Kenny Rogers - Eyes That See in the Dark (1983)

Kenny Rogers heeft zijn eigen manier van zingen.
Alle nummers hier zijn gepend door de Bee Gees die ook de achtergrondvocalen doen. Het enige probleem is dat Kenny hier ook net zoals Barry Gibb probeert te zingen. Hij heeft dus de riem van zijn broek wat strakker aangetrokken om het Bee Gees bereik te behalen. Bij Lionel Richie's composities probeerde hij weer als Lionel te klinken. Heel jammer dus.
Het duet met Dolly Parton was toen niet van de radio af te slaan.

Islands in the Stream, is het nummer waarmee je destijds idd. mee om de oren werd geslagen. Kan het ook nog zo voor de geest halen, waar, wanneer en ja...zelfs waar ik zat aan tafel. Het zijn van die triviale momentjes waar mijn geheugen zich blijkbaar heeft vergenoegd om het een plaatsje te geven. Het stamt ook uit een periode dat duetten 'hot' waren....Barbra Streisand met ook weer Barry Gibb, Lionel Richie met Diana Ross.
de Gibb broertjes waren muzikaal wat teruggetrokken aan het front destijds, maar destemeer actief op het productie proces. Dit album zou ook meer recht zijn gedaan door het gewoon een plaat te laten zijn van de Bee Gees met gastzanger Kenny Rogers. Evenwel klinkt het over het geheel niet slecht en Kenny doet het vrij aardig in het repertoire van de gebroeders Gibb. Niet alle pennevreugdes van de BG's zijn even sterk maar er staan best wel een aantal aardige composities op met name op kant A; Buried Treasure, de hit Islands in the Stream en Living with you zijn onderhoudend. Kant B, heeft dat wat minder maar met Hold Me en I will always love you, is er voldoende licht voor dit Eyes that see in the dark.

Verwoede poging van Kenny om bij de tijd te blijven. Toch geen onaardig album. Het duet met Dolly Parton was een dikke hit. Track 9 is geen cover van diezelfde Dolly, maar - evenals alle overige tracks - een Gibbbrothers compositie.

zeer curieus album. de drummer moest precies zoals de drummachine-demo spelen, Rogers zingt akelig precies als Gibb, en toch heeft het wel wat. Zeker in de titel track. Dolly had achterwege mogen blijven, al is het refreintje muziekstroop van de hoogste stroopsuiker-concentratie.