Zoals hierboven al geschreven door Tangmaster en Gerards Dream, is dit inderdaad een hele fijne plaat. De typische opzwepende, ritmische stijl die veel platen van TD uit de jaren '90 kenmerkt, is vollop aanwezig. Toch staan er ook wat aangename rustpuntjes op in de vorm van het ingetogen en gevoelige "Cedar Breaks". Al met al heeft het album qua sound wel wat weg van Goblin's Club, wat niet geheel onlogisch is, aangezien dit album uit dezelfde periode komt. Alleen mis ik toch wel een beetje die typerende en geweldige gitaar-uitspattingen van Edgar, die het album zeker nog meer ballen gegeven zou hebben. Maar wellicht dat deze keer de muziek er niet om vraagt; het is ook soundtrack-muziek en in combinatie met de beelden, zouden de gitaar-partijen er misschien dit keer niet bij gepast hebben.
Feit blijft, dat er gewoon lekkere muziek op staat. Vooral "Flashflood" heeft een bepaalde drive, die het nummer i.m.o. meteen tot de beste van de plaat maakt. Maar ook "Zion" mag er wezen, waarbij vooral de verrassende "Astral Voyager"-achtige sequence in zeer positieve zin opvalt. "Waterborne" heeft een heel opvallend euforisch begin, die het nummer naar ongekende hoogten stuwt. Overigens stamt dit nummer al uit 1992, waar TD deze o.a. speelde tijdens hun Amerikaanse tournee (waar ik overigens ook pas achterkwam, toen ik Arizona Live '92 voor het eerst beluisterde).
"Summer Storm" had trouwens werkelijk zo op Goblin's Club kunnen staan, vanwege de aanstekelijke en relaxte melodielijn die me op de één of andere manier aan de muziek van dat album doet herinneren.
Het enige nummer dat bij mij ontbreekt, is de bonustrack "Chia Maroon", maar die heb ik op de bootleg-compilatie Traumzeit staan, dus dat maakt het feest alsnog compleet
.