menu

Soap&Skin - Narrow (2012)

mijn stem
3,74 (78)
78 stemmen

Oostenrijk
Electronic / Folk
Label: [PIAS]

  1. Vater (5:35)
  2. Voyage Voyage (5:17)
  3. Deathmental (4:44)
  4. Cradlesong (2:10)
  5. Wonder (3:13)
  6. Lost (1:56)
  7. Boat Turns Toward the Port (3:06)
  8. Big Hand Nails Down (2:53)
  9. Jail * (0:55)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 28:54 (29:49)
zoeken in:
avatar van Rhythm & Poetry
3,0
Wat ziet ze er vreselijk uit op deze cover.

avatar van king_pin
5,0
Ik hoopte al op een nieuwe van haar, Lovetune for Vacuum vond ik geweldig mooi en ontroerend dus ik kijk hier heel erg naar uit!

avatar van Dr. Kerans
3,0
mmmmmm.... Ik heb de liedjes bijna allemaal gehoord buiten een, en ik moet zeggen dat het niet echt goed is.
Het lijkt wel een demo versie van de eerste plaat (Ik hoop dat het een demo versie was).
En geloof mij ik ben echt een grote fan van de eerste plaat.

avatar van veerle
4,5
Ik vind 'm fantastisch.

avatar van Fathead
3,0
Haar debuutalbum vond en vind ik geweldig. Dit is wel eventjes wennen, maar dat viel te verwachten. Boat Turns Toward the Port en Voyage Voyage vallen gelijk goed, dat wel.

Deze dame heeft in ieder geval de gave om mij mijn uiterste best te laten doen om dit goed te vinden...

avatar van Paap_Floyd
3,5
De trackvolgorde lijkt me niet de juiste. Staat hier allemaal op alfabet, en dat zal niet geheel toevallig zijn denk ik. Mijn versie begint met 'Vater'.

avatar van herman
3,0
Dat gebeurt de laatste tijd vaker met albums die voortijdig ergens als stream verschijnen. De tracks staan dan op alfabet. Maar hier is inmiddels al wat gecorrigeerd lijkt het.

avatar van Paap_Floyd
3,5
O, ja, ik keek half.

avatar van The Scientist
4,5
Heb em net op staan, begint toch wel erg mooi zeg... later meer

avatar van king_pin
5,0
Dr. Kerans schreef:
mmmmmm.... Ik heb de liedjes bijna allemaal gehoord buiten een, en ik moet zeggen dat het niet echt goed is.
Het lijkt wel een demo versie van de eerste plaat (Ik hoop dat het een demo versie was).
En geloof mij ik ben echt een grote fan van de eerste plaat.


Je geeft Lovetune for Vaccum 5* en een plek in je top 10 en deze geef je een 0,5?
Ze heeft voor een meer avant industrial vibe, dat me soms doet denken aan Einsturzende Neubauten of zelfs Laibach, gekozen maar de breekbare sfeer van de eerste is ook nog steeds aanwezig in een aantal nummers. Dan kan je de electronic wel niks vinden maar het album ligt in het verlengde van Lovetune, ik vind het een logisch vervolg zelfs. Dus misschien de teleurstelling opzij schuiven en dan nog is naar Narrow luisteren? 0,5 kan niet als je de eerste goed vind.

Nou is de vergelijking al vaker gemaakt maar op Vater klink Anja echt als Nico (die van de eerste Velvet Underground).
Ik ben iig geïntrigeerd door Narrow (wat volgens mij gewoon onder albums hoort ipv EP's ) al was de eerste luisterbeurt wel even wenkbrauwen fronzen bij Deathmental en Big Hand Nails Down

avatar van Dr. Kerans
3,0
Je geeft Lovetune for Vaccum 5* en een plek in je top 10 en deze geef je een 0,5?
Ze heeft voor een meer avant industrial vibe, dat me soms doet denken aan Einsturzende Neubauten of zelfs Laibach, gekozen maar de breekbare sfeer van de eerste is ook nog steeds aanwezig in een aantal nummers. Dan kan je de electronic wel niks vinden maar het album ligt in het verlengde van Lovetune, ik vind het een logisch vervolg zelfs. Dus misschien de teleurstelling opzij schuiven en dan nog is naar Narrow luisteren? 0,5 kan niet als je de eerste goed vind.

Nou is de vergelijking al vaker gemaakt maar op Vater klink Anja echt als Nico (die van de eerste Velvet Underground).
Ik ben iig geïntrigeerd door Narrow (wat volgens mij gewoon onder albums hoort ipv EP's ) al was de eerste luisterbeurt wel even wenkbrauwen fronzen bij Deathmental en Big Hand Nails Down [/quote]

Ja die 0.5 was een beetje overdreven geef ik toe.
Het was de ontgoocheling.
Ik heb het album nog maar eens beluistert, maar helaas de helft kan mij niet bekoren.
Ik had het wel zien aankomen dat ze de elektronische kant zou op gaan, maar dat het zo ( en nu ga ik veel mensen over mij heen krijgen) amateuristisch zou zijn bij sommige nummers had ik niet verwacht.
In bepaalde nummers valt ze helemaal uit de maat, en dat is erg iritant naar mijn bescheiden mening.
Bij Big Hand Nails Down probeert ze denk de dramatiek van meltdown na te doen,
of dat lukt is iets anders.
En bij Deathmental lijkt een combinatie van Marche Funèbre & DDMMYYYY,
alleen ik krijg het gevoel, dat ik dit ook kan met mijn computersoftware als ik er lang genoeg aan werk.
De intro van Wonder deed mij denken aan Leonard Cohens - Bird On A Wire.
Het is een goed liedje, maar niks bijzonder of exceptioneel.
Zoals bij veel liedjes op deze mini EP of CD, whatever ik snap er ook de hele bedoeling niet van.

avatar van Thomas91
2,5
Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet. Ik draaide hem vanavond drie keer achter elkaar zonder moeite. Het is niet vervelend, maar de klik is er ook niet echt. Toch is het wel intrigerend en bijzonder, maar helaas minder indrukwekkend. Hopelijk valt er toch een kwartje.

avatar van aERodynamIC
3,5
Boeiend mini-album (of EP wat je ook tegenkomt als aanduiding van Narrow).
Ik hou wel van de instrumentatie en de sferen die ze schept. Maar net als bij haar vorige album blijft er ook wel wat afstand bestaan. Kan komen door de opzet natuurlijk, daar ben ik nog steeds niet achter.

avatar van IntoMusic
4,0
Bijzondere zangeres en even bijzondere liedjes. Voyage Voyage in een nieuw "Mumford & Sons" achtig jasje. Ga deze eens wat meer beluisteren, maar dit pakt wel.

avatar van swoon
4,0
Boat Turns Toward the Port is één van de zwaarste maar meest ontroerende nummers die ik in jaren heb gehoord. Je hoort haar pijn als nooit tevoren. Magistraal! Rest vind ik minder, maar nog steeds zeer goed.

avatar van king_pin
5,0
Ik kan eigenlijk geen zwakke punten ontdekken in Narrow nu ik m goed ken. Waardige opvolger van Lovetune en een halfje erbij.
Overigens speelt ze op 20 April op het Motel Mozaïque festival in Rotterdam, met ensemble!
Heb haar de vorige keer net te laat ontdekt dus ga hier zeker weten heen.

avatar van darkerist
2,0
Het eerste album was enorm verslavend.. maar helaas niet te overtreffen... Het pakt me totaal niet.

avatar van king_pin
5,0
Jammer, de eerste luisterbeurt viel mij ook tegen maar sindsdien is Narrow tot in de perfectie gestegen Evenals Lovetune for Vacuum overigens!

avatar van Emile93
4,0
Goh! Wat een apart album. Ik had dit totaal niet verwacht toen ik het downloadde maar dit album weet me wel te raken. Vooral 'Boat Turns Toward the Port' vind ik een prachtig nummer. Toch binnenkort haar debuut maar eens (af)luisteren!

avatar van JoostBo
4,5
Het was een tijdje stil rondom Anja Plaschg, de Oostenrijkse die opereert onder de naam Soap&Skin. Haar debuutalbum Lovetunes for Vacuum werd goed ontvangen, maar was een nogal verontrustende plaat. Toen zij het uitbracht was zij negentien, maar de nummers gaven een inkijk in iemand met een heel donker wereldbeeld, iemand die zich niet voelde geaccepteerd door haar omgeving. “Please help me” schreeuwde ze dan ook in de single Spiracle.

Rond de jaarwisseling was er opeens een nieuw teken van leven. Voor Nederland werd er een optreden aangekondigd op het festival Motel Mozaïque. Het prachtige Boat Towards The Port werd als eerste single aangekondigd, ondersteund met een clip van beelden van een ongeluk met de spaceshuttle Challenger in 1986. Wat mij betreft misschien wel de mooiste single van het jaar.

Een interessant nieuwtje is dat Plaschg ook heeft meegespeeld in de Oostenrijkse film Stillleben en een nummer heeft bijgedragen voor de film: Voyage voyage. Oorspronkelijk is dit nummer van de Franse band Desireless uit 1987 en Plaschg zou Plaschg niet zijn om het in de kenmerkende Soap&Skin-stijl te gieten.

Het album opent met een nummer in het Duits, Vater, en misschien is dit wel haar persoonlijkste nummer die we van haar kennen tot nu toe en behandelt het centrale thema van dit album. Het nummer gaat over het verlies van een geliefde en dat is in dit geval haar vader die in juli 2009 plotseling overleed na een hartaanval op de fiets. Ook in andere nummers, zoals de ballad Lost, komt het thema 'verlies' terug. In Wonder is er een sprankje hoop te horen dankzij samenzang in het refrein.

Waar de pianonummers van een gevoelige schoonheid zijn, zijn tot slot Deathmental en Big Hand Dails Down de twee elektrische nummers die met het kenmerkende industriële geluid van Plaschg je weer voldoende angst aanjagen. Wat dat betreft lijkt er weinig veranderd ten opzichte van Lovetune For Vacuum. Ook Narrow weet te imponeren, vooral na een aantal luisterbeurten.

avatar van Teunnis
4,0
Soap&Skin bracht op 19-jarige leeftijd een overweldigend (maar ietwat onevenwichtig) album uit . Ik heb wel eens gelezen dat de muziek een beetje kitsch is en dat kan ik ergens ook wel begrijpen, maar op de een of andere manier stoor ik me daar geen moment aan. Misschien komt het doordat ze Oostenrijks is en dat kitscherige natuurlijker klinkt. In ieder geval is ze een zeer bijzondere muzikante; een soort van duistere, gestoorde Tori Amos/Regina Spektor/dame met piano. De pianoklanken klinken meestal niet echt opbeurend en zo wel, dan wordt dat wel gestoord door uit het niets komende electronica-klanken. Op momenten beangstigend, maar toch ook zeer fascinerend. Narrow is een stuk minder onevenwichtig dan haar debuut Lovetune for Vacuum, maar duurt ook een stuk korter (soort van mini-album).

avatar van Supernormal
Rhythm & Poetry schreef:
Wat ziet ze er vreselijk uit op deze cover.


Dat lijkt ze begrepen te hebben, aan haar nieuwe ep te zien!

avatar van Rhythm & Poetry
3,0
Haha, Musicmeter heeft invloed op menig artiest.

4,5
Ik vind het wel een mooie eenvoudige 'pure' foto eigenlijk. Beter dan van die gelikte, kunstmatig opgeschmuckte covers. Past ook goed bij de stijl van het album dit imo.

Album zelf moest ik even tot me laten doordringen, maar het zit inmiddels onder de huid.
Enige nadeel vind ik eigenlijk dat ie zo kort is (zelfs inclusief de bonus-track "Jail").

avatar van king_pin
5,0
Die staat niet op mijn versie.. Wist niet dat er verschillende edities waren uitgebracht, is het wat?

4,5
Jazeker. Kort rustig nummer (hier te beluisteren). Past goed op het album vind ik.

(edit: ik heb even een correctie van de tracklist ingediend)

avatar van Kramer
4,5
Een album dat veel tijd nodig heeft om je te veroveren. De duisternis in tekst en muziek maken het niet echt een toegankelijk plaatje. Dat er ook een aantal heel zachte, bijna lieflijke melodieën op staan, had ik al snel door. Het duurde echter meer dan drie jaar voor ik me er toe kon zetten het hele album uit te luisteren.

Het eerste nummer is waanzinnig: waarom zingt deze vrouw niet vaker in het Duits? Die taal past haar als een jas, en neemt de afstand weg die ik soms in andere nummers hoor. Het duurde lang voordat ik de lawaaiige eruptie aan het eind kon waarderen, maar nu versterkt het de sfeer van het gehele nummer juist.

Voyage Voyage is toegankelijker. Een mooie cover, minder bijzonder dan het eerste lied maar toch zeer genietbaar. Deathmental vind ik moeilijker, een beetje ontoegankelijk lied kan ik goed hebben maar hier kan ik nog altijd niet met plezier naar luisteren.

De volgende twee liederen laten horen wat Anja Plaschg het beste kan: eenvoudige muziek componeren die door de combinatie van pianospel, zang en tekst zo je hart in komen wandelen en het in het voorbijgaan bijna zijdelings in stukjes scheuren. Lost is minder interessant, maar past wel in hetzelfde rijtje.

De laatste twee zijn weer wat gewaagder qua geluid. Boat Turns Toward the Port wil bij mij niet zo beklijven, het is wat mij betreft het minst interessante lied van dit album. Big Hand Nails Down ligt dicht bij Deathmental, maar ligt net iets fijner in het gehoor, waardoor de kracht van de melodie de kans krijgt indruk te maken. Mooie afsluiter van een zwaar, maar niet totaal deprimerend album. Een album dat ik niet dagelijks opzet, maar waar ik toch met veel bewondering naar luister. Ik zal binnenkort ook eens naar ander werk van deze mevrouw gaan luisteren, ben benieuwd wat dat me brengt.

4,5
Kramer schreef:
Boat Turns Toward the Port wil bij mij niet zo beklijven, het is wat mij betreft het minst interessante lied van dit album.

Met de video erbij maakte dat nummer opeens een veel grotere indruk op mij. Sindsdien een van m'n favorieten. Misschien verandert het jouw oordeel ook?

Kramer schreef:
Ik zal binnenkort ook eens naar ander werk van deze mevrouw gaan luisteren, ben benieuwd wat dat me brengt.

Zeker doen. Vergeet daarbij het machtige Sugarbread niet.

4,5
Vater blijft toch wel erg indrukwekkend. Aanvankelijk vond ik dat dit nummer halverwege teveel ontspoorde, maar de combinatie tekst en muziek maakt dit wel een machtige opener.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:13 uur

geplaatst: vandaag om 08:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.