Grimes - Visions (2012)

Genesis, zo waar één van de mooiste nummers van de laatste 5 jaar

Wat een geweldige, verslavende plaat. Enorm fijne sfeer, waarbij haar stem heel goed past. Perfecte cd om bij dit weer te draaien vind ik, ik draai dan ook bij niks anders meer

Visions is een prachtig feestje, maar ééntje waar je zelf niet helemaal thuisvoelt. Of het de soms wat bevreemdende kunstmatige sfeer is, of de toch iets te vaak repeterende synths, beats en vocalen, de muziek blijft wat vlak en afstandig. Er valt genoeg te genieten, maar niets wat echt aangrijpt.

Zo lieflijk als haar stemmetje is, zo grimmig is de sfeer is de meeste liedjes. Wat inquestos beschrijft is dan ook helemaal waar. Uitstekende sythpopplaat die het goed doet 's avonds op bed. Je droomt er fijn bij weg.

De sterretjes noteer ik graag bij Circumambient, Oblivion, Vowels = space and time en het prijsnummer Skin. Dit nummer viel me pas op naar enkele keren luisteren. Heeft een hoog Ambient gehalte met alle kazige luchtblazers, belletjes en beatblopjes. Ik hou er van. Het rustigste nummer van het album en toch verreweg het spannendst. Vier sterren

Zitten enkele heel mooie nummers tussen, waarvan vooral Genesis en Oblivion!

Hoorde dit bij toeval, toen ik iets anders via Soundcloud aan het streamen was; daarna ging het verder met Skin (in de Four Tet remix) - pollens: dit is mooi spul. Lamb on acid

Ik kan niet echt zeggen dat ik hier enthousiast van word.
Het irriteert me zelfs enigszins.

Slecht is het absoluut niet, en ik snap dat mensen het geweldig vinden. Ik alleen niet zo.

Misschien niet zozeer het beste als het meest toegankelijke en het album waar ze wat mij betreft wereldberoemd mee had mogen worden, meer dan Art Angels, die me wat tegenviel. Niet alleen een popplaat maar ook een explosie van creativiteit met genoeg experiment en originaliteit. Genesis is de beste van alles Grimes nummers in mijn boek. Nieuw zijn de invloeden van RnB en Electro. Maar het heeft Grimes evengoed duidelijk geholpen zich bij de creatie volledig af te sluiten van de rest van de wereld en waarschijnlijk is het hierdoor net iets puurder, hoewel ik Geidi Primes in dat opzicht toch echt superieur acht...

Ik vind het best jammer dat de massa Grimes niet oppikt want dit was misschien wel de beste kans daarvoor, maar tegelijkertijd ben ik blij dat ze blijft experimenteren. Nu heeft ze niet de strot van een Bjork of Kate Bush maar ze maakt het meer dan goed met haar andere skills (want laten we eerlijk zijn genoemde zangeressen hadden wel steengoede producers en Grimes doet zowat ALLES zelf!). Ben ik nu 1 van de weinigen die haar eigenlijk wel geniaal vindt?

Dit is ook een zeer goed album, wel iets elektronischer/anders dan haar twee vorige albums, en bepaalde sounds klinken wat minder of te conventioneel. Eight bijvoorbeeld vind ik niet goed, en is al een voorbode van bepaalde sounds dat we in Art Angels te horen zullen krijgen. Je voelt ook doorheen de albums Grimes evolueren als artieste. De weg die ze opgaat is nu wel niet bepaald de weg waarvan ik wil dat ze opgaat, maar tot nu toe blijft het erg goed. Ook op die andere manier. Ik moet zeggen dat ik verwacht had dat ik al meer beluisterd had van dat album, maar blijkbaar is dit niet het geval, terwijl de singles vaak wel erg goed blijken (alleen een pak meer popinvloeden hier dan in de vorige albums). Het is ook fijn om te zien dat er samenwerkingen zijn met Majical Cloudz (haar ex-vriend) en haar (half)-broer (Doldrums)

1. Genesis - 5.0*
2. Be a Body - 4.5*
3. Skin - 4.5*
4. Circumambient - 4.5*
5. Colour of Moonlight (Antiochus) - 4.0*
6. Nightmusic - 4.0*
7. Vowels = Space and Time - 4.0*
8. Oblivion - 4.0*
9. Infinite Love Without Fulfillment - 4.0*
10. Visiting Statue - 4.0*
11. Know the Way - 4.0*
11. Symphonia IX (My Wait Is U) - 3.5*
13. Eight - 1.0*

Al moet ik Colour of Moonlight en Vowels = Space and Time nog meer beluisteren om beter te kunnen plaatsen.

Voor mij was Art Angels de eerste kennismaking en dat was een hele aangename. Onlangs dit album maar eens aangeschaft en deze geeft me toch een heel ander gevoel. Op Art Angels geniet ik vooral van tracks die een lekkere opbouw hebben, en daardoor 'af' zijn. Op Visions komt het mij iets meer over als oeverloze muziek. In essentie staat er heel veel moois op, maar ik mis vaak het kop-, romp- en staartgevoel. Voor mij is het talent hoorbaar, maar is Claire nog wat zoekende naar de optimale combi van haar muzikale vaardigheden in combinatie met haar stem. Dat heeft ze op het ondergewaardeerde AA beter voor elkaar. Ik ben het zeker eens met de geplaatste opmerking dat Visions heerlijk is met een goede koptelefoon liggend in je bed. Art Angels mag op standje 10 in de auto. Voor elke plek de juiste cd ?