Joy
opvallend vind ik de stem van heer cale
het is wat minder karakteristiek
na nummer 1 denk je, dit is een standaard bluesy countryplaat , cale klinkt minder desolaat en laid back op nummer 1 maar gelukkig hervat hij zijn oude stemgeluid bij nummer 3
ik mis wel het moeras en relaxed zompige - ik zit ergens in een gehucht van 128 inwoners in the desert en de eerstvolgende stad is 600 mijl verder en ik maak me geen ene reet druk gevoel-
wel blijft het herkenbaar cale, das best knap, maar doe mij maar alle voorgangers ipv deze, alhoewel ik hem na 2 beurten wel aanstekelijk begin te vinden
voorlopig een 3
(die marimba, virbrafoon? had achterwege mogen blijven, heb een hekel aan dat instrument, kutklanken, maar cale schuwt het experiment gelukkig niet,das dan wel positief