Soulsavers - The Light the Dead See (2012)

Ben het wat dit album betreft eens met Mjuman, zeker een mooie plaat maar inderdaad iets te weinig pit. Zang is zeker goed te noemen, ook staan hier enkele zeer puike nummers op maar helaas ook een paar minder geslaagden.

The Longest Day is een puur cliché - en dat rijmt. Zo'n song heb ik al tig keer gehoord de afgelopen 35 jaar; imponeerpop van het zuiverste water. Vergelijkingsmateriaal, nou wat te zeggen van One More Chance van het album Rising for the Moon, Fairport Convention (1975); daarop zingt alleen een échte zangeres en niet zo'n misplaatste fake gospel-zangeres.

De betere songs zijn de wat kalere, die niet puur op imponeren zijn gericht; die maken (delen van) het album luisterwaardig. Verder: please file under "late in the evening, please the in-laws" pop, van het type "doet u mij maar die nieuwe waarop die zanger van Depeche Mode meedoet. Ik heb geflusht met Beach House, de laatste (en die doet mij meer).

Je wordt oud

Is dat een voorspelling? Dan dank ik je

Dave Gahan is uitermate goed bij stem - zijn zang bevalt me. Het is het schmierderige, kitschige van de productie waarmee ik moeite heb: te vol, te braaf; was het vinyl liep de stroop uit de groef. Gek genoeg bracht dit album me wel ertoe meer Depeche Mode albums te draaien - uit de middenperiode, oa Violator - en dan valt op hoe goed de mix van emoties daarop is - en hoe afgewogen het geluid: niets te veel. Dit is imo te veel 'over the top' en neigt naar cliché.

Alhoewel 'over the top' soms ook erg leuk kan zijn: Pet Shop Boys - It's a Sin.

Wat kan muziek toch heerlijk zijn.

De combinatie Dave Gahan en soulsavers is uitstekend op dit album.

YouTube - Op weg naar boven

check dit filmpje. the longest day kan eenvoud zijn voor je, maar het een prachtig lied. misschien helpt dit ...

gr.

Ik had van te voren vrij hoge verwachtingen, maar die zijn niet echt ingelost. Ik moet me dan ook aansluiten bij Mjuman. Gaham doet zijn uiterste best op zang, maar de muziek is net iets te voorspelbaar om echt indruk te maken. Gek genoeg vind ik juist de longest day een van de betere nummers op dit album.

In The Morning is wel een mooi nummer, voor de rest nogal een zeurderig album in mijn ogen. Te gelikt.

Als Depeche Mode fan was ik benieuwd wat dit zou opleveren en ik moet zeggen dat het zeker niet tegenvalt.
Gahan's stem is in topvorm en er staan een paar pareltjes op dit album (I can't stay, In the morning, Just Try, Bitterman).

Het album lijkt een beetje op een ingetogen versie van Songs of Faith and Devotion ; na meerdere luisterbeurten concludeer ik dat ik dit gewoon een lekker album vind, 4,5 sterren.

Dit album blijft echt geweldig, verslavend, en de prachtige stem van Dave Gahan. Dit album gaat echt van hoogtepunt naar hoogtepunt, mooi. 1 v/d beste albums van dit jaar naar mijn mening.

Ik ben niet echt een Depeche Mode liefhebber, maar deze bijdrage van Dave Gahan is erg goed zeg! Ik begin met 3.5* maar dit album kan zomaar eens doorgroeien naar meer. Er is in ieder geval genoeg op te beleven. Wat dat betreft grote complimenten aan de productie van "The Light the Dead See". Ik houd op z'n tijd wel van dat kitscherige zoals hiervoor de productie wordt genoemd. Ik vind dat dan eigenlijk ook een verkeerd woord.

Zanger heeft een mooie stem! Vaak te veel heftig gebruik van de instrumenten voor mijn smaak. Ik word er een beetje zenuwachtig van..... luister toch liever naar Sean Rowe... betere stem en minder instrumenten.........

Kunnen we toch nog genieten van hoe het live zou klinken. ..

Video: Soulsavers and Depeche Mode's Dave Gahan Perform Intimate Set in Los Angeles - Premiere | Rolling Stone - rollingstone.com

^ WOW, ook live gewoon wonderschoon dit !! Album van het jaar!

Had dit nog niet gehoord! Goede registratie! Voor mij inderdaad een van de betere platen van 2012!!! De stem van Gahan is magnifiek op dit schijfje!

N.a.v. een aflevering van Grey's Anatomy waar een nummer in voor kwam van Soulsavers die mij direct opviel, bij dit album terecht gekomen. Al is het dan wel dat hierop Gahan de gastzanger is en op het bewuste nummer Mark Lanegan. Evenzo een mooie combi dat over het algemeen goed uitpakt, zoals bijv. op het pakkende Bitterman. Zelf vind ik de stem van Lanegan wel wat meer donkerte meebrengen en lijkt het dat dit album iets soepeler klinkt als diens voorganger, ware het niet dat ik dat nog niet ten volste gehoord heb. Ik mis ook een beetje de hier al eerder genoemde pit in sommige nummers. Maar zekers een aangenaam album om naar te luisteren.

Ik lees net: Klikkerdeklik dat dit album een vervolg krijgt met Dave als zanger! Als dat geen goed nieuws is aan het begin van 2015 weet ik t ook niet meer...

23-10 is ie er dan

De sfeer in deze plaat is gewoonweg verslavend. Dat orgeltje samen met de grote stem van Gahan .. Ik ben verkocht.

Vanochtend m'n cd kast ingedoken en blindelings dit album uit de kast getrokken. Destijds met 4* gewaardeerd maar daar gaat toch een 0,5* vanaf. Nog steeds een prima album maar het kostte me moeite het album uit te zitten. Teveel van hetzelfde. Het nummer 'Gone too Far' was me toen niet zo opgevallen maar kwam nu lekker binnen. Die is

Soulsavers waren supporting act op de tour of the universe van Depeche Mode tussen 31 oktober en 18 december 2009; Rich Machin van Soulsavers en Dave hadden in eerste instantie geen plannen om samen een album te maken; in tegenstelling tot Dave zijn eerdere twee solo albums is dit album toch wel meer (blues) rock getint, maar ik luister er graag van tijd tot tijd naar.

6 jaar oud alweer vandaag.

Het blijft wel een parel dit, wat een pracht album.

Dit bevalt me beter dan de zijprojecten van Martin L. Gore, behalve beide Counterfeitalbums. Het mist wel de donkere dreiging van Depeche Mode.

Wat is 'The Presence of God' toch een mooi nummer.