menu

Palace - Arise Therefore (1996)

mijn stem
3,96 (92)
92 stemmen

Verenigde Staten
Roots
Label: Domino

  1. Stablemate (3:36)
  2. A Sucker's Evening (3:01)
  3. Arise, Therefore (4:05)
  4. You Have Cum in Your Hair and Your Dick Is Hanging Out (3:40)
  5. Kid of Harith (4:03)
  6. The Sun Highlights the Lack in Each (5:36)
  7. No Gold Digger (4:05)
  8. Disorder (3:50)
  9. A Group of Women (3:04)
  10. Give Me Children (3:27)
  11. The Weaker Soldier (5:28)
totale tijdsduur: 43:55
zoeken in:
avatar van Tompie
4,0
Kan je zielepijn sterker vertolken dan dit? nauwelijks zou ik zeggen. Meesterwerk.

avatar van Sander B.
4,0
Van alles wat ik (tot nu toe) heb van Will Oldham behoort deze naar mijn mening toch wel tot zijn meest deprimerende plaat. Minimale instrumentatie, lo-fi opname en droevig gezinde teksten. Vergt wel de nodige luisterbeurten voordat het kwartje valt, maar vind het toch weer een goed album

Sietse
vroeger vond ik dit zo ontzettend kut, maar nu toch weer geluisterd...in een keer 1,5 punt erbij

Will Oldham is een held en zijn broertje Paul doet ook mee en dat is best leuk

4,5 dus.

sxesven
Sietse schreef:
vroeger vond ik dit zo ontzettend kut, maar nu toch weer geluisterd...in een keer 1,5 punt erbij

Ach, wijsheid komt met de jaren, niet?

Sietse schreef:
Will Oldham is een held en zijn broertje Paul doet ook mee en dat is best leuk

Precies!

Sietse
ja, heeft me wel ongeveer 8 jaar gekost, als niet meer....laatste keer dat ik hem hoorde woonde ik nog thuis...dus dat is meer dan 8 jaar terug.

sxesven
Ik zette deze plaat voorzichtig in op 4,5* (jaja, bij Palace platen is dat wel degelijk voorzichtig - het gros scoort hier 5*), maar inmiddels heb ik het laatste halfje er ook alweer bijgelapt. Palace, Palace! Intrigerende platen, stuk voor stuk. Van de rammelende country noir op TINWWTCOY via de minimale akoestische sound op Palace Brothers naar de krakende bluesy country op Hope en Viva Last Blues en dan, wel, naar Arise Therefore. Zoals al gezegd werd: zielepijn, etcetera etcetera. Voor zover Oldham zware platen heeft gemaakt is dit misschien wel de zwaarste. De erg lo-fi sound met zacht ratelende drumcomputers en een ietwat muffled sound betekent weer een complete verandering in sound voor wat Palace heet. Toegankelijk is 'ie geenszins, geniaal wel degelijk.

Oldham gaat hier door de diepste dalen, zoekt de donkerste hoeken op, en tekstueel blinkt de man hier uit in zwartgallige zwartkijkerij. Hij doet dat echter wel op prachtige wijze, en het moet wat mij betreft gezegd worden, Oldham weet altijd een soort van vreemd ironisch bewustzijn in zijn muziek te verwerken. Noem het melancholie, noem het een zelfspottend defaitisme, ik weet het niet, maar de man weet op indrukwekkende wijze de schoonheid uit het lelijke te halen. De statische drumcomputer wordt welhaast organisch, de kaalheid warmte, de teneergeslagenheid een welkome relativerende kijk op het leven die alleen van de hand van Oldham kan komen. Wonderbaarlijk! 5*

avatar van dudehere

Ja en dan kan ik niet anders dan de bestelling de deur uit doen. *hopla*
Hopelijk ligt ie met kerst op de mat. Of onder de boom.

sxesven

avatar van Nakur
4,5
"You Have Cum in Your Hair and Your Dick Is Hanging Out"

wat een titel, en wat een schitterend nummer

sxesven
Volledig eensch! Niet voor niets opgegeven voor Mooiste Nummer KO een tijdje terug.

handsome_devil
holy moly. ik ben geen groot kenner van het werk van onze beste will oldham, en ik zou nu eigenlijk ook belangrijkere dingen moeten doen dan hier een berichtje neerzetten. ik zou eigenlijk scheikunde moeten doen, en jasper moeten inlichten over mijn literaire avonturen, maar ik luister nu dit, en ik moet toch even wat zeggen. omg, ik heb will oldham zelden mooier gehoord dan dit, behalve op dat ene album, dat album waar ik de naam niet van uit mijn hoofd weet. waar ik met zijn bonnie prince billy dingen niet veel kan, te traag of zo, te nuilerig, ik weet niet wat het precies is, en waar het soms weer te rockend is wat ik niet zo vind passen bij zon stem als die van will, past dit muzikaal gezien echt perfect bij zn lelijke gezang. ik weet natuurlijk niet wat het album nog voor me in petto heeft, ik ben net bij nr 6 aangekomen, maar dit zou wel eens een vetgroot favje kunnen worden. zo, en nu ga ik weer snel verder met een hippe scheikundesamenvatting.

sxesven


Zo mooi inderdaad deze, wat mij betreft terecht samen met Viva Last Blues m'n enige 5* noteringen voor Will. Hoe geniaal z'n andere platen ook zijn, '95-'96 was 'ie op zijn best, gezien Arise Therefore, Viva Last Blues en bijvoorbeeld ook nog het wonderschone Hope. Deze is in ieder geval echt zó ontzettend mooi, zo kil maar zo breekbaar en zo intens, en ik kan me nog volledig vinden in mijn eerdere bericht. Maakte Will maar weer eens zo'n plaat...

handsome_devil
Viva Last Blues vind ik een mooi album, maar er mist toch iets naar mijn mening, daar heb ik een beetje hetzelfde gevoel bij als bij de Bonnie 'Prince' Billy platen (hey ik typ opeens weer met hoofdletters ook xD), maar dit, tja, kale, en inderdaad breekbare geluid bevalt me echt een stuk meer. Heb inmiddels ook de naam van dat andere favje van me gevonden, nl. de self-titled van Palace Brothers Ja, erg moeilijk om te onthouden inderdaad

sxesven
Lol, ja, ik dacht eigenlijk dat je There Is No One What Will Take Care of You bedoelde. Die vind ik dan net een slagje minder (te onvast waardoor net wat wisselvallig); Palace Brothers/Days in the Wake is evengoed heel erg mooi, maar goed, het valt allemaal in het niet bij Viva Last Blues natuurlijk. Die heeft misschien inderdaad wel wat van de loomheid van (vroege) BPB (e.g. I See a Darkness), maar dat is wel de enige terechte vergelijking denk ik. Ease Down the Road en Master & Everyone zou ik dan eerder nog verlengdes van Palace Brothers/Days in the Wake noemen, alleen dan wel verrekt saaie versies natuurlijk met slechts hier en daar een lichtpuntje. Viva Last Blues is verder toch een stuk rauwer, minder gepolijst, gedurfder dan BPB-materiaal. En heeft mooiere songs natuurlijk.

Maar goed, ARISE THEREFORE IST KRIEG natuurlijk. Wat een plaat. Die afsluiter ook. Schandalig zo goed.

handsome_devil
Haha, het is wel weer duidelijk wie hier de kenner en wie hier de noob is xD Ik heb eerlijk gezegd op I See a Darkness na de rest van de BPB platen maar één keer gehoord, omdat ik ze best wel erg saai vond ja Tot nu toe top3tje, want daar durf ik me wel aan te wagen:

1. Palace Brothers/Days in the Wake
2. Arise Therefore
3. Viva Last Blues (toch wel, bij gebrek aan beter )

I See a Darkness vind ik ook mooi, maar staan ook paar kutliederen op

En woei, ik ga maar eens 4,5 op deze plaat stemmen.

sxesven
handsome_devil schreef:
Haha, het is wel weer duidelijk wie hier de kenner en wie hier de noob is xD Ik heb eerlijk gezegd op I See a Darkness na de rest van de BPB platen maar één keer gehoord, omdat ik ze best wel erg saai vond ja

Ease Down the Road en Master & Everyone zijn (vind ik, whatever) gewoon saaie platen. Vlak, gladgestreken, veilig, en ook te weinig uitblinkers. Volgens een OOR pop-encyclopedie die wij hier hebben liggen platen die geschikt zijn voor elke Americana-liefhebber, oftewel gewoon kut, als dat al de conclusie van OOR is. The Letting Go is dan wél weer erg mooi, hoewel de stem van Dawn McCarthy je wel een beetje moet liggen (maar die ligt me wel) omdat die behoorlijk (sfeer)bepalend en aanwezig is. I See a Darkness is op zich natuurlijk weinig mis mee, maar goed, niet zijn beste werk gewoon.

handsome_devil schreef:
Tot nu toe top3tje, want daar durf ik me wel aan te wagen:

1. Palace Brothers/Days in the Wake
2. Arise Therefore
3. Viva Last Blues (toch wel, bij gebrek aan beter )



Goed top 3'tje though hoor.

handsome_devil schreef:
I See a Darkness vind ik ook mooi, maar staan ook paar kutliederen op

Ja, datzelfde heb ik ook. Misschien niet eens meteen kutliederen, maar wel gewoon zwakkere songs. Waaronder het titelnummer. Waarom iedereen zich daar zo over opwindt is me een raadsel. Er staan gewoon tien mooiere nummers op die plaat.

handsome_devil schreef:
En woei, ik ga maar eens 4,5 op deze plaat stemmen.

Mooi! Deze verdient wel een wat hoger gemiddelde!

handsome_devil
Heeft u nog tips voor me wat Will Oldham betreft? Ik ken dus eigenlijk alleen BPB, Viva Last Blues, s/t van Palace Brothers en deze

sxesven
Hope is in ieder geval erg mooi, met onder andere een geweldige Leonard Cohen cover erop (Winter Lady) die mooier dan het origineel is. Verder is Joya een erg toffe plaat, sowieso qua geluid, hoewel qua songs een beetje hit-and-miss, maarrr alleen al voor pareltjes als Rider en I Am Still What I Meant to Be gewoon volledig waard om te gaan horen. The Letting Go is dus een erg goede (de beste) BPB, mocht je die nog niet gehoord hebben. Get the Fuck on Jolly Live (als Bonny Billy en samen met Marquis de Tren, i.e. Mick Turner van Dirty Three) is ook echt bizar goed (stukken beter dan Get on Jolly). Releases als Ode Music zou ik niet meteen aanraden, maar daar zitten nog wel erg mooie nummers tussen af en toe (zoals Risen Lord op Black/Rich Music).

5,0
Hope inderdaad!

did you like the cake?
aw some of it was nice
I have made a cake like that
in my own home once or twice
just as fine as that one
which we had some of today
none of it was wonderful
much more the okay



handsome_devil
Ok, dank!

avatar van Woody
4,0
Deze moet ik ook maar eens gaan zoeken dan. is er uberhaubt een verschil in sound aan te geven tussen de BPB albums, will oldham, palace, palace music?

Ik ben 'nog' geen kenner als Sxesven maar ik kan wel bevestigen dat The Letting Go een prachtige aanrader is.

sxesven
Woody schreef:
Deze moet ik ook maar eens gaan zoeken dan. is er uberhaubt een verschil in sound aan te geven tussen de BPB albums, will oldham, palace, palace music?

Ha, niet te zuinig zelfs. Zo je de BPB platen al redelijk uniform wil noemen (maar bekijk eens hoe ver Master & Everyone en The Letting Go feitelijk al uit elkaar liggen), zijn zowel de Palace platen als de Oldham platen weer compleet anders. De Palace platen zijn wat rauwer dan bijvoorbeeld BPB en kennen daarbij nog flinke onderlinge verschillen; There Is [...] of You is misschien nog het best te kenmerken als alt. country noir; PB/Days in the Wake is Oldham helemaal in z'n eentje, desolaat; Viva Last Blues is dan weer meer een bandplaat en klinkt heerlijk droog (Albini-productie) en rootsy; Hope is eveneens een echt bandplaatje (getuige nummers als Untitled), maar is hier en daar nog wat voller geïnstrumenteerd dan Viva Last Blues; Arise Therefore is dan weer desolaat als PB/Days in the Wake, maar wegens de drumcomputer en verder minimale begeleiding klinkt deze nog een stuk donkerder. De Oldham-platen zijn veelal gereserveerd voor de minder conventionele platen, op Joya na dan (die een behoorlijk rockend geluid heeft). Maar op Ode Music, Seafarers Music en zulks zijn veelal dingen te vinden als instrumentaaltjes op gitaar of orgel. En dan hebben we het nog niet eens gehad over andere uitspattingen en samenwerkingen.

Woody schreef:
Ik ben 'nog' geen kenner als Sxesven maar ik kan wel bevestigen dat The Letting Go een prachtige aanrader is.


avatar van Nakur
4,5
Deze weet me op zich wel te raken, maar ik vind Arise Therefore net té homogeen. Toch 3,5*

basketballerke
Inmiddels een tijdje alweer m'n favoriet van de grootheid Will Oldham na 'The Letting Go', daar waar ik juist met deze in het begin de grootste moeite had. Zo zie je maar weer, het allermooiste moet eerst groeien . In tegenstelling tot The Letting Go is dit een veel killere en cynischere plaat, een stuk minimaler ook. Aan emotie heeft deze plaat echter ook niet tekort, ik noem het titelnummer, No Gold Digger met die prachtige piano (dit instrument wordt sowieso erg mooi gebruikt op de hele plaat) en een fenomenale afsluiter. Enige iets mindere nummers zijn de eerste twee, maar dat mag de 'pret' niet echt drukken verder.

avatar van dj maus
2,5
Ik heb nooit kunnen wennen aan het geluid van deze plaat.
Dank u, meneer Albini.

Gelukkig bestaan er her en der betere versies van een aantal songs op dit album (zoals de Peel Session-versie van Stablemate), waaruit blijkt dat het zeker niet aan de songs zelf ligt.

avatar van Nakur
4,5
Nakur schreef:
Deze weet me op zich wel te raken, maar ik vind Arise Therefore net té homogeen. Toch 3,5*


Ik zat zó fout. 4,5*

avatar van Nakur
4,5
Lachwekkend slechte drumcomputer, simpel geimproviseerd gitaargetokkel en af en toe aangevuld met basgitaar en piano. Het hapert werkelijk aan alle kanten, de stem van Will Oldham is zo vals als wat en de teksten zijn pure zwartketterij. De LP is een mix van alles wat slecht kan zijn, en toch leunt het resultaat tegen de perfectie. Weird

avatar van dj maus
2,5
Nakur schreef:
De LP is een mix van alles wat slecht kan zijn, en toch leunt het resultaat tegen de perfectie. Weird


De Trout Mask Replica van Oldham?

avatar van Nakur
4,5
Die interpretatie laat ik aan jou zelf over

avatar van deek
5,0
handsome_devil schreef:
Heeft u nog tips voor me wat Will Oldham betreft? Ik ken dus eigenlijk alleen BPB, Viva Last Blues, s/t van Palace Brothers en deze


Ik persoonlijk vind " Seafarers Music" een heel leuke plaat.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:05 uur

geplaatst: vandaag om 17:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.