Canibus - Lyrical Law (2011)

Een I-Tunes-versie is wel vaker iets anders, daar is niets nieuws aan. Bovendien is het normaal dat je in eerste instantie een fysieke CD koopt; dat is het werk waar Bis zijn tijd en geld heeft ingestoken (studiotijd, salaris producers, voorkant etc.). Maar goed, snap je punt opzich wel.

Deze iTunes-versie is in ieder geval behoorlijk futloos, als haar dat niet is gewassen met aloe vera-bevattende shampoo van het merk Head & Shoulders. De raps zijn nog wel een beetje aardig, de beats krachteloos, eentonig en irritant. En aangezien Canibus niet de mooist denkbare flow en stemgeluid heeft, is dit best een vervelende plaat geworden.

De featurings van Chino XL, Royce Da 5'9 en Copywrite zijn wel heel dope.

Ja klopt, vooral Chino XL viel me in positieve zin op. Ruck en Rock bakken er dan weer totaal niks van.

Inderdaad, passen dan ook totaal niet op de beat.
Jammer.

Ik heb de gastartiesten die meedoen op de normale versie er vast neergezet; ik zal nog even wachten met het aanpassen van de tracklist tot bekend is hoe het album (lees: normale versie, I-Tunes-versie, CD 2 en CD 3) er precies uit komt te zien zodat we niet om de dag een correctie hoeven te versturen.

@ MJ_DA_MAN

Ik zie dat je Rip the Jacker als display-picture hebt en dus neem ik aan dat je een liefhebber bent van Canibus' muziek. Ik had verwacht dat je die album dan ook op je nummer 1 zou hebben staan, maar ik was best verrast toen ik een Biggie Smalls album op 1 zag staan en wat ik nog vreemder vond is dat het niet Ready to Die was, maar Life after Death. Ik bedoel trouwens met vreemd niet dat je muzieksmaak slecht is, integendeel ik vind dat je een erg goede smaak hebt, maar waarom heb je Life after Death (wat commerciëlere Big) boven Ready to Die als ik vragen mag:P? Ik ben trouwens ook benieuwd naar je mening over de beste hip-hop album als het om teksten gaat. Zelf heb ik Canibus heel erg hoog zitten als het om lyrics gaat.

Van wat ik tot nu toe heb gehoord zijn de lyrics weer gewoon hard zoals altijd van Bis. Ik kan nog geen oordeel geven, maar het klinkt allemaal best goed.

Life After Death is een beetje jeugdsentiment, in de zin van dat ik voor het eerst zó onder de indruk was van een album als toen ik het voor het eerst luisterde. Maar goed, dat is verder offtopic.

Voor de rest ben ik niet echt fan meer van Bis (van de oude nog steeds wel natuurlijk); de laatste jaren is zijn flow erg achteruit gegaan en stellen zijn beats ook vaak niet al teveel meer voor (alhoewel zijn laatste twee solo-albums nog wel een 3,5* kregen). Zijn teksten blijven goed, maar daar heb ik weinig aan als je flow zo matig is en de beats vaak ook niet al te bijzonder zijn.

3 CD-versie is deze versie, een CD met veel onbekendere MCs van een of andere site en een 1993-album van Bis, waar ik dan weer erg benieuwd naar ben.

Dit vind ik downloadwaardig, maar ga dit misschien nog eens kopen met die andere twee CDs, hopen dat die site nog interessante MCs weet te brengen en Bis in '93 moet ik gewoon luisteren.
Edit: Born Sun & Rock had dat nummer van mij mogen heten, dan was het een erg lekkere track geweest.

Ik snap wat je bedoelt met zijn flow. Ik was nooit heel erg onder de indruk van de flow van Canibus, maar die agressieve flow op Rip the Jacker vond ik toch wel bijzonder. Ik vind het ook jammer dat hij niet meer op dezelfde manier rapt als vroeger en ik weet ook bijna 100% zeker dat hij dat niveau gewoon niet meer gaat halen. Ook dit klinkt wel hard, maar ik ben benieuwd hoe lang ik naar Lyrical Law kan luisteren.

Stel keiharde tracks, paar vermoeiende tracks. Ik hoop na die volledige release toch een mooie tracklist op te kunnen stellen met harde tracks

Lyrical Noir vind ik een dope track.
Daar gaat Canibus los met dope flows, harde teksten en een goede delivery.

Die beat van Cypher With Self, is te ziek!

De featuring van Royce Da 5'9 op Bread And Butter

Ik vind het een goed album, ik hou wel van Canibus' stijl, hij stelt deze keer niet teleur door ongeïnspireerd te klinken op een album zoals vaak wel het geval is. Ik vind het wel geinig en zelfs K-Rino kon ik waarderen op dit album

Ik ben geen grote fan van canibus' stemgeluid en flow en daarom vind ik zijn albums nooit echt top. Qua flow is het op rip the jacker wel iets beter maar dat album is gewoon zo geniaal door Stoupe. Zijn beats op dat album zijn stuk voor stuk prachtig en nog belangrijker: ze zijn canibus op het lijf geschreven. Daardoor komt hij optimaal tot zijn recht op dat album, want rappen doet hij altijd wel goed, vooral op het gebied van lyrics.

Rip vs Poet is zo skeer in elkaar gezet, hoe durf je dat uit te brengen kom op zeg -_-

Bij Poet Laureate Infinity vond ik het vet en goed gelukt, maar bij dit is het schandalig.

CD2 en CD3 zijn nu ook te koop via I-Tunes.

Grappig dat je dat zegt, want ik denk juist het tegenovergestelde. Ik denk dat als Canibus een betere productieteam had, dat hij dan wellicht als een van de beste mc's wordt gezien. Tekstueel gezien was het album gewoon top, maar ik vond de beats niet van hetzelfde niveau. Ik denk dat als hij een RZA, Pete Rock of Madlib beat had, dat het beter zou uitpakken. Ik ben trouwens ook geen fan van de rest van zijn albums, maar 2000BC en Rip the Jacker zijn geniaal. Ben het wel met je eens zijn stemgeluid is best vervelend.

ON: Canibus komt wel goed op dit album, alleen vind ik helaas opnieuw de beats zwak en bovendien denk ik (vooralsnog) dat de replaywaarde best laag is. Ik zie mezelf dit waarschijnlijk niet over een jaar luisteren.

the lullaby of champions remix is uit erg goed!

Het is bijna triest om te zien tot welk niveau Canibus zich heeft laten zakken na Rip the Jacker, waar zijn flow, teksten en producties (met behulp van Jedi Mind Tricks’ Stoupe) op hun best waren. Ook Canibus zelf lijkt deze daling in kwaliteit door te hebben, want op elk album dat hij na dit in 2003 uitgebrachte album heeft gemaakt lijkt hij tevergeefs terug te grijpen op de grimmige, rauwe en toch vloeiend en oprechte flow van het eerdergenoemde album. Dit resulteert echter in een hakkelig klinkende flow en een troebel geheel, waardoor het geheel nauwelijks nog oprecht klinkt.

Op Lyrical Law trekt hij deze lijn doodleuk door. Zo gebruikt Canibus de eerste track niet om zichzelf als rauwe MC te presenteren, maar om om de twee bonus-cd’s van dit album - en eveneens dit album zelf - op te hemelen en daarmee te adverteren. Als de man dan eindelijk wel aan het rappen toekomt, klinkt zijn flow door zijn constante boosheid geforceerd en probeert hij te veel woorden in één zin te proppen. En omdat hij voornamelijk rapt over zijn superioriteit ten opzichte van andere rappers lijkt elk nummer hierdoor een contradictie op zich

Gelukkig heeft Canibus genoeg gastartiesten opgetrommeld, waardoor het album toch nog van enige variatie wordt voorzien. Een verademing op het constante geschreeuw van Canibus zijn de verses van Chino XL (Cypher of Five Mics) en Royce da 5’9’’ (The Cypher of Bread and Butter), die beiden energiek en vloeiend rappen. Het is alleen jammer dat een ander deel van de gastartiesten (K-Rino, Born Sun) bijna even geforceerd rapt als de gastheer. Ze proberen erg boos te klinken, maar doordat ze te veel overacten lijkt het alsof er achter de raps geen gevoel zit. Hierdoor kan je je bij geen van deze rappers echt inleven

Ook productioneel worden er op Lyrical Law weinig potten gebroken. Hoewel er tussen de tracks zelf goed wordt afgewisseld tussen pianoloopjes, blazers en stemsamples blijft het in de tracks zelf vaak te eentonig. Er wordt nooit goed opgebouwd naar een climax, en als hier wel naar wordt opgebouwd is de climax zelf zoek (Bis & Sun Ruck & Rock). De beats kenmerken zich door de koude, grimmige sfeer die ze creëren, met een paar bombastische tracks als uitzondering.

Door deze eentonige producties en geforceerde raps kan Canibus weer een album toevoegen aan zijn oeuvre vol middelmatigheid. Het enige effect van een luisterbeurt van Lyrical Law is zin om Rip the Jacker nog eens op te zetten. Jammer, want Canibus heeft veel in zich, maar lijkt toch niet in staat om zijn tweede klassieker binnen te slepen. En zoals het er nu uit ziet zal die er waarschijnlijk ook nooit meer komen.

Ook hier te lezen.

Ik ben het totaaal niet eens met wat je zegt, maar op zich niet verkeerd geschreven.

Btw, 2003 hea, RtJ is uit 2003 =D
Ik kreef die namelijk nog met reclame voor het 'opkomende' jmt-album: Visions of Ghandi binnen haha.

Oei, dat moet ik nog even veranderen inderdaad. Bedankt

Ff checken dit album .

Pre-order Rip The Jacker II: Infinity

2 DVD

RTJ Collection - Rip The Jacker II - Canibus - rtjcollection.com