mistral Wind als hoogtepunt.

avatar van gaucho
3,5
Destijds was dit een LP waarvan kant A de rocknummers bevat en kant B de ballads - een aanpak die in die jaren wel vaker door sommige artiesten werd toegepast. Dat verklaart die andere richting waar ChrisX op doelt.
Leuk als je het plaatje aan twee kanten kunst starten, want dan kun je kiezen voor welk soort muziek je in de stemming bent. Maar op CD gaat dat effect natuurlijk een beetje verloren, zodat je hier een wat halfslachtig opgebouwd album krijgt, met eerst vier stevige nummers en vervolgens vier semi-akoestische ballad-achtige stukken. De bonus-tracks op de reissue halen het effect van de oorspronkelijke bedoeling nog meer onderuit.

Neemt niet weg dat dit een zeer acceptabele Heart-plaat is, al viel hij me destijds wat tegen na hun eerste twee zeer sterke albums. Straight on (destijds de single) is de beste rock-track van het album, al heeft het een klein beetje een disco-achtige beat. Maar het mooiste volgt toch op kant twee (om de LP-termen maar even aan te houden). Vooral het titelnummer is van een ongekende schoonheid. Ook de afsluiter Mistral wind mag er zijn. Het geeft die 'tweede helft' een wat folky, dromerige sfeer, die jammer genoeg verstoord wordt door de bonus tracks, die in dit geval weinig toevoegen, vind ik.

avatar van Lonesome Crow
4,0
Seattle bracht ons niet alleen grunge, maar ook mooie muziek door muzikanten die echt kunnen spelen, zingen en componeren.
Heart is zo'n band met als spil de zusjes Wilson, die beidden loepzuiver en met veel volume en inhoud kunnen zingen.

Hun carierre zou je kunnen opdelen in 4 fases, waarvan dit album de afsluiter is van de eerste fase waar onbevangen en met veel gevoel werd gemusiceerd.
Die stijl zou je kunnen omschrijven als een mengeling van rock en folk met dromerige sferische elementen erin en op elk album songs varierend van catchy en stevig tot ballads met akoustische begeleiding.

Men begint meteen met het enigste minpunt, het ingeblikte live-gejuich van de opener die dat toch echt niet nodig had.
Die mooie stemmen op de voorgrond met af en toe van die uithalen doen het voor mij, want "Cook with Fire" stelt niet zoveel voor als je kritisch luistert maar dat geeft niet.
Het afwisselende dynamische "High Time" is als compositie zeer sterk, stevig acoustisch en licht funky het zit er allemaal in.
Subtiel ingehouden begeleiding op "Hijinx", klinkt net zo vreemd als de songtitel.
De single "Straight On" bevat inderdaad lichtjes disco-invloeden met funky-achtig begeleidend gitaarwek (disco was hot in 1978), klinkt wel lekker en je zou er inderdaad op kunnen dansen.

Het akoustische titelnummer kent mooie zanglijnen en is daardoor heel herkenbaar en wonderschoon.
Het sferische dromerige "Lighter Touch" zwalkt een beetje alle kanten op en bevat zowaar stevige gitaarsolos en gedoseerde synthesizers-begeleiding.
Mooi die violen (al dan niet keyboards) die op de helft van "Nada One" invallen met de gehele band, verder hoor je het akoustisch gitaarwerk erg op de voorgrond.
Ja,, "Mistral Wind" is misschien wel het mooiste nummer ooit door Heart geschreven.
Na ruim 2 minuten hoor je 1 van de mooiste overgangen ooit, met lichtjes een phasing effect en dan die uithalen van de lead-zang !
Knap dat de band niet te bombastisch het thema uitwerkt, sometimes less is more en dat bewijst zich hier.

Een favoriet Heart album van me uit de beginperiode, samen met "Little Queen" (uit 1977).
Ik heb de CD versie zonder bonus tracks, ben daar toch wel benieuwd naar want het zijn 3 nummers die ik niet ken.

Ozric Spacefolk
Er is een aantal Heart-haters op MusicMeter. Want waarom de platen van de 2 dames en band zo laag scoren is mij een raadsel.

Ook deze plaat (in het verlengde van Dreamboat Annie en Little Queen) rockt en zindert heerlijk.
Uiterst dynamisch en zeer enthousiast en vol passie gebracht.
En natuurlijk de zang van de zusjes Wilson. Betere rockzangeressen ken ik niet.
En de band (Fisher/Leese/DeRosier/Fossen) doet niet onder voor menig ander 70's rockband.

Ozric Spacefolk
Met als hoogtepunten het titelnummer en Mistral WInd....

Waanzinnig mooi...

avatar van Madjack71
Dreamboat Annie blijft voor mij -van de albums die ik van Heart ken- het mooiste, kort gevolgt door Little Queenie. Dit Dog & Butterfly, heeft idd. twee duidelijke kanten...de rock en melancholische benadering. Kant B spreekt mij daarvan dan ook het meeste aan. Met de rock op kant A is niets mis mee, maar weet er niet echt boven uit te springen. Maar de voordracht alsook de uitvoering is dik in orde.

avatar van musician
4,0
ChrisX schreef:
Erg mooi album dat in eerste instantie wat meer recht-toe-recht-aan klinkt maar met name in de tweede helft ineens een andere kant op gaat. De muziek word akoestischer en avontuurlijker van karakter met het schitterende Mistral Wind als hoogtepunt.

Ozrik Spacefolk schreef:
Er is een aantal Heart-haters op MusicMeter. Want waarom de platen van de 2 dames en band zo laag scoren is mij een raadsel.
Ook deze plaat (in het verlengde van Dreamboat Annie en Little Queen) rockt en zindert heerlijk.
Uiterst dynamisch en zeer enthousiast en vol passie gebracht.

Ik sluit mij bij beiden volledig aan.

Avontuurlijke rock waarbij alleen de commerciële prestaties in Nederland na de eerste twee albums (Dreamboat Annie, Little Queen) om de een of andere reden helemaal wegzakken. Waarom wat later (tot 1985 en de wederopstanding met Never en These dreams) geen hits meer, zoals Magic Man en Crazy on you dat wel waren?

Misschien was Heart wel even té productief. De band viel ons pas op in december 1976 toen Magic Man van Dreamboat Annie als single verscheen. Crazy on you verscheen in februari 1977 en het album Dreamboat Annie werd een hit. De prestaties van opvolger Little Queen van al een paar maanden later waren ook nog redelijk maar singles kwamen niet hoger dan de Tipparade.

Magazine van begin 1978 haalde nog nauwelijks de LP Top 50, singles kwamen niet meer in de hitlijst. En Dog & Butterfly van wat later in 1978 werd al helemaal niet meer opgemerkt in dit land. In Amerika, Canada viel het op zich nog mee.

Maar ook Dog & Butterfly is een album als in beste Heart tradities. Stevige, fantasievolle rock met op de b-kant gedeeltelijk meer oog voor het akoestische. Maar wat betreft composities en uitvoering kan het album zo aansluiten bij Dreamboat Annie.

En de kopers/liefhebbers van dat album zouden, 35 jaar na datum, gewoon alsnog ook Dog & Butterfly moeten kopen.

Meneer Bungel
Lonesome Crow schreef:
Seattle bracht ons niet alleen grunge, maar ook mooie muziek door muzikanten die echt kunnen spelen, zingen en componeren.
Soundgarden, Pearl Jam, Nirvana, Alice in Chains... nee, die kunnen niet spelen, zingen of componeren en hebben geen mooie muziek te bieden...

avatar van kaztor
Dat Nirvana leuk kan musiceren is natuurlijk fijn, maar ze komen nog steeds uit Aberdeen.

avatar van Edwynn
Heart begon ooit in Canada trouwens.

avatar van lennert
4,5
Mooie verrassing, want Dog & Butterfly is een heerlijk veelzijdig album waar de band afwisselt tussen Led Zeppelin en Fleetwood Mac. Het hele idee van een rockkant en een ballad kant, komt wat mij betreft maar vreemd uit de verf, aangezien ik de 'ballad' Lighter Touch' toch echt beduidend zwaarder vind dan High Time of Hijinx. En verdomd, wat zijn Lighter Touch en Mistral Wind wonderschoon! Cook With Fire heeft een lekkere hardrockende groove en Dog & Butterfly is een hele fijne folky ballad. Dreamboat Annie was in dat opzicht net iets geslaagder, door de inclusie van twee wereldhits, maar Dog & Butterfly doet er echt heel weinig voor onder.

Voorlopige tussenstand:
1. Dreamboat Annie
2. Dog & Butterfly
3. Little Queen
4. Magazine

avatar van RuudC
2,5
Niet Magazine, maar Dog & Butterfly is de plaat waarop het voor mij mis gaat bij Heart. Ik sluit me op een punt aan bij Lennert. De b(allad)-kant is beter dan de voorzijde. Ik verbaas me er nog steeds over dat Heart denkt weg te komen met poepsimpele rockliedjes. Nul inhoud, nul ballen. Dan zijn de rustige liedjes wel iets beter. Nada One is het eerste nummer dat mijn nieuwsgierigheid wekt en Mistral Wind knalt onverwacht hard, maar het is dan al veel te laat. Dit is een behoorlijk saai en inspiratieloos album met een goed einde. Ik begin langzaamaan te vrezen dat Heart een band is waarbij je aan een verzamelalbum wel voldoende hebt.

tussenstand:
1. Little Queen
2. Dreamboat Annie
3. Magazine
4. Dog & Butterfly

Wat een mooi album is dit. Ik kende alleen de paar hits van deze dames. Inderdaad een beetje vreemd dat applaus aan het begin. Moet de andere albums ook maar eens ontdekken.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:26 uur

geplaatst: vandaag om 13:26 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.