menu

Aretha Franklin - Aretha Now (1968)

mijn stem
3,99 (99)
99 stemmen

Verenigde Staten
Soul / R&B
Label: Atlantic

  1. Think (2:20)
  2. I Say a Little Prayer (3:37)
  3. See Saw (2:46)
  4. Night Time Is the Right Time (4:50)
  5. You Send Me (2:30)
  6. You're a Sweet Sweet Man (2:19)
  7. I Take What I Want (2:33)
  8. Hello Sunshine (3:04)
  9. A Change (2:27)
  10. I Can't See Myself Leaving You (3:01)
totale tijdsduur: 29:27
zoeken in:
I Say A Little Prayer is een van mijn favoriete liedjes ooit (staat zeker in m'n top10). PRACHTIG!

avatar van Bartjeking
4,0
Dat nummer geeft mij ook rillingen over mijn rug zo prachtig; terwijl ik geen uitgesproken soulfan ben (en om de een of andere reden al zeker niet van vrouwelijke artiesten) is Aretha Franklin natuurlijk een uitzondering. Iedereen met een werkend gehoor zou verplicht moeten worden deze plaat eens te luisteren. Na 43 jaar nog steeds een mijlpaal in de muziekhistorie en als ik dat al vind dan verbaasd het me dat dit pas de 2e reactie is en er pas 20 schamele stemmen zijn verzameld. Ze is toch letterlijk en figuurlijk een grand dame

Aan de tijdsinvestering kan het niet liggen, want het half uur wardt helaas niet gehaald desalniettemin 4* voor Aretha Now.

avatar van Angelo
4,0
”I ain't no psychiatrist, I ain't no doctor with degree
It don't take too much high IQ's to see what you're doing to me”


Aan de hand van de drie eerste nummers, wat gewoon échte klassiekers zijn in het soulgenre zijn, zou dit album niet mogen onderdoen voor I Never Loved a Man the Way I Love You of Lady Soul. Het punt is echter dat Aretha Now net wat minder te bieden dan die eerste, en een stuk minder te bieden dan de tweede. Daarom zal deze zijn (gedeeltelijke) favorietenrol ook nooit helemaal weten waar te maken. De Don Covay cover See Saw is goed gelukt, ze zet het nummer geheel naar eigen hand, maar beter dan de evergreen Think wordt het niet. Het is zo een beetje het lijflied van Aretha Franklin geworden samen met Respect. De derde hit, I Say a Little Prayer, een cover van Dionne Warwick (die overigens zo’n acht maanden na het origineel werd opgenomen!) vind ik persoonlijk te eenvoudig. In ieder geval voor een dame als Aretha Franklin. De easy listening sfeer en de tekst zijn al met al te gemakkelijk, het nummer heeft weinig om het lijf en het zal dan ook nooit tot mijn favorieten van haar behoren. Daarvoor heeft de Queen te veel mooiere nummers opgenomen, nummers die vaak de ondergeschoven kindjes vormen.

Er staan overigens nóg veel meer covers op dit album. Zo giet ze Sam Cooke’s You Send Me in nieuw jasje, ook wat meer richting de easy listening sfeer, maar zo geslaagd als het origineel is ‘ie niet echt. Het had wat mij betreft een stuk soulvoller gemogen en gekund. Wat dat betreft weet ze beter raad met het bluesachtige Night Time Is the Right Time van Nappy Brown die later ‘n hit werd voor Ray Charles, ook haar opzwepende van Sam & Dave’s I Take What I Want klinkt goed. Jimmy Cliff’s Hello Sunshine is wellicht niet zo’n interessant nummer an sich, maar mede dankzij de welbekende blazers klinkt het zo slecht nog niet. Het beste nummer - naast Think en See Saw - is echter You’re a Sweet, Sweet Man. Het intro met de drums is geniaal bedacht, en ook een (kennelijk?) sample van Sweets For My Sweet is er mooi in verwerkt. De twee nummers die ze voor het laatst bewaard dienen als vullers, en zijn niet zo sterk. Ik geef haar het voordeel van de twijfel met vier sterren. Eigenlijk moet er n halfje af, maar vooruit.

avatar van thelion
4,5
Als er naar het beste album van Aretha word gevraagd komt men meestal met ofwel Aretha Franklin - Lady Soul (1968) of Aretha Franklin - I Never Loved a Man the Way I Love You (1967) aanzetten en soms een album uit haar meer "spirituele" periode begin jaren 70.
Deze Aretha Now word meestal vergeten en dat is zeer onterecht. Dit album is van een zelfde klasse als de 2 eerder genoemde albums en behoord zeker tot de betere albums die ze in haar lange loopbaan heeft uitgebracht. De eerste 3 nummers regelrechte classics en veder ook nummers van zeer hoog nivo.

4.5*

avatar van Johnny Marr
4,0
Ik vind 'm toch wel iets minder dan de twee voorgangers, vooral omdat de eerste 4 nummers erg sterk zijn. De rest die daarna komt vind ik minder speciaal, maar over het geheel genomen best een leuk album om af en toe eens op te zetten. Maar de eerste vier nummers zijn dus duidelijk het sterkst.

avatar van Reijersen
4,0
Als je naar de eerste 3 nummers geluisterd heb denk je weer een absolute klassieker in handen te hebben. Maar als geheel redt deze plaat het toch niet bij I Never Loved a Man the Way I Loved You.
1. Think – een wereldhit natuurlijk en dat begrijp ik wel. Vind het persoonlijk niet haar beste hit. Nooit helemaal overtuigd geweest van dit nummer.
2. I Say a Little Prayer – nog zo’n wereldhit, dit is er één van de categorie die nog de hele dag in je hoofd blijft hangen. Erg leuk nummer.
3. See Saw – vocaal pakt ze hier toch wel erg aardig uit zeg. Wat een krachtige stem heeft Aretha toch.
4. Night Time is the Right Time – lekker bluesy song met een fijne groove en die stem is er weer hoor
5. You Send Me – ze covert hier Sam Cooke best aardig, maar redt het niet bij het origineel
6. You’re a Sweet Sweet Man – die kan iedereen dus zo meezingen toch?
7. I Take What I Want – goede groove en energie in dit nummer
8. Hello Sunshine – lief nummer, meer dan prima.
9. A Change – over een prettige groove gesproken zeg!
10. I Can’t See Myself Leaving You – ontspannen, mooie en warme afsluiter

avatar van AOVV
3,5
Johnny Marr schreef:
Ik vind 'm toch wel iets minder dan de twee voorgangers, vooral omdat de eerste 4 nummers erg sterk zijn. De rest die daarna komt vind ik minder speciaal, maar over het geheel genomen best een leuk album om af en toe eens op te zetten. Maar de eerste vier nummers zijn dus duidelijk het sterkst.


Doe daar de uitstekende Sam Cooke-song You Send Me nog bij en ik ben het met je eens. De A-kant ligt me duidelijk een pak beter; de songs klinken energieker en pakken beter uit, al is dat wellicht vooral een persoonlijk dingetje.

In de tweede helft van de jaren '60 maakte Aretha Franklin haar sterkste platen, en deze plaats ik daar gevoelsmatig net onder. Wat niet wegneemt dat het nog steeds gewoon erg goed is, natuurlijk. Genieten kan ik er altijd wel van.

3,5 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 06:14 uur

geplaatst: vandaag om 06:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.