herman schreef:
Begin gewoon met Highway 61 Revisited, veel beter. Je gaat toch niet als kennismaking met een artiest naar een 3 uur durende verzamelaar zitten luisteren?
Vandaag had ik een vrije dag en had in het hoofd om Blonde On Blonde, Blood On The Tracks, Desire en Time Out Of Mind eens te gaan opzoeken.
Aangekomen bij de FRS hadden ze die 4 albums er nog liggen ook. Ben begonnen met Blood On The Tracks daar te beluisteren met de hoofdtelefoon op, heb er ruim de tijd voor genomen ook, en vond Tangled Up In Blue een mooi nummer, maar bedacht me ook dat dat algemeen gezien als zijn beste nummer word gezien op dat album. De rest heb ik ook uitgebreid beluisterd, maar het ontbreekt dat album echt aan pit en bedacht me of ik dat album nu echt vaak zou gaan beluisteren. Ik denk het niet, te tam en te eentonig in mijn oren. Vind het wel intiem en een beetje als het debuut album van Nick Drake klinken, maar die beluister ik ook bijna nooit. Toen Desire waarvan je eens gezegd hebt dat die wat meer rockte. Dat album vind ik al beter dan de erg hoog beoordeelde voorganger, maar vooral Hurricane zet echt de toon, de rest is niet iets waar ik vaak zin in ga hebben dat weet ik nu zeker. Al moet ik zeggen dat zijn stem mij beter bevalt bij deze 2 platen dan bij zijn jaren 60 platen, want daar klinkt hij wat zeurderig soms, maar ook een stuk feller. Maar op de 1 of andere manier dan doet de rebelse Dylan uit 1965/66 mij het meest.
Toen heb ik Blonde On Blonde nog ff beluisterd en dat was weer beter dan Desire, maar ook wat tam op een enkele uitzondering na dan, met name I Want You sprak me nog wel aan. Ook een album die ik in de praktijk niet veel zou gaan beluisteren denk ik. Dat album duurt mij ook gewoon te lang, dat is meer een album voor de echte Dylan fanaten volgens mij. Toen was ik zo teleurgesteld dat ik Time Out Of Mind niet eens meer wilde horen.
Nog ff in het schap gekeken en daar lag deze voor een tientje, dan heb ik zijn belangrijkste nummers in ieder geval. En het mooie is dat er uit iedere periode nummers van opstaan, van 1963 tot en met 1999. Eerst maar eens wat beter van de onderlinge jaren de nummers gaan beluisteren om erachter te komen wat mij het beste ligt.
Van cd 1 vind ik Maggie's Farm, Subterrian Homesick Blues, Like A Rolling Stone en Knockin' On Heaven's Door de beste nummers. H61R heb ik al en dat was een perfecte kennismaking, dat is eigenlijk al een soort van best of, want van dat album vind ik echt alle nummers steengoed. Wellicht dat Bringing It All Back Home mij ook nog wel zou gaan bevallen. En die live plaat uit 1966 ook nog denk ik. De rest laat ik geloof ik maar ff links liggen. Wie weet dat door deze verzamelaar ik andere periodes later misschien nog ga waarderen, maar voorlopig valt het meeste mij zwaar tegen.
Ik wil jou nog enorm bedanken voor net de juiste tip waar ik mee moest beginnen met Dylan, want dat was voor mij de enige juiste instap.
Zo nu maar ff verder naar mijn bijna 3 uur durende verzamelaar luisteren.
