Best Coast - The Only Place (2012)

Hier kijk ik echt naar uit. Schijnt dat dit album meer 'emo' is dan het vorige.

'serious emo' he .

Hangt ervan af wat je met emo bedoelt...

Teksten over het gevoelsleven... het vorige album was al heel erg openhartig, wat dat betreft. En de titels liegen er hier ook niet om. Vond de vorige plaat wel leuk.

Een stuk minder gruizig dan de vorige keer, maar dat kan ook bijna niet anders wanneer Jon Brion de plaat produceert. Is het minder zonnig en onweerstaanbaar? Ik vind van niet.

Lees mijn volledige recensie op:
De krenten uit de pop: Best Coast - The Only Place - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Erwin

Aanstekelijke popnummertjes die regelmatig zeer vrolijk zijn.
Soms een beetje melig. Maar af en toe wel gezellig ook .

Ik heb daarnet even The Only Place gehoord en alhoewel het zeer aanstekelijk is vind ik het maar niks. Ik kan me er niet aan hechten en er is gewoon geen basis gemaakt om dit toch te laten gebeuren. Dit wordt het niet.

Voor mij tot nu toe de popplaat van het jaar.
Nog leuker dan de voorganger kan ik wel stellen.

Ik vind het zelf eigenlijk ook wel ene leuk album. Allemaal lekker toegankelijke liedjes.

Ik ben inmiddels ook erg benieuwd, heb dit album besteld.

Zangeres Bethany Cosentino heeft mijn Stevie Nicks "lookalike voice award" gewonnen, met haar versie van Rhiannon. Voor de Best Coast liefhebbers, deze cover staat op een Fleetwood Mac tribute album onder de naam Just tell me that you want me.

Grappig, Best Coast en West Coast verschilt welgeteld 1 letter en in de praktijk lees ik overal kreten als "surfrock" e.a., iets dat natuurlijk ook erg dicht tegen de muziek uit de Westcoast aan zit. Ongeacht hoe groot het leeftijdsverschil van de muzikanten ook kan zijn.

Bethany Cosentino's tembre ligt niet alleen dicht tegen die van Stevie Nicks aan, ze weet het ook de 'feeling' mee te geven die er bij hoort.

Muzikaal weet Best Coast zich met Rhiannon redelijk overeind te houden, hoewel er nog wel enige progressie nodig is om Fleetwood Mac niveau te halen: hoog tijd voor een nadere kennismaking!

Niet onder de indruk. Het vorige album van Best Coast was wel aardig, maar behoorlijk ééntonig. Nu komt er nog een album bovenop, dat bijna precies hetzelfde klinkt als de vorige, en dat ben je na de vorige plaat zoveel gespeeld te hebben wel beu. Precies hetzelfde trucje, dan maak je in mijn ogen beter maar één album dat goed is, en stopt ge er mee.

Net voor de eerste keer geluisterd en ik kan me je kritiek op dit album wel voorstellen. Ik ken dat eerste album niet maar ik vind de "luisterliedjes" een beetje tam. Het heeft weinig spanning en pas in Do you love me like you used to hoor ik eens een aardige gitaarsolo.

Het is voor zo'n warme zomeravond zoals nu alleraardigst, weinig aan mijn hoofd muziek.
Maar zie het als volgt: alle begin is moeilijk en hopelijk slaagt het duo er in de muziek meer 'bite' te geven. Dit is wat te mellow. Maar ik luister het nog wel een paar keer af, voor ik stem.

Helaas. Ondanks dat in de hoes Fleetwood Mac gitarist Lindsey Buckingham Guiding Light wordt genoemd, is dit album nog te mager.

Pretentieloos mag. Zomeravond rock ook. Maar The only place mist diepgang, heeft te weinig variatie en ook instrumentaal komt het nogal wat te kort. Jammer, want op zich heeft de band een goede smaak en zijn ze bereid het verleden niet weg te poetsen.

Maar dit is pas het tweede album. Alle begin is moeilijk en het is helemaal niet gezegd dat ze al hun kruit al hebben verschoten. Er zit toch ook zeker talent.

Dus ik hou het maar wel in de gaten.

Aardig album welke bij mij nipt de 3,5* aan tikt. De sprong voirwaarts die ze hierna maakten naar California Nights was gelukkig wel een zeer grote.