Nee, dat geloof ik niet maar betere reclame kan hij niet maken, natuurlijk. Maar als ik zijn smaak een beetje ken geloof ik niet dat hij dit wat vindt.
Mijn verhaal is dat ik de oude chansons van Michel Fugain et le Big Bizar heel goed kan hebben en al geruime tijd zoek naar een beetje aardige compilatie of desnoods de cd's uit die tijd. Maar zelfs jarenlang in oude Franse cd bakken neuzen heeft niet geleid tot grote aanschaffen, alleen die eerste cd van het bonte gezelschap uit 1972.
Van zijn carriere met het theater valt overigens een hele mooie compilatie van te maken maar volgens mij is het zelfs nog nooit gebeurd. Ja, solo albums van Fugain maar niet met z'n Big Bizar.
Daarom dacht ik bij deze compilatie (van een voor mij volstrekt onbekend duo), met veel bekende titels: eens proberen, waarom ook niet. Het bleek dat ik ze al een keer bij Paul de Leeuw moet hebben gezien maar dat was mij nog niet opgevallen.
De muziek, de aanpak van de chansons, is nogal aan de softe kant. Het is vooral smaakvol en mist alle spektakel en bravoure van de oude Fugain en zijn club. Bovendien hebben de heren een jazz achtergrond waardoor je een soort van softe jazz krijgt, van die muziek waar drumstokjes worden ingeruild voor wire brushes.
De nummers krijgen daardoor een geheel eigen identiteit en de vraag is of het wel mooi is, de oude chansons van Fugain te gebruiken als kapstok om er vervolgens een geheel eigen draai aan te geven.
Ik vind van niet, het is mij teveel van het goede en bovendien wil ik recht laten doen aan de oude Fugain, die ik hier in de verste verte niet meer in herken.
Dan kun je nog zeggen, okee, wellicht is het dan nog goed in z'n soort. Maar ook hier haak ik af, zo'n liefhebber ben ik nu ook weer niet van softe jazz.
Misschien vind ik toch nog wel eens wat van die oude Fugain, als het maar geen gekraste oude LP's zijn...