menu

Manowar - Sign of the Hammer (1984)

mijn stem
3,77 (54)
54 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: 10

  1. All Men Play on 10 (4:01)
  2. Animals (3:34)
  3. Thor (The Powerhead) (5:24)
  4. Mountains (7:39)
  5. Sign of the Hammer (4:19)
  6. The Oath (4:55)
  7. Thunderpick (3:32)
  8. Guyana (Cult of the Damned) (7:09)
totale tijdsduur: 40:33
zoeken in:
avatar van lennert
4,5
Het enige album dat nog een kans had om het op te nemen tegen Into Glory Ride was in mijn herinnering Sign Of The Hammer, maar als ik na het leuke All Men Play On Ten toch enigszins teleurgesteld raak in Animals (Kiss-achtig en simpeltjes) is de voorlopige tweede plaats duidelijk. Toch blijft Sign Of The Hammer een van de betere Manowar albums met snelle krakers als Thor (The Powerhead), Sign Of The Hammer en The Oath en twee majestueuze tracks als Mountains en Guyana (Cult Of The Damned). Laatstegnoemde lied is verreweg het meest volwassen nummer dat de band ooit heeft uitgebracht en nog steeds een van mijn favoriete Manowar songs ooit. De mix is goed in balans, Adams is op topniveau en de epische sfeer slaat goed aan. Lekker.

Voorlopige tussenstand:
1. Into Glory Ride
2. Sign Of The Hammer
3. Hail To England
4. Battle Hymns

avatar van RuudC
4,5
Nee, toch niet helemaal de serieuze concurrent voor Into Glory Ride. Topkwaliteit vind je hier wel, maar Manowar maakt ook enkele missers. Animals is weer zo'n Kiss-achtige rocker die nogal tegendraads is op de teksten van de opener All Men Play On 10. Datzelfde nummer dat het volgende scheurtje is in de band, al blijft het stiekem wel erg leuk en kun je de teksten nog wel als oprecht een eerlijk beschouwen. Wat mij betreft krijgt het de voordeel van de twijfel.

De eerste echte parel is Thor (The Powerhead). Dat is zo'n nummer waarbij je je grote held laat opkomen. Hier krijg ik iedere keer weer kippevel van en als ik mijn ogen sluit, dan zie ik precies wat Eric Adams zingt. Mountains duurt me misschien wat te lang, maar het is een prachtige ballad met mooie, snellere momenten. Manowar is hier toch het best als de muziek energiek is. De titeltrack en The Oath liggen aardig in elkaars verlengde en zijn daarom erg fijn. Guyana is de enige politieke track die de band schreef. Een kant van de band die ik liever hoor dan wanneer het over vrouwen of metal gaat. Vooralsnog een heel goed album en het zal altijd een van mijn favorieten blijven, maar het staat toch wel in de schaduw van Into Glory Ride.


Tussenstand:
1. Into Glory Ride
2. Sign Of The Hammer
3. Hail To England
4. Battle Hymns

Gast
geplaatst: vandaag om 21:40 uur

geplaatst: vandaag om 21:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.