aERodynamIC schreef:
Night van Gazpacho beviel me zo goed dat het oude werk langzaamaan ook onderzocht moet worden.
Dit When Earth Lets Go is toch wel andere koek dan genoemde album Night.
Wat meer rock, meer afwisseling (ook in kwaliteit) en hier niet zo veel sprookjesachtig, mysterieus of wat al niet meer binnen die categorie.
Wat dan wel? Soms wat statige rock (niet negatief bedoeld). Hier en daar in de verte wat Radiohead-achtigs en uiteraard ook Marillion is er wat in terug te horen. Af en toe wat experiment en bij tijd en wijlen gewoon bloedstollend mooi en uitdagend.
Nee hoor, niks mis met dit album ook al is het minder magisch dan Night te noemen. Het is zeker nog 4* waard en dat zijn toch altijd de zeer genietbare albums dacht ik zo.
Ik kon het niet beter verwoorden, er zitten een paar hele goeie songs tussen, die Night wel benaderen, maar dat blijft een uniek album. Toch kan je in alle albums van Gazpacho al wel de sfeer voelen die ze in perfectie op Night hebben gecomponeerd. Om een voorbeeld te noemen; Bravo, van het gelijknamige eerste reguliere album, ademt ook al die sfeer uit, net als wat nummers op dit album.