menu

Great Lake Swimmers - Bodies and Minds (2005)

mijn stem
3,81 (95)
95 stemmen

Canada
Folk / Rock
Label: Misra

  1. Song for the Angels (5:20)
  2. Let's Trade Skins (5:24)
  3. When It Flows (3:35)
  4. Various Stages (4:12)
  5. Bodies and Minds (3:48)
  6. To Leave It Behind (4:05)
  7. Falling into the Sky (3:05)
  8. Imaginary Bars (2:23)
  9. I Saw You in the Wild (3:47)
  10. I Could Be Nothing (5:17)
  11. Long into the Evening (5:44)
totale tijdsduur: 46:40
zoeken in:
avatar van jurado
4,5
Allemachtig wat is dit toch mooi,zeker hét album van 2005 voor mij.
Heb great lake swimmers nog mogen boeken in ons kleine jongeren centrum..geen kip..maar wat was het mooi.
Fav.track : Bodies and minds

avatar van jurado
4,5
jurado schreef:
Allemachtig wat is dit toch mooi,zeker hét album van 2005 voor mij.
Heb great lake swimmers nog mogen boeken in ons kleine jongeren centrum..geen kip..maar wat was het mooi.
Fav.track : Bodies and minds


Herstel : Various stages vindt ik het mooiste nummer

5,0
Ik heb Great Lake Swimmers dit jaar nog gezien in de piepkleine Ierse pub O Cealleighs in Groningen. Prachtig prachtig, één van de mooiste optredens van het jaar en met Bodies And Minds leverden ze ook één van de mooiste albums af.

Ongelofelijk... mooi! Wat een rust! Prachtig gitaar spel en mooie zang, en niet te vergeten mooie teksten. Mijn favoriet van het album is 'To leave it behind'. De clip vind ik erg mooi:

http://www.youtube.com/watch?v=vbWLWARH4zE

Luister, kijk en geniet!

3,0
Na zijn prachtige debuut was dit album toch een kleine tegenvaller. Nog steeds erg mooi natuurlijk, maar de eenzame sfeer van het debuut mist hier en dat was juist één van de kenmerken wat zijn muziek zo bijzonder maakte. Tevens vind ik dat zijn teksten hier wat minder sterk overkomen. Alsof hij geschrokken is van zijn eigen teksten die zo persoonlijk waren op het eerste album en nu weer terug zijn schulp is ingekropen.

Maar goed, dit zijn slechts de verwachtingen die het prachtige debuut schepte. Wat overblijft is dat Bodies and Minds nog steeds een prachtig album is. Eentje om bij weg te dromen.

avatar van Robbidellie
4,5
wat een prachtige rustige ingetogen muziek.

_2M
Jammer genoeg een stukje minder dan het debuut.

bubbachups schreef:
Na zijn prachtige debuut was dit album toch een kleine tegenvaller. Nog steeds erg mooi natuurlijk, maar de eenzame sfeer van het debuut mist hier en dat was juist één van de kenmerken wat zijn muziek zo bijzonder maakte. Tevens vind ik dat zijn teksten hier wat minder sterk overkomen. Alsof hij geschrokken is van zijn eigen teksten die zo persoonlijk waren op het eerste album en nu weer terug zijn schulp is ingekropen.

Mooi verwoord

Ik zit erg te twijfelen tussen 3 en 3,5.

avatar van aERodynamIC
4,0
Op aanraden van Ace geluisterd naar deze verstilde klanken.
'Het zal wel wat voor jou zijn'. Goed gezien Ace: dit vind ik erg mooi. Ik ben niet zo'n tekstenman dus ik herken niet zo veel in wat Bubba zegt en ook is dit mijn eerste kennismaking. Als ik het goed begrijp moet ik het hier niet bij laten. Nu nog extra tijd vrij maken om al dat moois telkens weer te beluisteren: het probleem van de meeste grote muziek-liefhebbers hier vrees ik.

Ace
Leuk dat je het goed vindt Aero! Had niet anders verwacht inderdaad Vooral op zo'n lome zondagochtend kan ik dit album erg waarderen. Het debuut is zeker net zo mooi! Het laatste album is wat mij betreft iets minder, maar daar staat wel mijn favo GLS-nummer op: Your Rocky Spin

basketballerke
Ongelooflijk, heb geen woorden voor de muziek van dit gezelschap. Zo minimaal, zo klein, maar zo overweldigend. Wat deze, voorlopig, beter dan hun debuut is voornamelijk omdat ze hier ietsje meer instrumenten voegen aan hun sound. Vind dat debuut misschien iets té desolaat, en het wil wat zeggen als ik dat vind. Maar goed, ken dit ook net, kan nog alle kanten op. Beste nummers zijn 'To Leave It Behind' en 'I Could Be Nothing'. Beste nummer van GLS staat echter wel op het debuut, namelijk 'The Animals of the World'

avatar van musicfriek
4,0
Deze heb ik bijna een jaar geleden beloond met 4 sterren, maar heb geen flauw idee meer wat deze muziek is. Hoog tijd om weer eens te draaien dus. Wat ik nu ook ga doen

jkbb
Great Lake Swimmers. Alles wat ik in de folk wereld zoek is terug te vinden in dit Canadese gezelschap. Sfeer, melancholie, rust en een zo minimaal en traditioneel mogelijke instrumentatie. Het mooie is dat bij deze band nog meer moois om de hoek komt kijken. De prachtige, poëtische teksten worden bijvoorbeeld gedragen door een van de mooiste en meest doordringende stemmen op Aarde. Die van Tony Dekker.

Een beste plaat kiezen is nog vrij lastig. Het debuut is een album dat zo'n doordringende teksten en desolatie heeft dat het soms eng is, maar wel ongelooflijk je ziel weet binnen te dringen. Bodies and Minds is wat dat betrefd een stuk toegankelijker, maar ook mooier wat mij betrefd. Niet zozeer vanwege het toegankelijkere, maar meer vanwege de grotere variatie dan op hun debuut, welke niet meer een compleet andere stijl aanneemt bij elk ander nummer.

Bodies and Minds start met een nummer dat denk ik de hoop en berusting in het bovennatuurlijke. Song for the Angels is een nummer in de stijl van de vorige plaat, lo-fi geluidskwaliteit, minimalisme en de prachtige, gelijk alweer tranentrekkende stem van Dekker. Een van de hoogtepunten van deze plaat.
Let's Trade Skins gooit dan het roer om. We horen een orgel, een banjo en drums die de gitaar en stem van Dekker ondersteunen. Er is een band om de frontman heen gebouwd.
Hierin is When It Flows nog wat drastischer. De muziek begint zowaar wat meer up-tempo, voller en opbeurender te worden, en minder wordt het er niet om.
Ondertussen zweef ik al in een andere wereld, ergens de wildernis van Canada denk ik, want dit is muziek die je naar de mooiste plekken op Aarde kan voeren. Various Stages doet niet anders dan dat. We horen een banjo en een harmonica echoën over de grootse open vlaktes van dit prachtige gebied.
Waarna het titelnummer het tempo,spanning en afwisseling opvoert.
Maar waar alles werkelijk om draait, waar heel Great Lake Swimmers om heen draait is het nummer dat volgt, To Leave It Behind. Alles wat deze band mooi maakt, de sfeer die zij willen bereiken zit hierin. De instrumentatie is zo minimaal mogelijk, met enkel een akoestische- en steelgitaar. Als de zang met de prachtige beeldende tekst vervolgens hierover vloeit heeft deze band het hoogst haalbare in muziek algemeen voor mij bereikt. Weinig nummers raken me zo als dat deze parel kan.
Het volgende nummer is allerminst een koude douche. Nee, Falling into the Sky vind ik juist perfect op de vorige track aansluiten. Alsof ze dat prachtige emotionele middelpunt van deze plaat nog wat willen aansterken. Dat lukt ze ook.
Na het misschien licht misplaatste, maar toch mooie Imaginary Bars volgt weer een hoogtepunt. I Saw You in the Wild is weer eens puur natuur. Maar weinige zijn zo beeldend in hun teksten, waarin ik bijna nooit de hoogste waarde vind, als Dekker, en dit nummer is weer een prachtig voorbeeld hiervan.
De wanhoop slaat dan toe in I Could be Nothing, een nummer wat vooral instrumentaal een van de mooiste composities op deze plaat is, jammer alleen dat de tekst niet heel krachtig is. Zelfs een groots songwriter kan wel eens iets minder doen blijkt maar.
Long into the Evening sluit dit album perfect af. Prachtige hoe al de verschillende instrumenten elkaar op een haast ambient-achtige manier met elkaar samenkomen, waarbij langzaam de karakter die wordt beschreven in de duisternis verdwijnt...

Bodies and Minds is een magnifieke plaat van een typische nacht / herst band die niet snel zal gaan minderen in kracht voor mij. Nu nog alleen wat meer bekendheid opdoen. Het begint wel een beetje de tijd van het jaar voor dit soort muziek te worden...

avatar van levenvergeten
4,0
Hoewel mijn stem 'maar' 4* is, luister ik dit toch eigenlijk waanzinnig vaak. Het stukje van 'Falling Into the Sky' tot 'I Could Be Nothing' is ronduit geweldig. De samenzang, melancholieke stemmen en de subtiele instrumentatie zorgen in die nummers ervoor dat het zich pakweg kan meten met mijn top10-materiaal. Gek genoeg lukt dat bij de rest van de nummers nog niet. 'Lets Trade Skins' vind ik bijvoorbeeld geweldig, maar de rest van de nummers zijn eigenlijk niet meer dan gewoon mooi. Niet de pracht van Falling Into The Sky, bijvoorbeeld. Het rare is dat mijn favorieten niet eens heel anders klinken dan de rest, maar ze hebben denk ik toch iets speciaals, alsof ik ze altijd op het juiste moment op de juiste plek hoorde. Die 4* blijft voorlopig staan, totdat ik de andere nummers ook op het juiste moment hoor en alles op zijn plaats valt.

Social_Mask
Heb er een halve luisterbeurt op zitten (een hele lukte mij simpelweg niet), maar die stem gaat totáál langs mij heen. Misschien komt het omdat ik de laatste tijd behoorlijk veel van dit soort rustige folk heb zitten luisteren. Ik weet niet, maar wel opvallend dat het me echt niks deed. Maar dat wil niet zeggen dat ik GLS geen kans geef, nee.

Ik dacht; ik zeg het even..

avatar van Madjack71
4,0
Bodies and Minds doet voor mij niet zoveel onder aan Lost Channels, het 1ste album dat ik van ze geluisterd heb. Associaties met Isbells, Fleet Foxes en REM komen bij mij op, muziek dat wel bij elkaar aansluit.
Af en toe heb je dat wel eens, je oren horen een band naast vele vele andere muziek, maar weet toch op de e.o.a. manier een plekje te veroveren en te blijven hangen. Dit Great Lake Swimmers is er zo eentje van. Zang, melodie, sfeer, tekst komen virtuoos bij elkaar.
Het begin van de plaat vind ik iets sterker...hoewel een I saw you in the wild ook zeer schoon is.
Ja, hier ga ik nog veel van genieten.

BrotherJohn
Het album gaat van start met een nummer die me aan Audiotransparent ten tijde van Nevland doet denken. "Slowcore" met allerlei gitaargetokkel en een voorzichtig gekriebel van andere instrumenten, begeleid door melodieuze gitaarakkoorden en afgemaakt door de desolate stem van Tony Dekker zelf. Warme pianoklanken zetten voort in Let's Trade Skins, waarin het uitkijken is naar de dialoog tussen banjo en steel guitar tijdens de solo aan het eind, een ware opleving waarna Tony rustig in mineurstemming zijn kwetsbare opstelling een vervolg geeft. Het derde nummer dan, When It Flows, doet me denken aan R.E.M.'s songwriting op Automatic for the People. Geen plagiaat hoor, meer een toevallige benadering. Het tempo, de zanglijnen, de oerdegelijke band, de zelfreflectie, en de gevoelige snaar rakend. Various Stages zet die trend voort, om er daarna weer goed voor te gaan zitten: Bodies and Minds. Een bijna perfect nummer. Het refreintje is niet zo speciaal, maar de aanloop er naar toe is geweldig, je voelt de gitaar- en basgeluiden door je buik krioelen. Voor mij de climaxen in het nummer, ondanks de onhoudbare drang van het "don't wanna you wanna". To Leave It Behind is het volgende hoogtepunt. Hoe met alleen de gitaar en de stem het mooiste landschap wordt geschilderd. Het blijft in je herinnering plakken als een nummer met een heel orkest op de achtergrond (zoiets als je bij Nick Drake ook kunt ervaren), maar heus, het is is echt alleen maar gitaar en zang, met hier en daar een verdwaalde steel-guitar van Sandro Perri (aka Polmo Polpo). Het trage Falling in the Sky mag een beetje slaapverwekkend zijn, ondanks dat het behalve het achtergrondkoortje weinig nieuws brengt, is het toch ook hier weer Sandro Perri die leven brengt met een solo die alles zegt met geen toon teveel. Imaginary Bars is wat mij betreft net wat té eenvoudig, de aandacht verslapt hier net als op andere plekken aan het eind van het album wat, daarom ook geen 4,5*. Saw You in the Wild trekt het even weer helemaal recht. Zo'n prachtige naakte schoonheid in de tekst, en zo natuurlijk en warm gespeeld, prachtig gezongen. I Could Be Nothing is zo'n nummer dat live waarschijnlijk veel mooier is... hier op het album komt het niet helemaal uit zijn schulpje. Gek eigenlijk dat ik het laatste nummer amper ken, hoewel ik het album toch wel tientallen malen heb geluisterd, niet in zijn geheel dus.

Bodies & Minds is toegankelijker dan zijn voorganger, en ingetogener dan zijn opvolger. Bodies & Minds klinkt op momenten zelfs wat stijfjes, stoffig en gedateerd, vat het samen als een 'oud belegen' plaat. Maar dat komt de smaak zeker ten goede. Ik kijk uit naar het nieuwe album en het aangekondigde optreden in Vera over enkele maanden.

avatar van potjandosie
4,5
magistraal 2e album van de Canadese band Great Lake Swimmers. de sound is iets voller dan die van het gelijknamige debuut. eigenlijk draait alles bij deze band om singer/songwriter Tony Dekker. de man is gezegend met een prachtstem uitstekend geschikt voor het uitvoeren van deze melodieuze, verstilde folk/rock. eerder folk dan rock is wat we op dit album horen, want rocken doet deze muziek niet. een enkel nummer zoals het geweldige titelnummer "Bodies and Minds" is iets meer up-tempo, maar het merendeel van de voornamelijk akoestisch gebrachte nummers worden prachtig, ingetogen muzikaal omlijst en gedragen door de rustgevende, prachtstem van Tony Dekker.
er zullen ongetwijfeld mensen zijn die deze muziek teveel vinden voortkabbelen, maar ik krijg na al die jaren nog steeds geen genoeg van dit album. voorman/zanger Tony Dekker schreef alle songs voor dit album en bewees hiermee wederom wat een prima songwriter hij is. iets wat hij later nog eens bewees op het door hem volledig zelf ingespeelde solo album "Prayer of the Woods" (uit 2013). liefhebbers van de vroege albums van GLS zullen ook dat album zeker kunnen waarderen.

moeilijk om favoriete tracks te noemen, maar naast het titelnummer met 1 van de mooiste intro's ooit, zijn dat voor mij "Various Stages", "Falling into the Sky" met koorzang en het sfeervolle, intieme "I Saw You in the Wild". wat mij betreft hun beste album, een tijdloos blijvertje met net iets betere songs dan op hun debuut.

Recorded at St. Theresa's Church, Long Beach, Ontario, Canada

Personnel:
Tony Dekker: vocals, acoustic guitar
Erik Arneson: banjo, electric guitar
Sandro Perri: lap steel, electric guitar
Almog Ben David: Wurlitzer piano
Colin Huebert: drums

with Will Haas (upright bass on 4 & 7), Geordie Gordon (strings on 3), and The London Ontario Community Singers (7)

avatar van Tonio
3,5
Naar aanleiding van potjandosie weer eens beluisterd. Was erg fijn, zeker omdat ik al een tijdje niet meer naar de muziek van de zwemmers had geluisterd.

Toch vond ik destijds dit album de minste van de eerste vier. En na herbeluistering kom ik tot dezelfde conclusie. Desalniettemin: fijn om te horen!

Gast
geplaatst: vandaag om 08:37 uur

geplaatst: vandaag om 08:37 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.